Πόσο δύσκολο σου είναι τελικά να αντέξεις ότι γερνάς

Για να συμπληρωθεί η κρίση της ηλικίας, όσο περνάει ο καιρός, οι φίλοι έχουν καμιά φορά την κακή συνήθεια να πεθαίνουν (καθόλου σωστό σ’ αυτή την ηλικία), κι αυτό μας φέρνει αντιμέτωπους με την πραγματικότητα του θανάτου, που δεν είναι αναγκαστικά πολύ κοντινή, είναι πάντως πιθανή, ή τουλάχιστον κάτι που θα έπρεπε να το σκεφτόμαστε πιο συχνά.

Τα ώριμα χρόνια μας, χωρίς αμφιβολία, μας βυθίζουν – όχι από μόνα τους, αλλά για όλους αυτούς τους λόγους – στον κόσμο ενός ιδιαίτερου πένθους, στην επεξεργασία μιας απώλειας ανεπαίσθητης αλλά παρούσας, που μας προκαλεί πόνο και ταραχή.

Αν βρίσκεσαι σ’ αυτή τη φάση και συνειδητοποιείς πόσο δύσκολο σου είναι τελικά να αντέξεις την ιδέα ότι γερνάς (συγνώμη… ήθελα να πω, «ωριμάζεις») έχω να σου προτείνω έξι τρόπους αρνητικούς, για να κάνεις αυτή την εμπειρία θετική:

1 . Mην προσπαθείς να είσαι κάτι που δεν είσαι (κυρίως κάτι που δεν είσαι πια).
2 . Μη βάζεις φραγμούς στη ζωή σου. Άσ’ την να κυλάει ελεύθερα.
3 . Μη διατηρείς προκαταλήψεις που τώρα πια δεν είναι ανάγκη να τις υποστηρίζεις.
4 . Μην κρίνεις τις ανάγκες σου ως σύμπτωμα αδυναμίας.
5 . Μην πνίγεις τα συναισθήματα θλίψης που μπορεί να σου δημιουργηθούν.
6 . Μη διστάζεις να έχεις επαφή με κόσμο, να κάνεις παρέα με φίλους, να εκφράζεις αυτό που αισθάνεσαι και να ζητάς βοήθεια.

Τι σημαίνει «γερνάω»;

Το δράμα των γηρατειών δεν είναι ότι είσαι γέρος,
αλλά ότι ήσουν κάποτε νέος, και το θυμάσαι …
ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΙΛΝΤ