Επιτρέπεις Στον εαυτό Σου Να Λάβει;

«Το καθήκον σου είναι όχι ν’αναζητήσεις την αγάπη αλλά να αναζητήσεις και να βρείς όλα τα εμπόδια που έχεις χτίσει εναντίον της».  Rumi

Κατά τη διάκεια των γιορτών μας υπενθυμίζεται πόσο σημαντικό είναι να δίνει κανείς την αγάπη και τη βοήθεια του σε ανθρώπους που τη χρειάζονται. Βέβαια όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντική είναι η πράξη της προσφοράς σε όλες τις στιγμές και εκφάνσεις της ζωής μας. Συχνά λέμε πώς στις σχέσεις πρέπει να δώσεις για να λάβεις, όμως σχεδόν πάντα ξεχνάμε την άλλη πλευρά του νομίσματος, ότι δηλαδή το να λαμβάνεις και να δέχεσαι είναι κι αυτή μια πράξη ψυχολογικής ωριμότητας όπως και το να προσφέρεις.
Κάποιοι από εμάς, δεν είναι πάντα έτοιμοι να λάβουν. Ένα κομπλιμέντο  ίσως ακούγεται ψεύτικο, μια πράξη βοήθειας από κάποιον άλλο αχρείαστη ή ύποπτη, μια εξομολόγηση αγάπης αμφισβητίσιμη.
Ίσως κάποιες φορές να αισθάνεσαι ότι δεν αγαπιέσαι ή ότι δεν έχεις αγαπηθεί κι έτσι να θεριεύει μέσα σου αυτή η αίσθηση στέρησης και μοναξιάς.  Είναι αδύνατο στη ζωή να αποφύγουμε να πληγωθούμε κι ίσως οι εμπειρίες σου να σ’έχουν παγώσει συναισθηματικά σε αυτή την δυσκολία να δεχτείς. Ίσως ν’αναζητάς την αγάπη και να μην την βρίσκεις σκοντάφτοντας πάνω σε μια ακόμη απογοήτευση
Εάν υποθέσουμε ότι έχεις χαθεί σ’έναν επαρχιακό δρόμο και αναζητάς ένα σήμα για να σου δείξει τη σωστή κατεύθυνση, θα πρέπει να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά για να το δείς,ή να είσαι διατεθειμένος να ακολουθήσεις τις οδηγίες που θα σου δώσει κάποιος. Εάν έχεις τα μάτια σου δεμένα και τ’αυτιά σου κλειστά, δεν θα μπορέσεις να δείς το σήμα ή ν’ακούσεις  οδηγίες.
Συχνά είμαστε τυφλοί στην παρουσία της αγάπης. Ακόμα κι αν μας δίνεται , δεν εισχωρεί μέσα μας αλλά χτυπάει κι αποκρούεται μακρυά όπως μια μπάλα στον τοίχο.

Σκέψου:
Αισθάνεσαι παράξενα όταν κάποιος είναι πολύ ευγενικός μαζί σου;
Όταν κάποιος σε επαινεί, προσπαθείς να μειώσεις τη σημαντικότητα των επιτευγμάτων σου ή να το αποδώσεις σε άλλους παράγοντες πέρα από τη δική σου ικανότητα;
Δυσπιστείς όταν κάποιος σου εκφράζει αγάπη;
Προσπαθείς να προβάλλεις μια αυτόνομη και δυναμική εικόνα που δεν χρειάζεται βοήθεια;
Αισθάνεσαι ότι ίσως να μην είσαι τόσο σημαντικός/η για τους άλλους;
Κάπου μέσα σου αμφιβάλλεις  εάν είσαι άξιος/άξια αγάπης ή προσοχής;
Πιθανόν να έχεις μάθει ότι το ν’απαντάς θετικά σε κομπλιμέντα ή σε επαίνους είναι ματαιόδοξη συμπεριφορά και ότι θα πρέπει να διατηρείς μετριοφροσύνη. Ίσως οι εμπειρίες σου να σε έχουν οδηγήσει να αισθάνεσαι δυσπιστία απέναντι σε πράξεις ευγένειας /αγάπης ή να αμφιβάλλεις για το αν τα αξίζεις. Όμως , με αυτό τον τρόπο μπορεί να εμποδίζεις τον εαυτός σου να λάβει ενθάρρυνση, θαυμασμό, επιδοκιμασία , αγάπη και να το απολαύσει!
Για να προετοιμάσεις τον εαυτό σου να λάβει,

Κατανόησε  τι είναι αυτό που σε σταματάει από το να δεχτείς και να λάβεις . Συνήθως  κάποιες πεποιθήσεις που τρέφουμε, μας εμποδίζουν να δούμε και ν’ απολαύσουμε την ευγένεια, την αγάπη ή τη βοήθεια όταν μας προσφέρονται. Για παράδειγμα, ίσως έχουμε μάθει να υπερτιμούμε την ανεξαρτησία  και την ψυχολογική σκληρότητα, έτσι όταν μας προσφέρεται βοήθεια διστάζουμε. Ίσως έχουμε μάθει να βλέπουμε τον κόσμο καχύποπτα κι έτσι ο,τιδήποτε μας δίνεται δεν το υπολογίζουμε και τόσο, σκεπτόμενοι ότι ίσως ενέχει κάποιο κρυμμένο κίνητρο ή κάποια πρόθεση για ανταπόδωση. Ίσως τέλος να αισθανόμαστε μειονεκτικά για τον εαυτό μας και μέσα μας να υφέρπει η σκέψη πως δεν αξίζουμε να λάβουμε.

Άνοιξε την πόρτα. Ο εαυτός σου είναι σαν ένα σπίτι που έχτισες. Είναι όμορφο και φιλόξενο. Υπάρχουν σημεία που χρειάζονται επισκευή αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε θα πρέπει να το δεί ποτέ κανείς πριν τελειοποιηθεί.Μπορείς ήδη να νιώσεις περηφάνια κι αγάπη γι’αυτό. Και οι άνθρωποι που θα προσκαλέσεις μέσα, δεν είναι απαραίτητα κακοποιοί που θα λεηλατήσουν το χώρο σου. Έχεις βέβαια την επιλογή να κρατήσεις την πόρτα κλειστή και κλειδωμένη, έτσι κανείς δε θα δεί όσα δε θέλεις να δούν και δε θα ρισκάρεις να σε πειράξουν. Δεν έχει όμως πολλή ησυχία και μοναξιά πίσω από αυτή την πόρτα;

Συνειδητοποίησε πώς η αγάπη έχει πολλές μορφές και ίσως αυτή τη στιγμή να μην εμφανίζεται στη ζωή σου με τον τρόπο που την έχεις γνωρίσει στο παρελθόν ή την αντιλαμβάνεσαι. Ίσως να έχει μορφή άγνωστη σε σένα, όμως αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Κάποιες φορές θέτουμε συγκεκριμένα κριτήρια για την αγάπη. Λέμε μέσα μας ότι «εάν κάνει το Χ και το Ψ, τότε μ’αγαπάει». Με αυτό τον τρόπο την περιορίζουμε και χάνουμε την ευκαιρία να δούμε όλες τις εκδοχές της . Ο κάθενας από εμας μεγαλώνει και βιώνει την αγάπη διαφορετικά, έτσι, η αγάπη που μας εκφράζει μπορεί να μη γίνεται αμέσως αντιληπτή από εμάς. Εάν χαλαρώσουμε τα κριτήρια μας κι ανοίξουμε την καρδιά και το μυαλό μας , θα δούμε ότι η αγάπη είναι περισσότερο γύρω μας απ’ότι νομίζουμε.