Ένας πασίγνωστος μυστικιστής, ο δόκτωρ Τζων Ντη, ένα μέντιουμ και μια κρυστάλλινη σφαίρα, το Νεκρονομικόν, το Βιβλίο του Ενώχ, η μαγεία που δίδαξαν οι άγγελοι στους ανθρώπους, η Γλώσσα των Αγγέλων, επικοινωνίες με άλλους κόσμους, οι πύλες και οι φύλακές τους, τα παρατηρητήρια των κόσμων, η φόρμουλα της Αποκάλυψης, ο Άλιστερ Κρόουλυ, οι κρυπτογραφημένοι Ενωχιανοί Πίνακες, τα Κλειδιά των Κόσμων, ο Χ. Φ. Λάβκραφτ, οι δαιμονικές λεγεώνες του Χόρονζον, η συντέλεια του κόσμου, μυστικιστικές σημειολογίες και οράματα.
Ο John Dee (13 Ιουλίου 1527 – 1608 ή 1609) ήταν Άγγλος μαθηματικός, αστρονόμος, αστρολόγος, δάσκαλος, αποκρυφιστής και αλχημιστής. Ήταν ο αστρονόμος της αυλής και σύμβουλος της Ελισάβετ Α’ και πέρασε μεγάλο μέρος του χρόνου του στην αλχημεία, την μαντεία και την ερμητική φιλοσοφία. Ως αρχαιολόγος, είχε μια από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες στην Αγγλία εκείνη την εποχή. Ως πολιτικός σύμβουλος, υποστήριξε την ίδρυση αγγλικών αποικιών στον Νέο Κόσμο για να σχηματιστεί μια «Βρετανική Αυτοκρατορία», όρος που του αποδίδεται η νομισματοκοπία.
Ο Ντι εγκατέλειψε τελικά την υπηρεσία της Ελίζαμπεθ και ξεκίνησε μια αναζήτηση για πρόσθετη γνώση στις βαθύτερες σφαίρες του αποκρυφισμού και του υπερφυσικού. Συντάχθηκε με πολλά άτομα που μπορεί να ήταν και τσαρλατάνοι, ταξίδεψε στην Ευρώπη και κατηγορήθηκε για κατασκοπεία υπέρ του αγγλικού στέμματος. Μετά την επιστροφή του στην Αγγλία, βρήκε το σπίτι και την βιβλιοθήκη του βανδαλισμένα. Τελικά επέστρεψε στην υπηρεσία της Βασίλισσας, αλλά απομακρύνθηκε όταν την διαδέχθηκε ο Τζέιμς Α’ . Πέθανε στην φτώχεια στο Λονδίνο και ο τάφος του είναι άγνωστος.
Το 1546 είχε ήδη λάβει το βαθμό διδασκαλίας της Ελληνικής γλώσσας στο Τρίνιτι Κόλλετζ το οποίο είχε μόλις ιδρυθεί. Κατά την διάρκεια των σπουδών του στο Τρίνιτι κατασκεύασε ένα γιγαντιαίο ιπτάμενο σκαθάρι ως σκηνικό εφέ ενός θεατρικού έργου, το οποίο ήταν τόσο εντυπωσιακό που οδήγησε το κοινό στο να πιστέψει ότι πραγματικά ήταν δημιουργία του ίδιου του διαβόλου. Οι κακές φήμες που συνόδευσαν το όνομά του για το υπόλοιπο της ζωής του, είχαν αρχίσει να μεταδίδονται ψιθυριστά στον κοινωνικό του περίγυρο.
Το 1564 δημοσίευσε μια περίφημη διατριβή με τίτλο Monas Hieroglyphica (Ιερογλυφική Μονάδα), ένα αινιγματικό έργο πάνω στην κοσμική ενότητα, (μια διατριβή που ο Ελιφάς Λεβί την θεωρούσε ως το πιο σημαντικό μυστικιστικό σύγγραμμα όλων των εποχών). Ως αστρονόμος κατέθεσε έργο που έδινε την βάση μιας σειράς σημαντικών αλλαγών προς ένα ακριβέστερο ημερολόγιο, το Γρηγοριανό, το 1582. Επίσης υπήρξε υποστηρικτής της ηλιοκεντρικής θεωρίας.
Εκείνο τον καιρό οι φήμες που περιτριγύριζαν τον Ντη ήταν αρκετά δυσάρεστες, και αφορούσαν τις «επαφές του με τον διάβολο». Αποκρυφιστής ο ίδιος, διέδιδε ότι συνομιλούσε με τους αγγέλους, ενώ στις περιβόητες σεάνς του, επικαλούνταν τα πνεύματα χρησιμοποιώντας έναν μαύρο καθρέφτη από οψιδιανό, αζτέκικης καταγωγής, ή έναν κρύσταλλο, απαγγέλλοντας προσευχές και κρατώντας συγκεκριμένες μαγικές σφραγίδες χαραγμένες πάνω σε κέρινους δίσκους.
Είχε κατηγορηθεί για τον θάνατο ενός παιδιού και την απώλεια της όρασης του αδελφού αυτού του παιδιού, όπως και για το ότι, ασκώντας την μαγεία, είχε απειλήσει έμμεσα την ζωή της βασίλισσας Μαίρης πριν ανέλθει στο θρόνο η ετεροθαλής αδελφή της η Ελισάβετ. Εκείνο το διάστημα η Ελισάβετ είχε τεθεί υπό περιορισμό, με την κατηγορία ότι είχε συνωμοτήσει με επαναστατημένους προτεστάντες εναντίον της βασίλισσας, ώστε να την διαδεχθεί στον θρόνο. Η Ελισάβετ απέκτησε επαφές με τον Ντη, ο οποίος παρασύρθηκε και της αποκάλυψε προβλέψεις από το ωροσκόπιο της βασίλισσας Μαίρης για την διάρκεια της ζωής της, και αυτό καθιστούσε τον Ντη υπεύθυνο προδοσίας, και μια πιθανή απειλή της ζωής της βασίλισσας μέσω μαύρης μαγείας.
Στην δίκη που προέκυψε μετά από μια εξονυχιστική έρευνα, όλες οι παραπάνω κατηγορίες εναντίον του ακυρώθηκαν και αφέθηκε ελεύθερος. Η Ελισάβετ ανέβηκε στο θρόνο της Αγγλίας. Ο Δρ. Τζων Ντη, έδρασε για πολλά χρόνια ως μυστικοσύμβουλος της Ελισάβετ, αλλά και ως σημαντικός μυστικός πράκτορας στην υπηρεσία της αντικατασκοπίας του βρετανικού θρόνου, με πολλές μυστικές αποστολές στο ενεργητικό του, ενώ ήταν και ένας από τους μεγαλύτερους κρυπτογράφους όλων των εποχών. Ως μυστικός πράκτορας, είχε το κωδικό όνομα 007, (και δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό ότι ο συγγραφέας Ίαν Φλέμινγκ βάφτισε με το κωδικό όνομα του Δρ. Τζων Ντη τον ήρωα Τζέημς Μποντ: πράκτωρ 007).
Ο Δρ. Τζων Ντη, ήταν κάτοχος πολλών σπανιότατων χειρογράφων μεταξύ των αναρίθμητων πολύτιμων τόμων της ανεκτίμητης βιβλιοθήκης του, και είναι πιθανό ότι ανάμεσά τους ήταν και το Νεκρονομικόν ή Αλ-Αζίφ του Αμπντούλ Αλχαζρέντ. Ο Χ. Φ. Λάβκραφτ αποδίδει στον Ντη την μόνη μετάφραση αυτού του απαγορευμένου βιβλίου στα αγγλικά. Ένα ακόμη παράδοξο βιβλίο του, είναι το A True and Faithfull Relation of What Passed for Many Years Between Dr. John Dee and Some Spirits, (Meric Casaubon, London, 1659) ή Οι Συνομιλίες του Δρ. Τζων Ντη με τα Πνεύματα, (βασισμένο σε χειρόγραφα που φέρουν τον τίτλο Dr. John Dee’s Conference With Angels from Dec. 22, 1581 to May 30, 1583, being what precedes ye other conferences, τα οποία κατά ένα μέρος είναι στην γραφή του Ντη) για το οποίο μερικοί ισχυρίζονται ότι στην πραγματικότητα είναι η Κρυπτογραφία του Τριθέμιου. Ένα άλλο είναι το General and Rare Memorials pertaining to the Perfect Art of Navigation, Γενικά και Σπάνια Απομνημονεύματα σχετικά με την Τέλεια Τέχνη της Πλοήγησης, το οποίο εκδόθηκε το 1577…
Το αινιγματικότερο έργο του, γνωστό ως Liber Logaeth, ή The Book of the Speech of God (Το Βιβλίο της Ομιλίας του Θεού), ή Liber Mysteriorum Sextus et Sanctus στην γραφή του «κρυσταλλοσκόπου» βοηθού του Ντη, Έντουαρντ Κέλλυ, που το κατέγραψε ως μέντιουμ με την υπαγόρευση πνευμάτων το 1583. Το μυστηριώδες αυτό έργο, ευρύτερα γνωστό και ως The Enochian Tablets of Dr. John Dee, (Οι Ενωχιανές Πινακίδες του Δρ. Τζων Ντη) αποτελείται από 101 πίνακες 49×49 τετραγώνων που περιέχουν λατινικούς χαρακτήρες ή αραβικούς αριθμούς. Θεωρείται ως ένα από τα πιο «απαγορευμένα» βιβλία του κόσμου, ενώ αμέτρητοι μελετητές προσπαθούν μέχρι και σήμερα να το αποκρυπτογραφήσουν.
Οι αποκρυφιστικές δραστηριότητες του Τζων Ντη σε συνεργασία με τον Έντουαρντ Κέλλυ (του «μέντιουμ με τα κομμένα αυτιά») άρχισαν το 1583 και διήρκεσαν μέχρι το 1589, οπότε και τελειώνει η συνεργασία τους. Εκείνη την εποχή πιστευόταν ότι οι κρυσταλλοσκόποι, οι οποίοι εύκολα μπορούσαν να εξαπατήσουν τους συνεργάτες τους, είχαν την ικανότητα να οδηγήσουν μια χριστιανική ψυχή σε μονοπάτια πολυσύχναστα από διαβολικά πνεύματα. Στην πρώτη συνάντησή τους ο Ντη αρνήθηκε συνεργασία με τον Κέλλυ, φοβούμενος το πιθανό «παγίδευμα» του από τις δυνάμεις του Κακού.
Ωστόσο ο Ντη δεν είχε ανεπτυγμένη την ικανότητα του να «βλέπει», όπως λένε, και αφού σκέφτηκε αρκετά γύρω από το θέμα αποφάσισε να προσλάβει τον Κέλλυ βάσει μιας χρηματικής αμοιβής. Μετά την διακοπή της συνεργασίας τους, ο Ντη εξακολούθησε τις μυστικιστικές δραστηριότητες και τις σεάνς του, σε συνεργασία με κάποιον που λεγόταν Βαρθολομαίος Χίκμαν. Ο ίδιος ο Ντη κατέγραψε το μαγικό κώδικα του Βιβλίου του Ενώχ που υπάρχει ακόμη στο Βρετανικό Μουσείο, για το οποίο λέγεται ότι οι άγγελοι αποκάλυψαν στον Ντη την μυστική και μαγική Ενωχιανή Γλώσσα ή Γλώσσα των Αγγέλων. Αυτήν την γλώσσα κατέγραψε στους κρυπτογραφημένους Ενωχιανούς Πίνακες, (The Enochian Tablets of Doctor John Dee).
Ο Ντη, χρησιμοποιώντας τον Κέλλυ ως διάμεσο, (ο οποίος κοιτούσε μέσα σε έναν κρύσταλλο και πιθανότατα σε ένα δοχείο νερό), συνομιλούσε με τους αγγέλους καταγράφοντας χιλιάδες σελίδες αυτών των συνομιλιών. Μέχρι εκείνη την περίοδο της Αναγέννησης ο όρος «πνευματισμός» ήταν ακόμη άγνωστος. Οι άγγελοι αποκάλυψαν στον Τζων Ντη μια σειρά ισχυρότατων μαγικών επικλήσεων ή «κλειδιών» στην υποτιθέμενη αρχαία αγγελική γλώσσα: τα Ενωχιανά.
Το Βιβλίο του Ενώχ, ένα από τα αναγνωρισμένα απόκρυφα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης, αποκαλύπτει ότι οι «εκπεσόντες» άγγελοι ήρθαν σε επαφή (συνουσιάστηκαν) με τις κόρες των ανθρώπων, μεταφέροντάς τους τα βασικά μυστικά της μαγείας και του αποκρυφισμού. Οι άγγελοι του Ντη αναφέρθηκαν σε αυτή την γλώσσα των κλειδιών ως την «γλώσσα των αγγέλων του Βιβλίου του Ενώχ». Αν και τα Ενωχιανά έχουν μελετηθεί από πολλούς ιστορικούς της μαγείας, ο κώδικάς τους -παρότι είναι γενικά σταθερός σε όλο το περιεχόμενο- παραμένει άσπαστος, κι έτσι συμπεραίνουμε ότι η γλώσσα είναι εντελώς αυθαίρετη χωρίς καμία ομοιότητα με τις γνωστές υπάρχουσες γήινες γλώσσες. Είναι μια θαυμαστά περίτεχνη γλώσσα, με δική της γραμματική και σύνταξη, και αποτελεί για πολλούς αποκρυφιστές την απόδειξη της πραγματικής ύπαρξης ετεροχθόνων όντων ανεξάρτητων του ανθρώπινου νου και του ανθρώπινου γήινου πολιτισμού.
Η γνωριμία του Τζων Ντη με τον Έντουαρντ Κέλλυ, (που απ’ ότι φαίνεται το αληθινό του όνομα ήταν Έντουαρντ Τάλμποτ) έγινε το 1582. Ο Κέλλυ, γιος ενός αποθηκάριου από το Γουόρτσεστερ, ονειρευόταν να ανακαλύψει το μυστικό της Φιλοσοφικής Λίθου, και είχε μυηθεί στη σκοτεινή τέχνη της Νεκρομαντείας. Καταδιωγμένος από το Λάνκαστερ το 1580, με την κατηγορία της πλαστογράφησης τίτλων, έφυγε στην Ουαλία.
Κάπου κοντά στο Γκλάστονμπέρυ, όπως λέει η ιστορία, αγόρασε μια ποσότητα της θρυλικής «κόκκινης σκόνης» η οποία μετατρέπει τα διάφορα μέταλλα χαμηλής αξίας σε χρυσό, από έναν πανδοχέα ο οποίος την είχε λάβει με την σειρά του από κάποιους τυμβωρύχους. Για την υπόλοιπη ζωή του ο Κέλλυ δεν παραιτήθηκε ποτέ από την προσπάθεια να ανακαλύψει το «μυστικό της κόκκινης σκόνης», ευελπιστώντας να μπορέσει να την παράγει και ο ίδιος. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που δέχθηκε να γίνει ο «οραματιστής» του Ντη. Έτσι άρχισαν την περιπέτειά τους με τα πνεύματα με αλχημιστικό καθοδηγητή τον Κέλλυ.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ούτε ο Ντη, αλλά ούτε και ο Κέλλυ είχαν κάποια αμφιβολία για την πραγματική ύπαρξη των αγγέλων, και ότι -όπως όλοι οι μελετητές έχουν καταλήξει- οι συνομιλίες που είχαν μαζί τους δεν ήταν σκηνοθετημένες. Ωστόσο, η γνώμη του καθενός από τους δυο τους για τα κίνητρα αυτών των όντων, κατέληξε να είναι διαφορετική. Ο Ντη πίστευε ότι ήταν υπάκουα όργανα του θεού, υποταγμένα στο κύρος του Ιησού. Ο Κέλλυ είχε τις υποψίες του ότι θα μπορούσαν επιτηδευμένα να τους εξαπατούν, κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι άγγελοι να συμπεριφέρονταν στον Κέλλυ με περιφρόνηση, ενώ ο ίδιος έδειχνε υπομονετικός απέναντί τους λόγω της ελπίδας του ότι κάποτε θα του αποκάλυπταν το «μυστικό της κόκκινης σκόνης».
Τα πνεύματα περιέγραφαν το μαγικό σύστημα το οποίο είχε μάθει ο πατριάρχης Ενώχ από τους αγγέλους, και γι αυτό μίλησαν εμπεριστατωμένα στον Ντη. Σε αυτό έχει τις βάσεις της η θρυλική Ενωχιανή Μαγεία και έτσι ονομάστηκαν «Ενωχιανά Πνεύματα» αυτοί οι άγγελοι οι οποίοι είχαν ξέχωρες προσωπικότητες και σκοπούς, ήταν ανεξάρτητες και ευφυείς οντότητες. Ο Ντη κατά τη διάρκεια της ζωής του δεν προσπάθησε να χρησιμοποιήσει σοβαρά αυτό το μαγικό σύστημα, όπως επίσης διαφαίνεται ότι είχε άγνοια ως προς τα κίνητρα του Κέλλυ, γεγονός το οποίο ήταν πασιφανές.
Το 1589 χωρίζει με τον Κέλλυ αφήνοντάς τον στην Πράγα της τότε, Βοημίας, στις υπηρεσίες του Αυτοκράτορα Ροδόλφου Β΄ (ενός βασιλιά που ήταν αποκρυφιστής και ο ίδιος, και μεγάλος συλλέκτης μαγικών και παράξενων αντικειμένων) ο οποίος πιστεύοντας ότι ο Κέλλυ κατέχει το «Μυστικό των Φιλοσόφων», τον φυλακίζει στην Πράγα, ελπίζοντας ότι θα συμμετέχει στα κέρδη της Μεταστοιχείωσης. Το 1595, ο Κέλλυ προσπαθώντας να δραπετεύσει, έδεσε σεντόνια μεταξύ τους έξω από το ψηλό παράθυρο της απομόνωσής του, για να κατέβει τον εξωτερικό τοίχο του κτιρίου, αλλά καθώς κρεμόταν από εκεί, οι κόμποι που ένωναν τα σεντόνια λύθηκαν και ο Κέλλυ έπεσε στο έδαφος από το μεγάλο ύψος του πύργου και σκοτώθηκε.
Ο Τζων Ντη, είχε ήδη επιστρέψει στην Αγγλία με διαταγή της βασίλισσας Ελισάβετ, αλλά υπάρχει ακόμη ένα πιθανό αίτιο για τη διακοπή της συνεργασίας του με τον Κέλλυ. Ο Ντη είχε πλήρη εμπιστοσύνη στους αγγέλους και σε αυτά που του μετέφερε ο Κέλλυ, και αυτό ήταν το πιο επικίνδυνο μειονέκτημά του. Ήταν τυφλά καθοδηγούμενος από τα μηνύματα τους. Σε μια από τις σεάνς τους, στις 17 Απριλίου 1587, ένας άγγελος θηλυκού γένους με το όνομα Μαντιμί, δίνει εντολή στον Ντη και τον Κέλλυ να ανταλλάξουν τις γυναίκες τους.
Ο Ντη, ταραγμένος μ’ αυτήν την ανήθικη εντολή, άρχισε να αναρωτιέται αν αυτοί οι άγγελοι ήταν δαίμονες με την μορφή αγγέλων. Η γυναίκα του Ντη, Τζέην, ήταν μόνο 32 ετών και είχε μεγάλη διαφορά ηλικίας με τον σύζυγό της αλλά και με τον συνεργάτη του. Αυτή η ανταλλαγή δεν ήταν καθόλου δυσάρεστη για τον Κέλλυ, αλλά φυσικά ήταν ανεπιθύμητη για την Τζέην. Ο Ντη και ο Κέλλυ δεν μπόρεσαν να ξεδιαλύνουν το πρόβλημα που προκλήθηκε απ’ αυτό το συμβάν.
Όποιος και αν ήταν ο μυστικός σκοπός του ταξιδιού τους στη Βοημία, τα σχέδιά τους διακόπηκαν, αφήνοντας πίσω ένα άλυτο μυστήριο. Λέγεται ότι ο Ντη περίμενε μια ειδική άδεια από τους αγγέλους για να χρησιμοποιήσει την μαγεία τους, και ότι αυτή η άδεια δεν του δόθηκε ποτέ κατά την διάρκεια της ζωής του. Επίσης, λέγεται ότι το μυστικό σχέδιο των αγγέλων, το οποίο απέκρυπταν από τον Ντη, ήταν να ενθέσουν στην ανθρωπότητα ένα μαγικό τελετουργικό τυπικό που θα ξεκινούσε μια βίαιη αλλαγή του κόσμου από εκείνη την εποχή στην επόμενη, κοινώς γνωστή ως Αποκάλυψη.
Η «Σφραγίδα του Θεού», Βρετανικό Μουσείο. Το μεγάλο, περίτεχνα διακοσμημένο κερί “Σφραγίδα του Θεού”, χρησιμοποιήθηκε για να στηρίξει την “Πέτρα του Θεού”, την κρυστάλλινη σφαίρα που χρησιμοποιείται για τις επικοινωνίες με τους Αγγέλους.Ο Ντη έγινε προϊστάμενος στο κολέγιο του Μάντσεστερ το 1596. Οι κακές φήμες συνέχιζαν και αυξάνονταν γύρω από το όνομά του, ώσπου ο βασιλιάς Τζέημς Α’, γνωστός για τους διωγμούς των μαγισσών της εποχής, ανέβηκε στο θρόνο το 1603, και το 1605 το Χριστιανικό Κολέγιο ανάγκασε τον Ντη να παραιτηθεί από την θέση του Καθηγητή. Ο Ντη έπεσε σε μεγάλη δυσμένεια. Έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του, πουλώντας τους σπάνιους τόμους της βιβλιοθήκης του για ένα γεύμα, και πέθανε πάμφτωχος το 1608 στο σπίτι του, στο «σπίτι των θαυμάτων» όπως είχε ονομαστεί, στο Μόρτλέικ.
Το 1575 είχε πεθάνει η πρώτη γυναίκα του Ντη. Η δεύτερη γυναίκα του, η πνευματώδης και αφοσιωμένη Τζέην, πέθανε λίγα χρόνια πριν το θάνατο του συζύγου της. Το τελικό πλήγμα ωστόσο, ήρθε όταν η κόρη του Κάθριν πούλησε τα τελευταία βιβλία της βιβλιοθήκης του, γεγονός που τον πλήγωσε υπερβολικά, έπεσε σε μελαγχολία και πέθανε. Στο Βρετανικό Μουσείο υπάρχει ακόμη και σήμερα μια άθραυστη κρυστάλλινη σφαίρα, την οποία ο Ντη την πήρε από ένα μικρό παιδί που πετούσε μια μέρα έξω από το παράθυρό του, ακούγοντας το Αρχάγγελο Μιχαήλ που του έλεγε να μην φοβηθεί και να την πάρει…
Οι τρεις κατηγορίες των αλληλένδετων αγγελικών ιεραρχιών των Ενωχιανών Επικλήσεων ήταν: 1) Η Επταρχική Βασιλεία, η οποία πιστευόταν ότι είχε την εποπτεία όλων των γήινων δραστηριοτήτων και διέδιδε το θέλημα του Δημιουργού, βασισμένη σε επτά πλανήτες και τις επτά μέρες της εβδομάδας, μπορούσε να προσφέρει γνώση για τον Θεό και τους αγγέλους του, για την αρχή και το τέλος της Φύσης. 2) Οι Άγγελοι των Αιθέρων (τα λεγόμενα και Aethyr) οι οποίοι πιστευόταν ότι κυβερνούσαν τις διάφορες χώρες της Γης, μπορούσαν να ανατρέψουν ολόκληρα έθνη αν το επιθυμούσαν, να έχουν την εύνοια όλων των «πριγκίπων» της Γης και να ξέρουν τους μυστικούς θησαυρούς όλων των υδάτινων σωμάτων και των σπηλαίων της. Οι άγγελοι αυτοί ανήκαν στους 12 ζωδιακούς οίκους και τους 30 Αιθέρες οι οποίοι ήταν υποδιαιρέσεις του ουράνιου θόλου των αστέρων. 3) Οι Άγγελοι των Τεσσάρων Σημείων του ορίζοντα και των τεσσάρων στοιχείων, οι οποίοι λέγεται ότι στάλθηκαν στην Γη για να σταματήσουν το θέλημα του σκοτεινού Διαβόλου και να εκπληρώσουν το θέλημα του Θεού.
«Αυτό που αποκάλυψαν οι Ενωχιανοί άγγελοι στον Δρ. Τζων Ντη, δεν ήταν απλά μια δραστική μαγική συνταγή, ήταν η μυστική φόρμουλα που ήταν προσχεδιασμένη για να ανοίξει τις πύλες των τεσσάρων μεγάλων Παρατηρητηρίων (the four great Watchtowers) που στέκουν σε επιφυλακή ενάντια στο χάος…» Donald Tyson, Gnosis Magazine, 1996.
Πραγματικά, ο άγγελος Άβε περιγράφει τα τέσσερα Παρατηρητήρια στον Ντη:
«Οι τέσσερις οικισμοί είναι οι Τέσσερις Άγγελοι της Γης, οι οποίοι είναι οι τέσσερις Επιτηρητές και τα Παρατηρητήριά τους, τα οποία έχει τοποθετήσει ο αιώνιος Θεός με την Θεία Πρόνοια ενάντια της βλασφημίας, της κατάχρησης και του ύπουλου τρόπου του μεγάλου εχθρού, του Διαβόλου. Ο σκοπός είναι να χαλιναγωγηθεί η ζηλόφθονη θέλησή του, να πραγματοποιηθούν οι αποφάσεις του Θεού, και τα πλάσματά του να προστατευθούν και να διατηρηθούν στην Γη, εντός του Σχεδίου και των κανόνων της τάξης…» Αυτά τα τέσσερα Παρατηρητήρια που αναπαρίστανται στην Ενωχιανή Μαγεία με αλφαβητικά τετράγωνα, είναι ανάλογα με τους τέσσερις μυστικιστικούς στύλους της αιγυπτιακής μυθολογίας, οι οποίοι βαστούν τον Ουρανό και τον κρατούν από το να πέσει στην Γη. Αποκλείουν τις λεγεώνες του Χόρονζον (Choronzon) από το να σαρώσουν τον κόσμο. Χόρονζον (ή Κόρονζον), όπως αποκαλύπτουν οι άγγελοι, είναι το αληθινό ουράνιο όνομα του Σατανά. Ο Ενωχιανός τίτλος του είναι «ο Δράκος του Θανάτου» ή ο «Έκπτωτος» ( Death-Dragon, ή Him-That-Is-Fallen, ή Telecvovim).
Οι Ενωχιανές Επικλήσεις ή Κλειδιά του Ενώχ, όπως δήλωναν οι άγγελοι, ήταν 48 (διαφορετικών πνευμάτων;) και αποκαλύπτονταν στον Ντη και στον Κέλλυ, μεταγλωττισμένες στα αγγλικά λέξη προς λέξη. Ο σκοπός των Κλειδιών ήταν να μπορέσει ο Ντη να επικοινωνήσει με τα πνεύματα των Τριάντα Αιθέρων (Aethyr), τα οποία κυβερνούν τα κηδεμονικά πνεύματα των εθνών της Γης. Στην πραγματικότητα (πρέπει να αναρωτηθούμε σε ποια πραγματικότητα) υπήρχαν 49 Κλειδιά, αλλά ένα από αυτά όπως δήλωσαν οι άγγελοι, ήταν υπέρτατα ιερό και μυστικό για να εκφωνηθεί.
Οι χριστιανοί πίστευαν και πιστεύουν ότι η συντέλεια του κόσμου θα είναι ένα υλικό φαινόμενο, ότι θα αρχίσει από έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, γεγονός που υποτίθεται ότι γνωρίζουν οι «αγγελιαφόροι» της κάθε παράταξης. Κατά μια άποψη, η αποκάλυψη των Ενωχιανών Αγγέλων θα έπρεπε να γίνει κατανοητή αρχικά σε πνευματικό ή εσωτερικό επίπεδο, και σε δεύτερο επίπεδο υλικά και σε σχέση με μια εξωτερική καταστροφή. Οι πύλες των τεσσάρων Παρατηρητήριων που στέκονται στις άκρες των τεσσάρων διαστάσεων της πραγματικότητας, είναι νοητικά οικοδομήματα. Όταν ανοιχτούν, λέγεται ότι θα εισβάλουν τα δαιμόνια του Χόρονζον.
(Θυμίζει την «επιστροφή των εξόριστων Μεγάλων Παλαιών, για την οποία μιλά ο Χ. Φ. Λάβκραφτ), όχι εντός του υλικού κόσμου αλλά εντός του υποσυνείδητού μας, βέβαια και με υλικά αποτελέσματα. Τα πνεύματα είναι νοητικά και όχι υλικά. Κατοικούν στα βάθη του νου και συνομιλούν μαζί μας, μέσω ονείρων, μέσα από ασυνείδητες τάσεις, και σπανιότερα σε οράματα που έχουμε ξύπνιοι. Επηρεάζουν τα συναισθήματά μας και τις σκέψεις μας υποσυνείδητα και πολλές φορές μπορούν να κατευθύνουν τις πράξεις μας, έστω και μερικά, όπως σε περιπτώσεις παρορμητικών τρόπων συμπεριφοράς και εμμονών, αλλά και σε βαθμό ολικής κατάληψης. Μόνο μέσα από εμάς μπορούν να επηρεάσουν τον υλικό κόσμο.
Υπάρχει επίσης και η άποψη ότι τα Ενωχιανά ήταν μια γλώσσα-παρασκεύασμα ενός συνονθυλεύματος βασισμένου στις προβολές των υποσυνείδητων του Ντη και του Κέλλυ. Εκτός του ότι οι αγνές προθέσεις και η τιμιότητα και του Ντη είναι γενικά αναμφισβήτητα, τα Ενωχιανά είναι απείρως πιο πολύπλοκα σε σχέση με τα μηνύματα των συνηθισμένων «πνευμάτων», τα οποία σε σύγκριση με τα Ενωχιανά φαίνονται σχεδόν «παιδικά». Υπάρχουν άπειρα ερωτήματα γύρω από τις λειτουργίες και τις ικανότητες του πολύπλοκου ασυνείδητου.
Ξέρουμε ότι το φαινόμενο Poltergeist (Πολτεργκάιστ, τα θορυβοποιά ανεξήγητα φαινόμενα) είναι παράγωγο αυτού, και ίσως γιατί όχι, να ευθύνεται για τα μηνύματα των συνηθισμένων «πνευμάτων». Θα μπορούσαμε να δώσουμε μια απλή ερμηνεία στην υπόσταση των πνευμάτων, θεωρώντας τα ως ασώματες οντότητες οι οποίες συνήθως δεν έχουν ξεκάθαρα κίνητρα, πολλές φορές εξαπατούν και παίζουν με συνειδήσεις ανθρώπων που γίνονται τα εύκολα θύματα τους.
Τι πραγματικά ήταν οι Ενωχιανοί Άγγελοι και σε ποια παράταξη ανήκαν;
Οι Ενωχιανές συνομιλίες είναι γεμάτες από προειδοποιήσεις ότι έρχεται η συντέλεια του κόσμου, λόγω της οργής του Θεού και της έλευσης του Αντίχριστου. Αν πραγματικά τα Παρατηρητήρια στέκουν στις τέσσερις διαστάσεις εμποδίζοντας τις λεγεώνες του Χόρονζον, (ένας από τους Μεγάλους Παλαιούς) που σαν δράκοι καραδοκούν να εισβάλλουν, όπως αναφέρει το Όγδοο Φυσικό Κλειδί του Ενώχ, και αν αυτές οι Επικλήσεις-Κλειδιά, είναι σχεδιασμένες να ανοίξουν τις πύλες των Παρατηρητήριων, ίσως τελικά να μην είναι και πολύ καλή ιδέα να αποκωδικοποιηθούν οι Ενωχιανοί Πίνακες και τα Κλειδιά τους.
Ο Ντη όπως είπαμε, είχε μια σειρά πινάκων από 49×49 τετράγωνα τα οποία περιείχαν γράμματα ή σύμβολα. Καθόταν με αυτούς τους πίνακες ανοιχτούς μπροστά του, καθώς ο Κέλλυ κοιτούσε μέσα στην κρυστάλλινη σφαίρα. Ο Κέλλυ δείχνοντας με ένα ραβδί τον πίνακα που του υπαγορευόταν, έλεγε: «Ο άγγελος δείχνει στην στήλη 6, σειρά 31…» Κατόπιν ο Ντη έβρισκε το συγκεκριμένο τετράγωνο και κατέγραφε το γράμμα. Τα μηνύματα «δίνονταν» ανάποδα διότι αν προφέρονταν οι λέξεις θα απελευθέρωναν δυνάμεις. Έτσι το κάθε μήνυμα έπρεπε να αντιστραφεί για να επικοινωνηθεί. (Φυσικά, είναι όλη αυτή η πολύπλοκη διαδικασία της επικοινωνίας, που αποκλείει την απάτη από μέρους του Κέλλυ εις βάρος του Ντη).
Η ενασχόληση του Ντη με τις Καβαλιστικές μεθόδους και την αστρολογία τον κατέστησε ικανό να παράγει αριθμοσοφικούς κώδικες πολύ εκλεπτυσμένων συστημάτων. Για παράδειγμα, ο πίνακας των Αιθέρων ή των μυστικιστικών Παρατηρητηρίων, είναι σχηματισμένος πάνω σε περίπλοκες μαθηματικές στήλες. Και οι τριάντα Αιθέρες έχουν ονόματα που αποτελούνται από τρία γράμματα, ενώ οι τρεις κυβερνήτες του κάθε Αιθέρα έχουν ονόματα αποτελούμενα από επτά γράμματα (ένα σύστημα που ο Ντη το ονόμαζε Heptarchia Mystica).
Τα Ενωχιανά αποτελούνταν από 19 βασικά Κλειδιά, από τα οποία το μεγαλύτερο περιείχε 300 λέξεις αλλά κατά μέσο όρο το κάθε Κλειδί περιείχε 100 λέξεις. Τα υπόλοιπα 30 Κλειδιά είναι όμοια, εκτός από την πρώτη σειρά όπου περιέχουν το όνομα του κάθε Αιθέρα. Το Λεξικό Ενωχιανών του Λεό Βίνσι, περιέχει 900 λέξεις (Regency Press, London 1977). Άραγε όλα αυτά ανταποκρίνονται σε ένα υπαρκτό συμπαντικό πεδίο;
Υπάρχει η εκδοχή ότι ο αγαθός Ντη πίστεψε τους «αγγέλους», ενώ αυτοί τον εξαπάτησαν λέγοντάς του ότι οι Πύλες θα μπορούσαν να ανοίξουν ελάχιστα μόνο για συγκεκριμένους ανθρώπινους σκοπούς, και να κλείσουν πάλι πριν κάτι φρικτό προλάβει να εισχωρήσει σε αυτή την διάσταση. Ο Ντη πρέπει να πίστευε ότι η λεηλασία της Θεάς Γης και των παιδιών της από τα δαιμόνια του Κόρονζον δεν θα μπορούσε να γίνει πριν την προκαθορισμένη ώρα της Αποκάλυψης, συμβάν που ήταν υπό τον έλεγχο του Θεού κι όχι του Ντη.
Αυτό που παρέλειψε να καταλάβει ήταν ότι η ώρα της Αποκάλυψης ήταν η ίδια με αυτήν της επιτυχούς ολοκλήρωσης του τελετουργικού τυπικού των 48 Κλειδιών.
«Οι 49 επικλήσεις είναι τα Φυσικά Κλειδιά που θα ανοίξουν 48 και όχι 49 Πύλες (μια από αυτές δεν πρέπει να ανοιχτεί) της Γνώσης, ώστε να μπορείς να τις μετακινήσεις… και θα σου δοθούν τα μυστικά των Πόλεών τους και έτσι θα μπορέσεις να κατανοήσεις τα μυστήρια που περιέχονται στους Πίνακες…» λέει ο άγγελος Ραφαήλ στον Ντη. Αυτή η μέρα δεν ήταν προκαθορισμένη αλλά θα αποφασιζόταν με την ελεύθερη βούληση και τις πράξεις ενός ανθρώπου, ο οποίος στην Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη ονομάζεται Αντίχριστος.
Πάντοτε υπήρχε η υπόνοια ότι η Αποκάλυψη ήταν στα χέρια των Αγγέλων της Οργής, που θα έρχονταν στην Γη με την συγκατάβαση του Θεού, σε μια στιγμή προκαθορισμένη από την αρχή της Δημιουργίας. Αυτό δεν φαίνεται να επαληθεύεται μέσα από τις απόκρυφες διδασκαλίες των Ενωχιανών Αγγέλων. Ωστόσο, οι Πύλες των Τεσσάρων Παρατηρητήριων μπορούν να ξεκλειδωθούν μόνον από μέσα. Έτσι ακόμη και αν οι Άγγελοι της Οργής ήθελαν να πυροδοτήσουν την αρχή της Αποκάλυψης, δεν θα είχαν αυτήν τη δυνατότητα.
Τα πνεύματα πρέπει να επικαλεστούν μέσα στην πραγματικότητά μας από εμάς τους ανθρώπους. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να ανοίξουμε τις Πύλες και να εισάγουμε τους υπηρέτες του Κόρονζον. Οι επικλήσεις δεν είναι αρμοδιότητα των αγγέλων αλλά των ανθρώπων. Αυτός είναι και ο λόγος γιατί οι «άγγελοι» έπρεπε να παρουσιάσουν στον Τζων Ντη όλο αυτό το περίπλοκο σύστημα της Ενωχιανής Μαγείας, τα Κλειδιά των Αιθέρων και τον Πίνακα των Παρατηρητήριων.
Αν επρόκειτο να έρθει η ώρα της Αποκάλυψης θα έπρεπε να υπάρξει ένας άνθρωπος ο οποίος θα είχε λάβει λεπτομερή καθοδήγηση για τη μέθοδο του ανοίγματος των Πυλών των Παρατηρητήριων. Αυτήν την εντολή περίμενε ο Ντη από τους αγγέλους για να χρησιμοποιήσει τη μαγεία τους, όπως του είχε ζητηθεί από τον άγγελο Γαβριήλ, ο οποίος υποτίθεται πως είχε άμεση επαφή με την εξουσία του Θεού:
«Εσένα έχω διαλέξει να μπεις στους σιτοβολώνες μου: Κι εσένα έχω διατάξει να ανοίξεις το Καλαμπόκι, ώστε αυτό που ήταν σκόρπιο να εμφανιστεί, και αυτό που παρέμενε μέσα στα δεμάτια των σταχυών να μπορέσει να σηκωθεί..» λέει ο άγγελος στον Ντη.
Οι Ενωχιανές συνομιλίες αναφέρονται στην Αποκάλυψη ως «το θέρος», κι έτσι η Ενωχιανή Μαγεία γίνεται το «όργανο του αλωνιστή». Ωστόσο, ο Ντη μάλλον δεν είχε συνειδητοποιήσει το βάρος που έφερε πάνω του, ίσως γιατί οι άγγελοι ποτέ δεν του είπαν ξεκάθαρα ότι θα ήταν ο άνθρωπος-όργανο μέσω του οποίου η μαγική φόρμουλα της έναρξης της Αποκάλυψης θα δινόταν στην ανθρωπότητα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι αυτή η φόρμουλα παρέμενε μια βόμβα η οποία θα μπορούσε να εκραγεί από στιγμή σε στιγμή, όμως ο Ντη δεν πήρε ποτέ την εντολή που περίμενε. Ίσως τελικά να προοριζόταν για κάποιον άλλο αποκρυφιστή ενός άλλου αιώνα.
Περίπου την εποχή που δημοσιεύτηκε η Αληθινή και Πιστή Σχέση, μέλη του κινήματος των Ροδόσταυρων ισχυρίστηκαν ότι ο Ντι ήταν ένας από τους αριθμούς τους. Υπάρχει αμφιβολία, ωστόσο, ότι ένα οργανωμένο κίνημα Ροδόσταυρων υπήρχε κατά την διάρκεια της ζωής του Ντι, και καμία απόδειξη ότι ανήκε ποτέ σε κάποια μυστική αδελφότητα. Η φήμη του ως μάγος και η ζωντανή ιστορία της σχέσης του με τον Edward Kelley τον έχουν κάνει μια ακαταμάχητη φιγούρα για παραμυθάδες, συγγραφείς ιστοριών τρόμου και μάγους των τελευταίων ημερών.
Η συσσώρευση φανταστικών πληροφοριών για τον Ντι συχνά συσκοτίζει τα γεγονότα της ζωής του, όσο αξιοσημείωτα κι αν ήταν. Επίσης, δεν κάνει τίποτα για να προωθήσει τις χριστιανικές του τάσεις: ο Ντι κοίταξε τους αγγέλους για να του πουν πώς θα μπορούσε να θεραπεύσει τις βαθιές και σοβαρές ρήξεις μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, της Μεταρρυθμισμένης Εκκλησίας της Αγγλίας και του Προτεσταντικού κινήματος στην Αγγλία. Η Βασίλισσα Ελισάβετ Α’ τον χρησιμοποίησε πολλές φορές ως αστρονόμο της αυλής της, όχι μόνο επειδή ασκούσε τις ερμητικές τέχνες, αλλά κι ως έναν βαθιά θρησκευόμενο και μορφωμένο, έμπιστο άνθρωπο.
Μια επανεκτίμηση του χαρακτήρα και της σημασίας του Dee ήρθε τον 20ο αιώνα, κυρίως μέσα από το έργο των ιστορικών Charlotte Fell Smith και Dame Frances Yates. Και οι δύο έφεραν στο επίκεντρο τους παράλληλους ρόλους της μαγείας, της επιστήμης και της θρησκείας στην Ελισαβετιανή Αναγέννηση. Ο Φελ Σμιθ γράφει:
«Δεν υπάρχει ίσως κανένας λόγιος συγγραφέας στην ιστορία που να έχει τόσο επίμονα λανθασμένα, όχι, ακόμη και συκοφαντηθεί, από τους απογόνους του, και ούτε μια φωνή και στους τρεις αιώνες να υψώνεται ακόμη και για να του ζητήσει δίκαιη ακρόαση. Είναι καιρός να εξεταστεί η αιτία όλης αυτής της καθολικής καταδίκης υπό το πρίσμα της λογικής και της επιστήμης· και ίσως θα βρεθεί ότι υπάρχει κυρίως στο γεγονός ότι ήταν πολύ προχωρημένος στην κερδοσκοπική σκέψη για να τον καταλάβει η εποχή του».
Μέσω αυτής και της επακόλουθης επαναξιολόγησης, ο Ντι θεωρείται πλέον ως ένας σοβαρός μελετητής και συλλέκτης βιβλίων, ένας αφοσιωμένος χριστιανός (αν και σε μια συγχυτική στιγμή γι’ αυτήν την πίστη), ένας ικανός επιστήμονας και ένας από τους πιο μορφωμένους ανθρώπους της εποχής του. Η βιβλιοθήκη του Mortlake ήταν η μεγαλύτερη στην χώρα πριν βανδαλιστεί και δημιουργηθεί με τεράστια, μερικές φορές καταστροφικά προσωπικά έξοδα, θεωρήθηκε ως ένα από τα καλύτερα στην Ευρώπη, ίσως το δεύτερο μόνο μετά από αυτό του De Thou.
Εκτός από αστρολογικός και επιστημονικός σύμβουλος της Ελισάβετ και της αυλής της, ήταν πρώιμος υποστηρικτής του αποικισμού της Βόρειας Αμερικής, οραματιζόμενος μια Βρετανική Αυτοκρατορία που εκτείνεται πέρα από τον Βόρειο Ατλαντικό.
Ο Ντι προώθησε τις επιστήμες της ναυσιπλοΐας και της χαρτογραφίας. Σπούδασε στενά με τον Gerardus Mercator και είχε μια σημαντική συλλογή από χάρτες, σφαίρες και αστρονομικά όργανα. Ανέπτυξε νέα όργανα και ειδικές τεχνικές πλοήγησης για χρήση σε πολικές περιοχές. Ο Dee υπηρέτησε ως σύμβουλος στα αγγλικά ταξίδια ανακάλυψης και επέλεξε προσωπικά πιλότους και τους εκπαίδευσε στην ναυσιπλοΐα. Πίστευε ότι τα μαθηματικά (τα οποία κατανοούσε μυστικά) ήταν κεντρικής σημασίας για την ανθρώπινη μάθηση. Η κεντρική θέση των μαθηματικών στο όραμα του Dee τον κάνει σε αυτόν τον βαθμό πιο σύγχρονο από τον Francis Bacon, αν και ορισμένοι μελετητές πιστεύουν ότι ο Bacon υποβάθμισε σκόπιμα τα μαθηματικά στην αντι-αποκρυφιστική ατμόσφαιρα της βασιλείας του James I.
Αν και η κατανόηση του Dee για το ρόλο των μαθηματικών διαφέρει πολύ από την δική μας, η προώθησή του εκτός πανεπιστημίων ήταν ένα διαρκές επίτευγμα. Για τα περισσότερα από τα γραπτά του, ο Ντι επέλεξε τα αγγλικά και όχι τα λατινικά, για να τα κάνει προσιτά στο κοινό. Ο «Μαθηματικός Πρόλογος» του στον Ευκλείδη είχε σκοπό να προωθήσει την μελέτη και την εφαρμογή των μαθηματικών από όσους δεν είχαν πανεπιστημιακή μόρφωση και ήταν δημοφιλής και με επιρροή μεταξύ των «μηχανολόγων», μια αυξανόμενη τάξη τεχνικών τεχνιτών και τεχνιτών. Ο πρόλογος του Dee περιλαμβάνει επιδείξεις μαθηματικών αρχών που οι αναγνώστες θα μπορούσαν να εκτελέσουν μόνοι τους χωρίς ειδική εκπαίδευση ή κατάρτιση.
Τον 20ο αιώνα, ο δημοτικός δήμος του Ρίτσμοντ (τώρα ο δήμος του Λονδίνου του Ρίτσμοντ από τον Τάμεση ) τίμησε τον Τζον Ντι ονομάζοντας έναν δρόμο κοντά στο Μόρτλεϊκ “Dee Road”.
Ο αποκρυφιστής Άλιστερ Κρόουλυ (Aleister Crowley, 1875-1947), ήταν πεπεισμένος από παιδί ακόμα, ότι ο ίδιος ήταν το Μέγα Θηρίο το οποίο αναφέρεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης. Έκανε την μαθητεία του στην μαγεία μέσα στο Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής, και μετά συνέχισε στο Ο.Τ.Ο. (Ordo Templi Orientis) φτιάχνοντας ένα δικό του αποκρυφιστικό σύστημα, συγχωνεύοντας την τελετουργική μαγεία του Μάγου Αμπραμελίν (τις λεγόμενες «επικλήσεις του Φύλακα Άγγελου»), με την Goetia, την Ταντρική σεξουαλική μαγεία, κ.ά.
Ο Κρόουλυ μελετούσε και ασκούσε την Ενωχιανή Μαγεία περισσότερο από κάθε άλλο μάγο της Χρυσής Αυγής. Το 1909 ο Κρόουλυ πειραματιζόταν με τους Ενωχιανούς Αιθέρες σε μια από τις βόρειες έρημους της Αιγύπτου. Ένα επεισόδιο που περιγράφει ο ίδιος είναι Ενωχιανές επικλήσεις στον Χόρονζον διαμέσω του βοηθού του, Βίκτωρ Νούμπεργκ, όπου ο δαίμονας έχοντας αρνητικά και εγωιστικά κίνητρα, αποσπά την προσοχή του δεύτερου, ρίχνει άμμο στον μαγικό του κύκλο και του επιτίθεται.
«Ευτυχώς μπόρεσε και τον έστειλε πίσω τελικά…» δηλώνει ο Κρόουλυ. Είναι αξιοσημείωτη η παρατήρησή του Νούμπεργκ σε σχέση με τα τελετουργικά της Αιγύπτου: «Ως κανόνα, λαμβάναμε έναν Αιθέρα την ημέρα…» Από τις οδηγίες που έδωσε ο άγγελος Άβε στον Ντη, ξέρουμε ότι το Τυπικό της Αποκάλυψης πρέπει να εκτελεστεί διαδοχικά συμπεριλαμβάνοντας ένα Κλειδί την κάθε μέρα. Ο Κρόουλυ ήταν πιστός σε αυτές τις οδηγίες.
Για τον Κρόουλυ ο «Αιώνας του Ώρου» είχε αρχίσει το 1904, και είναι η περίοδος στην οποία ο Χόρονζον κυβερνά τον κόσμο, και είναι η καταστροφή της ανθρωπότητας. Έτσι η Αποκάλυψη παίρνει το νόημα της νοητικής αλλαγής που θα λάβει μέρος στο συλλογικό ασυνείδητο της ανθρώπινης φυλής.
Ο Δρ. Λέικοκ, που είναι ένας από τους πιο πεπειραμένους μελετητές των Ενωχιανών, έχει συντάξει το Πλήρες Ενωχιανό Λεξικό (Complete Enochian Dictionary, 1978), συμπεραίνοντας ότι η γραμματική τους είναι αρκετά όμοια με τα αγγλικά. Δηλώνει επίσης ότι ο ίδιος ξέρει ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί με τα Ενωχιανά σε αποκρυφιστικό και πρακτικό επίπεδο και διαφαίνεται ότι είναι πολύ λειτουργικά στην πρακτική της μαγείας.
Ο Κρόουλυ πίστευε ότι ήταν η μετενσάρκωση του Έντουαρντ Κέλλυ, και ίσως να μην ολοκλήρωσε το Τυπικό της Ενωχιανής Αποκάλυψης, αλλά ίσως να είχε καταφέρει να ανοίξει τις Πύλες των Παρατηρητήριων για λίγο. Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε ότι το έτος 1909 ήταν το κρίσιμο μεταίχμιο ύστερα από την επινόηση του Βιβλίου του Νόμου (Liber Al Vel Legis) το 1904.
Τα γεγονότα που ακολουθούν προκαλούν ισχυρισμούς ότι κάτι πίσω από τα τέσσερα Παρατηρητήρια εμφύσησε την ανθρωπότητα να αποκτήσει μια νέα ροπή. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, και το Ολοκαύτωμα (μια μαζική τελετουργική θυσία) του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, η κατάρρευση των θρησκειών και η επικάλυψη των μυστηρίων από την επιστήμη, η αποσιώπηση των ηθών και η ανεξέλεγκτη βία …ίσως να είναι σημάδια ενός μικρού ρήγματος που προκλήθηκε από τον άνθρωπο, που αποπειράθηκε να ξεκλειδώσει τις Πύλες του Χάους… και ίσως τα γεγονότα να επαναλαμβάνονται.
Ο Κρόουλυ ισχυριζόταν πως ήταν η μετενσάρκωση του Κέλλυ. Αν αυτό είναι αλήθεια ο Κέλλυ ποιανού μετενσάρκωση ήταν; Τι απέγινε με τον δόκτορ Τζων Ντη; Ποιο είναι το επτασφράγιστο μυστικό των Ενωχιανών Πινάκων; Πέθανε άραγε ο Τζων Ντη; Ποιοί διαχειρίζονται σήμερα το έργο του άραγε; …
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου