Νέα βρετανική έρευνα επιβεβαιώβει και επιστημονικά ότι η μητέρα μπορεί να αποτελέσει καλό ή κακό πρότυπο σε ό,τι αφορά την άσκηση για το παιδί της.
Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ και της Μονάδας Επιδημιολογίας του Συμβουλίου Ιατρικής Έρευνας της Μ. Βρετανίας, με επικεφαλής την Δρ Έστερ βαν Σλούις, διαπίστωσαν ότι εάν η μητέρα δεν είναι λάτρης της γυμναστικής και γενικότερα της σωματικής δραστηριοποίησης, τότε είναι πολύ πιθανό το παιδί να κάνει καθιστική ζωή. Μάλιστα, εάν αυτή η συνήθεια εδραιωθεί νωρίς στην ζωή του, τότε είναι πολύ δύσκολο να την αποβάλει μετέπειτα.
Σύμφωνα με τα ευρήματα των επιστημόνων υποστηρίζεται ότι αν οι μητέρες δεν είναι φίλες της γυμναστικής και γενικότερα της σωματικής δραστηριότητας, τότε και τα παιδιά τους θα είναι… του καναπέ. Από τη στιγμή όμως που θα αποκτήσει ένα παιδί αυτή την αρνητική συνήθεια, δύσκολα θα την αποβάλει αργότερα στη ζωή του.
Η έρευνα έδειξε ότι ο χρόνος που κάθε παιδί ήταν σωματικά δραστήριο, εξαρτιόταν άμεσα από τον χρόνο που η μητέρα του ήταν δραστήρια. Όσο πιο κινητική ήταν η μητέρα, τόσο πιο κινητικό ήταν και το παιδί μέσα στην ημέρα.
Μάλιστα, όπως διαπιστώθηκε, μόνο οι μισές μητέρες (53%), πολλές από τις οποίες ήταν εργαζόμενες και με βεβαρυμένο καθημερινό πρόγραμμα, αφιέρωναν έστω μισή ώρα για μέτρια έως έντονη σωματική άσκηση τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Συνεπώς, αντίστοιχος ήταν ο αντίκτυπος για τα παιδιά τους.
Για κάθε παραπάνω λεπτό μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας της μητέρας, το παιδί της ήταν κατά μέσο όρο δέκα λεπτά της ώρας πιο κινητικό.
Αν μία μητέρα αφιέρωνε στην καθιστική ζωή μία ώρα λιγότερη τη μέρα, ήταν και το παιδί της δέκα λεπτά λιγότερα σωματικά αδρανές, άσχετα με την ώρα της μέρας (πρωί - μεσημέρι - βράδυ).
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι, η Πολιτεία πρέπει να ενθαρρύνει τις μητέρες να ασκούνται περισσότερο, αν θέλουν το καλό το δικό τους, αλλά και των παιδιών τους, δημιουργώντας τους υγιεινές συνήθειες από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Πολυάριθμες έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι η σωματική άσκηση αποτελεί βασικό «όπλο» για την πρόληψη πολλών ασθενειών.
Δυστυχώς όμως, οι νέοι γονείς τείνουν να είναι λιγότερο σωματικά δραστήριοι σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που δεν έχουν παιδιά. Όταν μια γυναίκα γίνεται μητέρα, ο χρόνος που ασκείται σωματικά, τείνει να μειώνεται, καθώς αντιμετωπίζει άλλες πιεστικές προτεραιότητες. Αυτό όμως επηρεάζει αρνητικά και τα παιδιά της και είναι κάτι που δεν πρέπει να υποτιμά.
Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ και της Μονάδας Επιδημιολογίας του Συμβουλίου Ιατρικής Έρευνας της Μ. Βρετανίας, με επικεφαλής την Δρ Έστερ βαν Σλούις, διαπίστωσαν ότι εάν η μητέρα δεν είναι λάτρης της γυμναστικής και γενικότερα της σωματικής δραστηριοποίησης, τότε είναι πολύ πιθανό το παιδί να κάνει καθιστική ζωή. Μάλιστα, εάν αυτή η συνήθεια εδραιωθεί νωρίς στην ζωή του, τότε είναι πολύ δύσκολο να την αποβάλει μετέπειτα.
Σύμφωνα με τα ευρήματα των επιστημόνων υποστηρίζεται ότι αν οι μητέρες δεν είναι φίλες της γυμναστικής και γενικότερα της σωματικής δραστηριότητας, τότε και τα παιδιά τους θα είναι… του καναπέ. Από τη στιγμή όμως που θα αποκτήσει ένα παιδί αυτή την αρνητική συνήθεια, δύσκολα θα την αποβάλει αργότερα στη ζωή του.
Η έρευνα έδειξε ότι ο χρόνος που κάθε παιδί ήταν σωματικά δραστήριο, εξαρτιόταν άμεσα από τον χρόνο που η μητέρα του ήταν δραστήρια. Όσο πιο κινητική ήταν η μητέρα, τόσο πιο κινητικό ήταν και το παιδί μέσα στην ημέρα.
Μάλιστα, όπως διαπιστώθηκε, μόνο οι μισές μητέρες (53%), πολλές από τις οποίες ήταν εργαζόμενες και με βεβαρυμένο καθημερινό πρόγραμμα, αφιέρωναν έστω μισή ώρα για μέτρια έως έντονη σωματική άσκηση τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Συνεπώς, αντίστοιχος ήταν ο αντίκτυπος για τα παιδιά τους.
Για κάθε παραπάνω λεπτό μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας της μητέρας, το παιδί της ήταν κατά μέσο όρο δέκα λεπτά της ώρας πιο κινητικό.
Αν μία μητέρα αφιέρωνε στην καθιστική ζωή μία ώρα λιγότερη τη μέρα, ήταν και το παιδί της δέκα λεπτά λιγότερα σωματικά αδρανές, άσχετα με την ώρα της μέρας (πρωί - μεσημέρι - βράδυ).
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι, η Πολιτεία πρέπει να ενθαρρύνει τις μητέρες να ασκούνται περισσότερο, αν θέλουν το καλό το δικό τους, αλλά και των παιδιών τους, δημιουργώντας τους υγιεινές συνήθειες από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Πολυάριθμες έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι η σωματική άσκηση αποτελεί βασικό «όπλο» για την πρόληψη πολλών ασθενειών.
Δυστυχώς όμως, οι νέοι γονείς τείνουν να είναι λιγότερο σωματικά δραστήριοι σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που δεν έχουν παιδιά. Όταν μια γυναίκα γίνεται μητέρα, ο χρόνος που ασκείται σωματικά, τείνει να μειώνεται, καθώς αντιμετωπίζει άλλες πιεστικές προτεραιότητες. Αυτό όμως επηρεάζει αρνητικά και τα παιδιά της και είναι κάτι που δεν πρέπει να υποτιμά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου