Γιατί να ντραπώ για τα δάκρυά μου;

Γιατί να ντραπώ για τα δάκρυά μου; Ποιος ο λόγος; Επειδή μερικοί θα πουν ότι λιγοψύχησα; Ας το πουν. Ποτέ δε θα μάθουν πόσο δυνατή ήμουν πριν λυγίσω.

Γιατί να ντραπώ για τα δάκρυά μου; Επειδή μερικοί θα με χαρακτηρίσουν ευαίσθητη; Ας με χαρακτηρίσουν.

Το δάκρυ είναι ο πόνος, η αγάπη, το ενδιαφέρον, η πληγή της ματωμένης μας καρδιάς που πέφτει στη γη με τη μορφή μίας υγρής σταγόνας. Για να κλαις σημαίνει ότι έχεις συναισθήματα, χαίρομαι όταν με χαρακτηρίζουν ευαίσθητη λοιπόν. Υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από το να είσαι άνθρωπος;

Γιατί να ντραπώ για τα δάκρυά μου; Επειδή μερικοί θα πουν ασυνείδητα ότι επιθυμώ να τραβήξω την προσοχή; Γιατί να με απασχολήσει η κακοήθεια μερικών ανθρώπων; Οι άνθρωποι όταν κλαίνε, ξέρετε, σημαίνει ότι κουβαλούν μέσα στην ψυχή τους πόνο και επιθυμούν να ξεσπάσουν. Δεν επιθυμεί κανείς να κλάψει για προσωπική προβολή, υπάρχουν πλείστες περιστάσεις διαφορετικές που μπορεί κάποιος να πετύχει κάτι τέτοιο.

Γιατί να ντραπώ για τα δάκρυά μου; Επειδή μερικοί θα με χαρακτηρίσουν ανώριμη; Ας με χαρακτηρίσουν. Δεν είναι ανωριμότητα να κλάψεις, είναι απόδειξη της συναισθηματικής νοημοσύνης και της υπομονής σου απέναντι σε μία επώδυνη κατάσταση. Είναι η απόδειξη ότι έχεις υπομείνει και παλέψει.

Γιατί να ντραπώ για τα δάκρυά μου; Επειδή θα με χαρακτηρίσουν αδύναμη; Ας με χαρακτηρίσουν λοιπόν. Ποτέ δε θα νοιώσουν ότι δύναμη είναι να είσαι αληθινός, να δείχνεις ότι πονάς, μέσα σε μία κοινωνία γεμάτη με ψεύτικα χαμόγελα ευτυχίας. Δύναμη είναι να δείχνεις στους άλλους την ευάλωτη πλευρά σου, όχι να υποδύεσαι κάτι που δεν είσαι απλώς για να μην απασχολείς και ταράζεις τα κοινωνικά "πρέπει".

Γιατί να ντραπώ για τα δάκρυά μου; Επειδή μερικοί θα γελάσουν; Ας γελάσουν. Δεν κλαίω για αυτούς, ούτε και κανένας άλλος φαντάζομαι....

Γιατί να ντραπώ για τα δάκρυά μου; Επειδή μπορεί κάποιος να χαρεί και να πιστεύει ότι με νίκησε, επειδή με έκανε να κλάψω; Ας χαρεί. Δεν έχει καταλάβει ότι και το δάκρυ δύναμη είναι, η δύναμη της αληθινής αγάπης και η πικρία που ξεχύνεται από τα μάτια. Είναι οι υποσχέσεις, τα γιατί, τα όχι, τα πώς που κουράστηκαν να περιμένουν μία απάντηση. Δε με νίκησε κανείς επειδή έκλαψα για εκείνον. Εκείνος έχασε που γέμισε τα μάτια μου με δάκρυα...

Γιατί να ντρέπεσαι για τα δάκρυά σου; Άφησε τα να τρέξουν, μην τα αφήνεις μέσα σου να κατατρώνε την ψυχή σου. Ποιοι είναι εκείνοι οι δικαστές που θα μας κρίνουν , που θα μιλήσουν για τα δάκρυά μας; Ποιος μπορεί να κρίνει τα δάκρυα του καθενός από εμάς; Ποια είναι εκείνα τα "πρέπει" που υψώνονται σα τείχη και δεσμεύουν μία ψυχή στερώντας της ότι πιο ανθρώπινο και φυσιολογικό υπάρχει, το δάκρυ;

Τα δάκρυα μας δεν είναι άψυχα. Είναι εγώ, εσύ, ο καθένας μας. Τα δάκρυά μας είμαστε εμείς, είναι η ψυχή μας, είναι οι ματαιώσεις μας, οι προσπάθειές μας, οι αγώνες μας, είμαστε εμείς. Και δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για εμάς.