Τα πάθη, είναι για να τα ζεις, όχι για να τα κρίνεις

Τα πάθη μας, μεγάλο κεφάλαιο. Δεν έχει άνθρωπο που να μη παθιάζεται και όποιος δηλώσει το αντίθετο είναι ψεύτης και μάλιστα μεγάλος. Υπάρχουν πάθη έρωτα, μίσους, ζήλειας. Αν είσαι θνητός έχεις πάθη είτε μεγάλα είτε μικρά. Πάθη φανερά ή κρυφά. Απ’ όλα έχει το roller coaster της ανθρώπινης ψυχής, δεν πλήττεις ποτέ, παράπονο κανένα. Σε διακατέχει μια φρικτή μανία και δεν μπορείς να κάνεις απολύτως τίποτα.

Ή της παραδίνεσαι ή της αντιστέκεσαι. Συνήθως καίγεσαι και στις δύο περιπτώσεις. Αν παραδοθείς σε ένα πάθος απαγορευμένο κατά κόσμο, σε καίει συνεχώς η αμφιβολία και ο φόβος. Αν παραδοθείς σε ένα πάθος αμοιβαίο, το πιο πιθανό θα καείς όταν παύει να υπάρχει.

Αυτοί που αντιστέκονται στα πάθη, και μιλάμε για αρκετούς είναι αυτοί που τους τρώει πάντα τα σωθικά ένα μεγάλο γιατί, ένα γιατί που δεν τους αφήνει να ησυχάσουν λεπτό. Τα πάθη μας δυστυχώς δεν τα ορίζουμε, και δεν πρέπει να τα κρίνουμε κιόλας.

Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του αντίληψη για τη ζωή και πως πρέπει να πορεύεται σε αυτή. Δεν μπορεί όμως να ελέγχει τα πάντα και τα πάθη του είναι ένα από αυτά. Είτε τα αποδέχεσαι και τα ζεις με ότι συνέπειες και να έχεις ή τους αντιστέκεσαι και μένεις μια ζωή αγκαλιά με τους φόβους του ‘αν’.

Ό,τι και να αποφασίσεις, δικαίωμα σου. Ένα πράγμα να θυμάσαι. Στη ζωή, κάνεις δεν κάνεις θα κριθείς. Εσύ κοίτα να μην κρίνεις τόσο αυστηρά τον εαυτό σου γιατί τα πάθη μας, τα λάθη μας θα έλεγε κανείς και τα λάθη μας διδάσκουν. Μάθε να μην κρίνεις ό,τι βγαίνει από τα βάθη της ψυχής σου.

Τα πάθη σου είναι αυτά που σε κάνουν άνθρωπο.