Τρίτη 13 Ιουνίου 2023

Ουδέποτε η δικαιοσύνη είχε αποδοθεί με καλύτερο τρόπο

Ο Ίβυκος σημαντικός λυρικός ποιητής του 6ου π. Χ. αιώνα ταξίδευε προς την Κόρινθο για να συμμετάσχει στον διαγωνισμό μουσικής κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.

Από μακριά οι πύργοι της Ακροκορίνθου διακρίνονταν, καθώς ο ποιητής έμπαινε στο ιερό δάσος του Ποσειδώνος.

Ήταν πολύ ευτυχής αυτές τις στιγμές και όταν είδε ένα σμήνος γερανών να πετούν πάνω από το δάσος, για το ταξίδι τους προς στο νότο, είπε: «Καλή τύχη φίλοι. Βλέπω την παρουσία σας ως καλό οιωνό, είμαστε και οι δύο συνταξιδιώτες που αναζητάμε φιλοξενία».

Βρισκόταν τώρα στην καρδιά του δάσους και περπατούσε σε ένα στενό μονοπάτι, όταν δύο άνδρες, ληστές κατά τα φαινόμενα, εμφανίστηκαν μπροστά του. Ο Ίβυκος δεν μπορούσε να κάνει τίποτα παρά να φωνάξει για βοήθεια, αλλά ματαίως. Καθώς έπεφτε αιμόφυρτος στο χώμα θανάσιμα πληγωμένος, κατάφερε να πει: «Μαρτυρήστε τον φόνο μου γερανοί!» Αυτά ήταν τα τελευταία του λόγια.

Όχι πολύ αργότερα, το παραμορφωμένο του σώμα βρέθηκε και αναγνωρίσθηκε από τον φίλο του, που θα τον φιλοξενούσε.

Ενώ το πλήθος των θεατών, συγκεντρωμένο απ’ όλη την Ελλάδα, περίμεναν στο στάδιο να παρουσιαστεί ο Ίβυκος, με αγανάκτηση πληροφορήθηκαν την δολοφονία του.

Το γεγονός προξένησε μεγάλη θλίψη. Ήταν μεγάλη βλασφημία στους Θεούς και στην φιλοξενία.

Αργότερα στο θέατρο οι αναστατωμένοι θεατές άκουγαν με νεκρική σιγή και μεγάλο δέος, τα λόγια των Ερινύων:

«Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που έχει την ψυχή του καθαρή από έγκλημα …αυτούς τους ανθρώπους δεν τους ενοχλούμε… αλλά αλίμονο σε εκείνον που κρυφά έχει διαπράξει εγκλήματα. Εμείς, οι τρομεροί εκδικητές της νύχτας, τον κατατρέχουμε ως το τέλος της δυστυχισμένης και άθλιας ζωής του».

Ξαφνικά, ο ουρανός γέμισε από γερανούς που κατευθύνονταν προς το θέατρο. Και τότε μια αδύνατη φωνή γεμάτη φόβο, αλλά που ακούστηκε στην σιγή του θεάτρου, είπε: “Κοίτα, κοίτα σύντροφε.. οι γερανοί του Ίβυκου“.

Πραγματικά, δεν πήρε πολύ στους ακόμη θρηνούντες για τον Ίβυκο θεατές, να καταλάβουν πως η φωνή που ακούστηκε ανήκε στον δολοφόνο του Ίβυκου. Και μπορούσες να ακούσεις ανάμεσα στις φωνές του πλήθους: «Παρατηρήστε την δύναμη των Ευμενίδων, ο Ίβυκος θα πάρει εκδίκηση».

Αμέσως συνέλαβαν τον άνδρα που μίλησε και τον σύντροφο του.

Ουδέποτε η δικαιοσύνη είχε αποδοθεί με καλύτερο τρόπο…

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου