Γιατί οι άντρες «κλείνονται»

Οι περισσότεροι άντρες αντιδρούν στο μεγάλο άγχος αποσιωπώντας τα συναισθήματά τους και παρατηρώντας αντικειμενικά την κατάσταση.

Αυτό σημαίνει ότι ξανασκέφτονται. Ολόκληρη η σκέψη τους συσπειρώνεται και συγκεντρώνεται. Μετά απομακρύνονται απομονώνοντας τον εαυτό τους από τις συναισθηματικές αντιδράσεις τους. Όταν ξαναποκτήσουν την αντικειμενικότητά τους, αρχίζουν να συνέρχονται.

Επειδή η κυρίαρχη φύση του άντρα είναι η αντρική, για να καταπολεμήσει το άγχος χρειάζεται να απομακρυνθεί και να μείνει λίγο μόνος του. Η απομάκρυνση αυτή δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην αντρική του δύναμη. Δεν είναι για κείνον τώρα η κατάλληλη στιγμή να ψάξει τις συναισθηματικές του αντιδράσεις. Η έλλειψη ισορροπίας για όσο διάστημα θα έχει άγχος, τον κάνει παράλογο ως προς τις συναισθηματικές του αντιδράσεις. Οι περισσότεροι άντρες, όταν αντιμετωπίζουν άγχος, έχουν σαν πρώτη αντίδραση την αποκοπή τους, από τα συναισθήματα, ώστε να μπορέσουν αντικειμενικά να ανακεφαλαιώσουν ό,τι έχει γίνει.

Οι γυναίκες νιώθουν μεγάλη απειλή όταν ο άντρας απομακρύνεται, γιατί όταν οι ίδιες απομακρύνονται, συνήθως είναι τόσο αναστατωμένες, ώστε θέλουν ν’ απορρίψουν ένα άτομο. Αυτό δεν συμβαίνει στον άντρα. Οι άντρες, για ν’ αντιδράσουν στο άγχος κλείνονται αυτόματα, ενώ το γυναικείο κλείσιμο είναι αποτέλεσμα μιας συνειδητής απόφασης. Η γυναίκα συνήθως κλείνεται όταν πια έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά. Αν επανειλημμένα έχει πληγωθεί από κάποιον κι έχει χάσει την εμπιστοσύνη και την παραδοχή, τότε παίρνει τη συνειδητή απόφαση να αποκοπεί από τα συναισθήματά της. Οι γυναίκες δεν συνειδητοποιούν ότι οι άντρες απομακρύνονται μόνο για να ξαναβρούν την ισορροπία τους και ν’ αποφύγουν την βίαιη εισβολή των «αρνητικών συναισθημάτων».

Ο άντρας έχει την ικανότητα να κλείνεται μέσα σε ένα λεπτό. Αντίθετα, η γυναίκα κλείνεται σιγά σιγά. Για κείνην, το να χτίσει πετραδάκι πετραδάκι έναν τοίχο με συσσωρευμένη μνησικακία, είναι μια διαδικασία που παίρνει χρόνο. Όταν τελικά χτίσει τον τοίχο, αποφασίζει να κλειστεί για να προστατέψει τον εαυτό της από ακόμη περισσότερο πόνο.

Όσο γρήγορα μπορεί ένας άντρας να κλείνεται, τόσο γρήγορα μπορεί ν’ ανοίγει. Οι γυναίκες συνήθως δεν εμπιστεύονται τον άντρα που μπορεί να ανοίγεται τόσο εύκολα. Νομίζουν ότι απλά προσποιείται πως νιώθει καλύτερα. Από τη γυναικεία άποψη, μια γυναίκα δεν θα μπορούσε ποτέ να κλείσει και να ξανανοίξει τόσο γρήγορα. Όταν μια γυναίκα κλειστεί, έχει ανάγκη από πολλή συζήτηση και γιατρειά για να ξανανοίξει. Με τον άντρα όμως είναι διαφορετικά, γιατί εκείνο που συνήθως χρειάζεται είναι πολύς δικός του χώρος και γρήγορα πάλι μπορεί να ξανανοίξει.

Όταν μια γυναίκα προσπαθήσει να βγάλει τον άντρα της απ’ το καβούκι του, είναι σαν να προκαλεί τη σκοτεινή πλευρά του. Αν τον ρωτήσει πώς νιώθει – τη στιγμή που είναι αποκομμένος από τα συναισθήματά του – είναι σαν να πηγαίνει γυρεύοντας. Όταν ο άντρας είναι αναστατωμένος, είναι φυσικό να έχει την τάση να πάει «στη σπηλιά του» για να ξεθυμάνει και να δει τι μπορεί να κάνει.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ο άντρας μπορεί να καθησυχάζει τη σύντροφό του βεβαιώνοντάς την ότι θα επιστρέψει σύντομα και τότε θα τα συζητήσουν όλα.

Οι άντρες μπορούν να εξασκηθούν σε μια τεχνική αντιμετώπισης. Όταν κλείνονται μπορούν να πουν: «Χρειάζομαι λίγο χρόνο για να σκεφτώ και θα ξαναγυρίσω». Να μην προσθέσουν όμως, «και τότε θα μιλήσουμε» – γιατί αυτό είναι πολύ δεσμευτικό και υπερβολικό για την αντρική φύση. Όταν ο άντρας επιστρέψει από τη σπηλιά του, μπορεί να μην έχει τίποτα να πει γιατί συνειδητοποίησε ότι δεν υπήρχε λόγος να είναι αναστατωμένος. Κατάλαβε ότι υπήρξε υπερβολικός ή είχε πάρει κάτι στραβά κι ότι τώρα όλα είναι πάλι μια χαρά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αν ένας άντρας, «επιστρέφοντας», πει ότι όλα είναι μια χαρά, η γυναίκα πρέπει να του δείξει εμπιστοσύνη και να ηρεμήσει.