Eθισμένοι στη δυστυχία

Μια βασική παραδοχή της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι ότι οι άνθρωποι επιδιώκουν την ευχαρίστηση και προσπαθούν να αποφύγουν τον πόνο. Τότε γιατί μερικοί άνθρωποι φαίνεται να είναι βυθισμένοι στη δυστυχία; Ακόμα και όταν έχουν την ευκαιρία να βελτιώσουν τη ζωή τους να συνεχίζουν να διαμαρτύρονται. Είναι τόσο εξοικειωμένοι κι συμφιλιωμένοι με τη δυστυχία που δυσκολεύονται να αλλάξουν; Μήπως είστε κι εσείς εθισμένοι στη δυστυχία;

Υπάρχουν αρκετές πιθανές εξηγήσεις για το τι οδηγεί στον εθισμό στη δυστυχία
Η βαθιά ριζωμένη ανασφάλεια ή η έλλειψη αυτοεκτίμησης μπορεί να κάνει μερικούς ανθρώπους να αισθάνονται ανάξιοι της ευτυχίας.
Αρνητικές εμπειρίες με τις οποίες μπορεί κάποιος να παλεύει, είναι πιθανόν να δημιουργήσουν την ασυνείδητη επιθυμία της δυστυχίας.
Μερικοί άνθρωποι που φαίνονται άνετοι με τη δυστυχία τους πραγματικά μπορεί να πάσχουν από μια υποκείμενη διαταραχή της ψυχικής υγείας του.
Μερικοί άνθρωποι οι οποίοι δηλώνουν ρεαλιστές πιστεύουν ότι το να είσαι ρεαλιστής σημαίνει ότι πρέπει να επικεντρώνεσαι στα αρνητικά της ζωής.
Μερικοί άνθρωποι φοβούνται να αισθανθούν χαρά δεδομένου ότι τα θετικά συναισθήματα μπορεί να είναι η βάση για μία επικείμενη απογοήτευση.
Η προοπτική της ευτυχίας προκαλεί φόβο για το άγνωστο σε ανθρώπους που ποτέ δεν ένιωσαν τίποτα παρά μόνο δυστυχία.
Βεβαίως υπάρχει και η θεωρία που λέει ότι οι άνθρωποι απολαμβάνουν τα δυσάρεστα συναισθήματα. Μία έρευνα των Eduardo Andrade και ο Joel Cohen, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αρκετοί άνθρωποι βλέπουν ταινίες τρόμου και δράματα γιατί είναι ευτυχισμένοι όσο είναι δυστυχισμένοι. Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως οι άνθρωποι μπορούν να αισθανθούν και χαρά και στεναχώρια την ίδια στιγμή!

Χαρακτηριστικά της χρόνιας δυστυχίας
Πως όμως μπορούμε να καταλάβουμε αν κάποιος βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση δυστυχίας; Οι άνθρωποι που είναι εθισμένοι στη δυστυχία τείνουν να:
Βρίσκουν λόγους να είναι μίζεροι ενώ η ζωή τους είναι σε πολύ καλό στάδιο.
Προτιμούν να παίξουν το ρόλο του θύματος και να κατηγορούν τους άλλους αντί να αναλάβουν προσωπική ευθύνη για τις επιλογές τους.
Ανταγωνίζονται τους φίλους και τους συναδέλφους για να δουν σε ποιον είναι πιο δύσκολο.
Έχουν δυσκολία στο να βάλουν κάποιο στόχο και να το κάνουν πράξη ή επιτυγχάνουν τους στόχους τους μόνο για να διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν να απολαύσουν την επιτυχία τους.
Προσπαθούν να αποσπάσουν τη προσοχή τους με τη χρήση ναρκωτικών, αλκοόλ, σεξ, φαγητό ή άλλων εθιστικών και ψυχαναγκαστικών συμπεριφορών.
Σταματούν να ενδιαφέρονται για τις βασικές τους ανάγκες όπως την υγιεινή διατροφή, τη γυμναστική και τον ύπνο.
Αισθάνονται όμηροι των συναισθημάτων τους και ανίκανοι να τα αλλάξουν
Έχουν σχέσεις γεμάτες ένταση, δράμα και συνήθως δεν καταφέρνουν να τους γεμίσουν συναισθηματικά.