Κανείς δε νιώθει άνετα με τον εαυτό του.Σ’ αυτόν τον κόσμο υπάρχει μόνο μία ευτυχία κι αυτή είναι να είσαι ο εαυτός σου. Και επειδή κανείς δεν είναι ο εαυτός του, όλοι προσπαθούν να κρυφτούν κάπως πίσω από μάσκες, φιλοδοξίες, υποκρισίες. Ντρέπονται γι’ αυτό που είναι.
Έχουμε κάνει τον κόσμο μια αγορά, όχι έναν όμορφο κήπο, όπου μπορεί ο καθένας να φέρει τα δικά του λουλούδια. Πιέζουμε τους κατιφέδες να βγάλουν τριαντάφυλλα – τώρα από πού να βγάλει ο κατιφές τριαντάφυλλο; Αυτά τα τριαντάφυλλα θα είναι πλαστικά και στο βάθος τους ο κατιφές θα χύνει μαύρα δάκρυα νιώθοντας ντροπή που «Δεν είχαμε αρκετό κουράγιο να επαναστατήσουμε εναντίον του πλήθους. Μας επέβαλαν πλαστικά λουλούδια κι εμείς έχουμε τα δικά μας αληθινά λουλούδια και γι’ αυτά ξεχειλίζουν οι «χυμοί» μας – αλλά δεν μπορούμε να δείξουμε τα δικά μας λουλούδια.»
Έχεις διδαχθεί όλα τα άλλα, αλλά δεν έχεις διδαχθεί πώς να είσαι ο εαυτός σου. Αυτή είναι η πιο άσχημη πλευρά της κοινωνίας, γιατί τους κάνεις όλους δυστυχισμένους.
Να είσαι αυτό που δεν θέλεις να είσαι, να είσαι με κάποιον με τον οποίο δεν θέλεις να είσαι, να κάνεις κάτι που δεν θέλεις να κάνεις, είναι η βάση κάθε δυστυχίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου