Μία προσεκτικότερη ματιά στην ανθρωπομάζα που μας περιβάλλει καταδεικνύει την λατρεία που έχουν οι πολλοί στην συμφεροντολογία. Και αυτή η επιλογή δεν είναι παράλογη. Αντιθέτως είναι η εξυπνότερη ΑΝ δεν προσκρούει σε ηθικά διλήμματα.ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 1.
Η νεαρή όμορφη και αξιόλογη κοπέλα είναι λογικό να επιθυμεί για σύντροφό της κάποιον αντίστοιχα αξιόλογο και ισχυρό άνδρα. Τι συμβαίνει όμως αν ο άνδρας που την σαγηνεύει είναι δεσμευμένος;
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2.
Ο καλός φίλος και συνάδελφος είναι υποδειγματικός συνεργάτης. Τι επιλέγει όμως όταν του προτείνεται να προαχθεί υπό τον όρο να υποβάλλει μία αρνητική αναφορά για τον φίλο και συνάδελφό του;
Η ζωή είναι γεμάτη τέτοια διλήμματα. Και όλοι γνωρίζουμε με ποιο κριτήριο επιλέγουν οι πολλοί.
Η συμφεροντολογία και η ιδιοτέλεια είναι απόλυτα αυτονόητες και κάθε αμφιβολία σχετική χαρακτηρίζεται από την ανθρωπομάζα ως αφέλεια, ανοησία ή υποκρισία.
Αυτό ακριβώς όμως είναι το σημείο που διακρίνει την ποιότητα των ανθρώπων.
Τι θα αποφασίσεις όταν το συμφέρον σου κατά την μη ηθική επιλογή είναι μεγαλύτερο;
Σ’ αυτό το ερώτημα πρέπει να μάθουν οι άνθρωποι να απαντούν ήδη από τα χρόνια της εφηβείας τους. Η δομή της προσωπικότητας πρέπει να έχει ως βάση την ηθική επιλογή και αυτή να είναι απρουπόθετη.
Είναι πιο δύσκολος αυτός ο δρόμος, θα σκεφτούν οι πολλοί.
Είναι όμως όντως ο πιο δύσκολος; Πιο δύσκολος γιατί καθυστερεί την επίτευξη του στόχου;
Άρα το σημείο κλειδί είναι ο καθορισμός του στόχου.
Στα παραδείγματά μας αν ο στόχος είναι η γρήγορη ανέλιξη σε κάποιας μορφής ιεραρχεία (κοινωνική, επαγγελματική, οικονομική κλπ), τότε όντως η επίτευξή του καθυστερεί.
Αλλά, αν ο στόχος είναι η ευτυχία, τότε επιταχύνεται.
Όσοι παίρνουν αποφάσεις που επιβραβεύουν την ηθική αισθάνονται αυτόματα δυνατοί, υπερήφανοι, ικανοί και τελικά ευτυχισμένοι.
Όσοι παίρνουν αποφάσεις που τους συμφέρουν πρακτικά αλλά εναντιώνονται στην ηθική, ανεξάρτητα από τα λογικοφανή επιχειρήματα που θα εφεύρουν για να τις δικαιολογήσουν, υποσυνείδητα αισθάνονται κατώτεροι, αδύναμοι επιβλαβείς και εντέλει δυστυχισμένοι.
Γι αυτό η ανθρωπομάζα είναι κακή, γκρινιάρα και βαθιά δυστυχής.
Υπάρχουν ευτυχώς και οι λίγοι έντιμοι που αλλάζουν όμως τόσο δραστικά την εικόνα του συνόλου! Αυτούς εκτιμούμε και αυτούς θαυμάζουμε σε όποιο μετερίζι κι αν εμφανίζονται!
Η ζωή είναι γεμάτη τέτοια διλήμματα. Και όλοι γνωρίζουμε με ποιο κριτήριο επιλέγουν οι πολλοί.
Η συμφεροντολογία και η ιδιοτέλεια είναι απόλυτα αυτονόητες και κάθε αμφιβολία σχετική χαρακτηρίζεται από την ανθρωπομάζα ως αφέλεια, ανοησία ή υποκρισία.
Αυτό ακριβώς όμως είναι το σημείο που διακρίνει την ποιότητα των ανθρώπων.
Τι θα αποφασίσεις όταν το συμφέρον σου κατά την μη ηθική επιλογή είναι μεγαλύτερο;
Σ’ αυτό το ερώτημα πρέπει να μάθουν οι άνθρωποι να απαντούν ήδη από τα χρόνια της εφηβείας τους. Η δομή της προσωπικότητας πρέπει να έχει ως βάση την ηθική επιλογή και αυτή να είναι απρουπόθετη.
Είναι πιο δύσκολος αυτός ο δρόμος, θα σκεφτούν οι πολλοί.
Είναι όμως όντως ο πιο δύσκολος; Πιο δύσκολος γιατί καθυστερεί την επίτευξη του στόχου;
Άρα το σημείο κλειδί είναι ο καθορισμός του στόχου.
Στα παραδείγματά μας αν ο στόχος είναι η γρήγορη ανέλιξη σε κάποιας μορφής ιεραρχεία (κοινωνική, επαγγελματική, οικονομική κλπ), τότε όντως η επίτευξή του καθυστερεί.
Αλλά, αν ο στόχος είναι η ευτυχία, τότε επιταχύνεται.
Όσοι παίρνουν αποφάσεις που επιβραβεύουν την ηθική αισθάνονται αυτόματα δυνατοί, υπερήφανοι, ικανοί και τελικά ευτυχισμένοι.
Όσοι παίρνουν αποφάσεις που τους συμφέρουν πρακτικά αλλά εναντιώνονται στην ηθική, ανεξάρτητα από τα λογικοφανή επιχειρήματα που θα εφεύρουν για να τις δικαιολογήσουν, υποσυνείδητα αισθάνονται κατώτεροι, αδύναμοι επιβλαβείς και εντέλει δυστυχισμένοι.
Γι αυτό η ανθρωπομάζα είναι κακή, γκρινιάρα και βαθιά δυστυχής.
Υπάρχουν ευτυχώς και οι λίγοι έντιμοι που αλλάζουν όμως τόσο δραστικά την εικόνα του συνόλου! Αυτούς εκτιμούμε και αυτούς θαυμάζουμε σε όποιο μετερίζι κι αν εμφανίζονται!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου