Ποιοι προτιμούν το μπιφτέκι τους… ωμό;

Όσο εμείς παραγγέλνουμε την μπριζόλα μας καλοψημένη, άλλοι ψάχνουν για το καλύτερο μέρος όπου μπορούν να φάνε το κρέας τους… άψητο.

 

 Ίσως θυμάστε τον Mr. Bean σε ένα από τα επεισόδια της σειράς να προσπαθεί να ξεφορτωθεί ένα πιάτο ταρτάρ, καθώς όταν παρήγγειλε μπιφτέκι, δεν είχε καθόλου αυτό στο μυαλό του. Από τότε, όμως, το ωμό κρέας έχει γίνει must της γκουρμέ –κι όχι μόνο- κουζίνας και όσο κι αν πολλοί δεν φαντάζονταν ποτέ ότι θα μπορούσαν να δοκιμάσουν κάτι τέτοιο, μόλις το κάνουν, αλλάζουν γνώμη.

Δείτε, λοιπόν, λεπτομερώς κάποια πιάτα με ωμό κρέας σε διάφορες παραλλαγές από χώρες του εξωτερικού προκειμένου να είστε προετοιμασμένοι, για να μην καταλήξετε σαν τον Mr. Bean αν σας προσφέρουν ποτέ λίγο… ταρτάρ.

Ταρτάρ, Γαλλία
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι το όνομα για το πιο διάσημο ωμό κρέας προέρχεται από τη συνήθεια των Tatars της Κεντρικής Ασίας να βάζουν λίγο κρέας αλόγου κάτω από τη σέλα τους κατά τη διάρκεια της ημέρας και να το τρώνε ωμό και αφράτο στο τέλος της. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν ισχύει, καθώς η αρχική του ονομασία ήταν steak a l’americaine και μια ποικιλία αυτού που σερβιρόταν με σάλτσα ταρτάρ στο πλάι, χωρίς κρόκο αβγού, ονομαζόταν a la tartare. Τελικά, η σάλτσα αφαιρέθηκε, αλλά η ονομασία παρέμεινε. Και για όσους δεν το γνωρίζουν, το ταρτάρ είναι ένα μπιφτέκι από ωμό φιλέτο μοσχαριού, αναμεμιγμένο με διάφορα υλικά όπως κρεμμύδι, κάππαρη, αντζούγια, ωμό αυγό.

Parisa, Νότιο Τέξας
Το εν λόγω πιάτο προέρχεται από άλογο διαφορετικού χρώματος από αυτό που ενδεχομένως συναντήσουμε στο ταρτάρ στη θέση του μοσχαριού. Καταγωγή του είναι μια συγκεκριμένη περιοχή του San Antonio, εκεί όπου εγκαταστάθηκαν οι μετανάστες από την Αλσατία το 1800 και είναι ένα μείγμα ωμού κρέατος από μοσχάρι, βίσονα ή ελάφι, με τσένταρ, ψιλοκομμένα κρεμμύδια και πιπεριά.
 

Ossenworst, Ολλανδία
Αυτό το ωμό ολλανδικό λουκάνικο φτιάχνεται από κρέας βοδινού στο οποίο προστίθενται μπαχαρικά όπως μοσχοκάρυδο, γαρίφαλο και άλλα, που του δίνουν άρωμα και έξτρα γεύση.
 

Kitfo, Αιθιοπία
Ωμός μοσχαρίσιος κιμάς, μπαχαρικά της Αιθιοπίας και λίγο βούτυρο με βότανα είναι τα απαραίτητα υλικά για το kitfo, το οποίο –όπως άλλωστε πολλά πιάτα της συγκεκριμένης κουζίνας- τρώγεται συνήθως με injera, ένα σπογγώδη τύπο ψωμιού. Συχνά συνοδεύεται με μικρά κομμάτια κατσικίσιου τυριού για περισσότερη γεύση και μπορεί να σερβιριστεί και ελαφρώς μαγειρεμένο, αλλάζοντας την ονομασία του σε kitfo leb leb.

 

Koi Soi, Ταϊλάνδη
Η νοτιοανατολική Ασία έχει τη δική της σχολή για το ωμό… «μαγείρεμα» και η δική της συνεισφορά σε αυτό είναι το ωμό μοσχάρι Koi Soi. Όπως τα περισσότερα πιάτα της ταϊλανδέζικης κουζίνας, έτσι κι αυτό, περιέχει σάλτσα ψαριού, καυτερή πιπεριά, lime και φρέσκα βότανα, ενώ σε αντίθεση με τα περισσότερα πιάτα της ίδιας κουζίνας, μπορείτε να βρείτε μια διαφορετική εκδοχή του με αίμα και χολή, όπου σε αυτή την περίπτωση ονομάζεται larb lu.

Mett, Γερμανία
Γερμανικός χοιρινός κιμάς, συνήθως αρωματισμένος με αλάτι, πιπέρι και αναλόγως με το πού βρίσκεστε στη χώρα, με σκόρδο ή αγριοκύμινο. Ένας τρόπος για να το φάτε, ο οποίος ήταν δημοφιλής τη δεκαετία του ’70, είναι να το σχηματίσετε σαν σκαντζόχοιρο, με κρεμμύδια ή στικ pretzel τοποθετημένα πάνω του για… εφέ.  

Crudos, Χιλή
Τα ωμά πιάτα φαίνεται πως ακολουθούν τη γερμανική διασπορά και στην περίπτωση της Χιλής, οι γερμανοί μετανάστες έφεραν το crudos. Στην ουσία, το crudos είναι όπως το mett με μοσχάρι αντί για χοιρινό –και χωρίς τα εφέ του σκαντζόχοιρου-, μιας και η χώρα δίνει περισσότερη βάση στο μοσχαρίσιο κρέας.