Ψυχή μου μη χάνεις την ουσία σου

Ψυχή μου, σου έχουν πει να είσαι καλή με αυτούς που είναι καλοί μαζί σου και να μην είσαι τόσο καλή με εκείνους που σε πλήγωσαν. Αλλά εγώ θα σου πω πως όλοι αξίζουν αγάπη και προσοχή. Αυτοί που ήταν καλοί μαζί σου και εκείνοι που δεν ήταν καλοί μαζί σου. Ναι, αξίζουν την αγάπη και την συμπόνια σου.

Μπορεί να βλέπεις τους συνανθρώπους σου αδύναμους, σκοτεινούς, ασήμαντους , σκληρούς ή άσπλαχνους. Τυφλωμένη όμως από αυτόν τον τρόπο προσέγγισης ξεχωρίζεις εσένα από τους συνανθρώπους σου. Τους βάζεις σε κουτάκια και σε κατηγορίες. Και μέσα από όλα αυτό παραλείπεις να δεις ποια είσαι εσύ. Διότι, αγαπημένη μου ψυχή, εσύ είσαι ο κόσμος και ο κόσμος είσαι εσύ. Ο κόσμος αντανακλά τη δική σου ανθρωπιά, τη δική σου ανθρώπινη υπόσταση.

Ο πόνος που βλέπεις στους άλλους, είναι και ο δικός σου πόνος. Οι φοβίες τους, οι αδυναμίες τους, οι αμφιβολίες τους – όλα αυτά είναι και δικά σου. Δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ των άλλων και του εαυτού σου. Δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του καλού και του κακού, μεταξύ της καλοσύνης και τις κακίας. Όλα είναι ΕΝΑ μέσα σε όλους και όλα. Και αν σε πόνεσαν, σε πλήγωσαν , σκέψου πως κι εσύ μπορεί να έχεις κάνει το ίδιο. Κάπου, κάποτε κάποιον πλήγωσες, κάποιον πόνεσες. Βλέπεις; Δεν υπάρχει διαφορά. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε αντιδράσεις, έχουμε συναισθήματα, έχουμε μια ψυχή που άλλοτε πονάει και άλλοτε αγαπάει. Δείξε συμπόνια. Αγκάλιασε όλα τα κομμάτια τους και ταυτόχρονα θα αγκαλιάζεις και όλα τα δικά σου κομμάτια.

Δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ των άλλων και του εαυτού σου. Εσύ είσαι η ανθρωπότητα και η ανθρωπότητα είναι μέσα σου. Δεν είσαι μια στάλα στον ωκεανό. Είσαι ολόκληρος ο ωκεανός μέσα σε μια στάλα. Και το ξέρεις βαθιά μέσα σου. Το ξέρεις ότι είναι αλήθεια. Ξέρεις την αλήθεια της Ενότητας.

Γιατί να μη δίνεις το Χαμόγελό σου, την Αγάπη σου στην Ενότητα αναγνωρίζοντας εσένα μέσα στον καθένα; Καθώς θα δίνεις στους άλλους, στην ουσία θα δίνεις σε σένα. Κάποτε με ρώτησες: “Ποια είναι η αποστολή μου; Τι πρέπει να κάνω για να μην έρθω πάλι σε αυτόν τον κόσμο;”

«Δεν είμαι Θεός», σου απάντησα, «δεν μπορώ να σου πω με ακρίβεια. Ένα όμως ξέρω: όταν όλοι σου επιτεθούν και εσύ συνεχίζεις να τους αγαπάς με όλη σου την ψυχή, τότε έχεις κάνει σωστά τη δουλειά σου».