O μύθος της Ευκαιρίας

- Ποια είσαι εσύ; δε μοιάζεις για γυναίκα θνητή, που οι ουρανοί της χάρισαν τέτοια γοητεία. Γιατί έχεις φτερά στα πόδια;

 

-Είμαι η Ευκαιρία και λίγοι με γνωρίζουν. Κινούμαι αδιάκοπα, γιατί το' να μου πόδι το'χω πάνω σ' ένα τροχό.Τα μπερδεμένα μαλλιά μου τα 'χω ριγμένα μπροστά, μ' αυτά σκεπάζω και το στήθος και το πρόσωπό μου, για να μη μ' αναγνωρίζει κανείς όταν έρχομαι Στο πίσω μέρος του κεφαλιού είμαι φαλακρή, του κάκου προσπαθεί να μ΄ αρπάξει κανείς όταν έχω προσπεράσει

- πες μου όμως, ποιά είναι αυτή που έρχεται μαζί σου;

 

- Η Στερνή μου Γνώση. Γι' αυτό, κατάλαβέ το: Όποιος δεν προφταίνει ν΄ αρπάξει εμένα, πιάνει αυτήν. Κι όσο χασομεράς με ανόητες κουβέντες και σκέψεις, δε βλέπεις, κακομοίρη μου, πως σου' φυγα και μ΄ έχασες!
 

Νικολό Μακιαβέλι