Κύκλοι…

Ένα ταξίδι σε κύκλους η ζωή μας.
Κύκλους μεγάλους ή σύντομους, ευχάριστους ή επίπονους,
κύκλους που ανοίγουν σιωπηλά και χωρίς προειδοποίηση
κι άλλους που ανοίγουν με τυμπανοκρουσίες.
Κύκλους αρχικά δυσάρεστους μα που τελικά βγαίνουν σε καλό και αντιθέτως.
Κύκλους που απολαμβάνουμε ή που μας καταπιέζουν
και δε βλέπουμε την ώρα να τελειώνουν.
Άλλους που μας δίνουν φτερά κι άλλους που μας τα κόβουν.
Κύκλους που κλείνουν ομαλά και με τις ευλογίες μας
κι άλλους που κλείνουν απότομα, οδυνηρά
και ενάντια σε κάθε μας θέλω.
Άλλοι που ολοκληρώνονται κι άλλοι που μένουν ημιτελείς.
Κύκλοι….

Η χαρά, η ευτυχία και η ασφάλεια είναι η ευχή όλων,
μα ο πόνος και οι δοκιμασίες είναι που μας οδηγούν
σε εσωτερικές βυθομετρήσεις,
ώστε να πάμε πέρα από τους προκαθορισμένους ρόλους,
αυτούς που κληθήκαμε να ενσαρκώσουμε στον κάθε κύκλο.

Άλλοι ταξιδεύουν ως Περιηγητές κι άλλοι ως Αναζητητές.
Και επειδή σπάνια τα πράγματα είναι όπως φαίνονται,
κανένας κύκλος δεν απέρχεται οριστικά πριν ολοκληρώσει το έργο του. Απλά επαναλαμβάνεται με διαφορετικά σενάρια και ανθρώπους.

Σε κάθε κύκλο αφήνουμε κι ένα κομμάτι του εαυτού μας
μικρό ή μεγαλύτερο, γι’ αυτό επιστρέφουμε ξανά και ξανά, για να βεβαιωθούμε ότι βρίσκεται ακόμα εκεί …. γιατί δεν έχουμε μάθει ακόμα να αφήνουμε τα συναισθηματικά μας φορτία όταν δεν έχουν πλέον λόγο ύπαρξης.

Κι αναρωτιέμαι τι είναι καλύτερο;
Να ζήσει κανείς μια ζωή ευάρεστης μακαριότητας – αυτό που λαχταρούν οι περισσότεροι – απουσία προκλήσεων και σε απόσταση ασφαλείας από τον τρομαχτικό μπαμπούλα που λέγεται “απώλεια”;
Ή να ζήσει μια ζωή εξερευνώντας τον εσωτερικό του λαβύρινθο, την δική του χώρα των θαυμάτων,
ώσπου να ανακαλύψει τους θησαυρούς που κρύβονται εκεί
και να δώσει νόημα στους φαινομενικά ετερόκλητους
κύκλους της ζωής του;

Όταν έχεις διανύσει μεγάλο μέρος δρόμου
θα γνωρίζεις ήδη,
ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται και οι απαντήσεις
δίνονται πάντα, από Μας για Μας.
Αν λοιπόν ο εκάστοτε επόμενος κύκλος
δεν έχει απόκλιση από τις βαθύτερες ανάγκες σου ,
εκφράζει τον αυθεντικό σου εαυτό
και είναι σε αρμονία με την αληθινή σου φύση,
τότε μπορείς να πεις ότι,
πολλά κομμάτια του παζλ βρήκαν τη θέση τους
κάποιοι κύκλοι ολοκληρώθηκαν και δε σπατάλησες ανούσια τη ζωή σου.

Τι μεγάλη ικανοποίηση κι αυτή!....