Δε ξέρω αν το πρόσεξες, αλλά κάτι έχει χαθεί μέσα μου...Κάτι έσπασε, κάτι ράγισε.
Χωρίσαμε και κάτι χάθηκε...
Η ψυχή μου είναι; Η καρδιά μου, που κάθε μέρα μου παραπονιέται για τον πόνο του χωρισμού; Ή μήπως είναι ο εαυτός μου, που τον έχασα χάνοντας εσένα;
Κάτι, κάτι συμβαίνει μέσα μου και σίγουρα είναι δυσάρεστο.
Έχασα εσένα και έχασα εμένα.
Έχασα την όρεξη για ζωή, την όρεξη να συναντήσω νέους ανθρώπους και να δεθώ μαζί τους.
Έχασα τα μάτια σου, τα χάδια σου, τα φιλιά σου στο σώμα μου και στο λαιμό μου, που τόσο με τρέλαιναν.
Έχασα το στήριγμα μου, μα πάνω απ' όλα έχασα την αγάπη σου.
Σε κοιτώ και δε βλέπω πια εμάς, παρά δύο ανθρώπους που ήταν κάποτε μαζί από αγάπη και τώρα χώρισαν από εγωισμό και έγιναν δύο ξένοι.
Δεν ξέρω πια τι κάνεις, δεν ξέρω πως περνάς την μέρα σου, αλλά εύχομαι να είσαι καλά και ευτυχισμένος.
Εύχομαι τόσα, αλλά το κυριότερο, εύχομαι με όλη μου την καρδιά να είμαστε ξανά μαζί!
Να προσέχεις και μην ανησυχείς. Θα προσέχω και εγώ εμένα, όπως και έκανα πριν έρθεις εσύ στην ζωή μου. Θα με προσέχω. Θα είμαι εγώ ο φύλακας άγγελός μου.
Όπως μου είχες πει κάποτε, "Μάθε να στηρίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί".
Κι όντως δεν ήξερα τότε, δεν έπαιρνα τα λόγια σου στα σοβαρά, γιατί πίστευα ότι θα σε είχα πάντα δίπλα μου και ότι εσύ θα είσαι η δύναμή μου σε όλα, όπως επίσης κάποτε μου είχες πει...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου