Θαυμάστε!
Ζαχ. 9,9 Χαίρε λοιπόν παρά πολύ, κόρη μου Σιών, διαλάλησε Ιερουσαλήμ ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται εις σε δίκαιος, λυτρωτής και σωτήρ, πράος, καθήμενος επάνω εις ένα υποζύγιον, εις ένα νεαρόν πωλάριον.
Ζαχ. 9,10 καὶ ἐξολοθρεύσει ἅρματα ἐξ Ἐφραὶμ καὶ ἵππον ἐξ Ἱερουσαλήμ, καὶ ἐξολοθρεύσεται τόξον πολεμικόν, καὶ πλῆθος καὶ εἰρήνη ἐξ ἐθνῶν· καὶ κατάρξει ὑδάτων ἕως θαλάσσης καὶ ἀπὸ ποταμῶν ἕως διεκβολῶν γῆς.
Ζαχ. 9,10 Αυτός θα δέση εις αχρηστίαν τα πολεμικά άρματα της φυλής του Εφραίμ, που εκπροσωπεί το βασίλειον του Ισραήλ, και το ιππικόν της Ιερουσαλήμ. Θα εξολοθρεύση τα πολεμικά τόξα και θα επικρατήση μεγάλη ειρήνη εκ μέρους των ειδωλολατρικών λαών. Θα κυριαρχήση ως υπέρτατος άρχων από των ανατολικών ποταμών μέχρι της Μεσογείου Θαλάσσης, από τους ποταμούς Τιγρητα και Ευφράτην μέχρι των περάτων της γης.
Ζαχ. 9,11 καὶ σὺ ἐν αἵματι διαθήκης σου ἐξαπέστειλας δεσμίους σου ἐκ λάκκου οὐκ ἔχοντος ὕδωρ.
Ζαχ. 9,11 Συ, Κύριε, απαντά ο προφήτης, χάρις εις την Διαθήκην, που συνήψες δι' αιματηρών θυσιών με τους Ισραηλίτας, ανέσυρες τους δεσμίους και αιχμαλώτους Ιουδαίους, από τον λάκκον της αιχμαλωσίας των, όπου ούτε ύδωρ δεν υπήρχε.
Ζαχ. 9,12 καθήσεσθε ἐν ὀχυρώματι δέσμιοι τῆς συναγωγῆς, καὶ ἀντὶ μιᾶς ἡμέρας παροικεσίας σου διπλᾶ ἀνταποδώσω σοι·
Ζαχ. 9,12 Σεις δέ, οι αιχμάλωτοι και δέσμιοι της Ιουδαϊκής συναγωγής, θα εγκατασταθήτε ασφαλείς και ειρηνικοί εις την ωχυρωμένην πόλιν σας. Και έτσι αντί της ολιγοχρονίου εξορίας σου, λαέ της φυλής Ιούδα, θα σου ανταποδώσω εγώ πολλαπλασίαν την αμοιβήν σου.
Ζαχ. 9,13 διότι ἐνέτεινά σε, Ἰούδα, ἐμαυτῷ εἰς τόξον, ἔπλησα τὸν Ἐφραὶμ καὶ ἐξεγερῶ τὰ τέκνα σου, Σιών, ἐπὶ τὰ τέκνα τῶν Ἑλλήνων καὶ ψηλαφήσω σε ὡς ῥομφαίαν μαχητοῦ·
Ζαχ. 9,13 Διότι σας, της φυλής Ιούδα, σας εχρησιμοποίησα και σας ετέντωσα ως τόξον, ως άλλην δε φαρέτραν εγέμισα με βέλη τους άλλους Ισραηλίτας. Θα εξεγείρω τα τέκνα σου, ω Σιών, εναντίον των τέκνων των Ελλήνων και θα σε χειρισθώ ως ρομφαίαν πολεμιστού.
Ζαχ. 9,14 καὶ Κύριος ἔσται ἐπ᾿ αὐτοὺς καὶ ἐξελεύσεται ὡς ἀστραπὴ βολίς, καὶ Κύριος παντοκράτωρ ἐν σάλπιγγι σαλπιεῖ καὶ πορεύσεται ἐν σάλῳ ἀπειλῆς αὐτοῦ.
Ζαχ. 9,14 Ο Κύριος θα επέλθη εναντίον αυτών των εχθρών και τα βέλη του θα εξακοντισθούν ως αστραπαί. Ο Κυριος ο παντοκράτωρ θα σαλπίση με σάλπιγγα και θα βαδίση εναντίον αυτών [των Ελλήνων] προκαλών αναταραχήν με την δικαίαν αυτού απειλήν.
Ζαχ. 9,15 Κύριος παντοκράτωρ ὑπερασπιεῖ αὐτούς, καὶ καταναλώσουσιν αὐτούς, καί καταχώσουσιν αὐτοὺς ἐν λίθοις σφενδόνης καὶ ἐκπίονται αὐτοὺς ὡς οἶνον καὶ πλήσουσιν ὡς φιάλας θυσιαστήριον.
Ζαχ. 9,15 Αλλά ο Κύριος ο παντοκράτωρ, θα βοηθήση τους Ιουδαίους και θα εξοντώσουν τους εχθρούς. Θα τους καταχώσουν με τους λίθους της σφενδόνης των, θα τους καταπιούν, όπως πίνουν τον οίνον, θα γεμίσουν δοχεία από αίμα όπως γεμάται από το αίμα των θυσιαζομένων ζώων είναι αι φιάλαι και το θυσιαστήριον των ολοκαυτωμάτων.
Ζαχ. 9,16 καὶ σώσει αὐτοὺς Κύριος ὁ Θεὸς αὐτῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ὡς πρόβατα λαὸν αὐτοῦ, διότι λίθοι ἅγιοι κυλίονται ἐπὶ γῆς αὐτοῦ.
Ζαχ. 9,16 Ο Κυριος ο Θεός των θα σώση τους Ιουδαίους κατά την ημέραν εκείνην. Ως πρόβατα θα προστατεύση τον λαόν του· ωσάν ακτινοβολούντας πολυτίμους λίθους διαδήματος, οι οποίοι κυλίονται εις την γη του.
Ζαχ. 9,17 ὅτι εἴ τι ἀγαθὸν αὐτοῦ καὶ εἴ τι καλὸν παρ᾿ αὐτοῦ, σῖτος νεανίσκοις καὶ οἶνος εὐωδιάζων εἰς παρθένους.
Ζαχ. 9,17 Οποιο δε αγαθόν υπάρχει ανήκει στον λαόν του και κάθε τι καλόν που υφίσταται, θα πηγαίνη εις αυτόν, τροφή δια τους νέους και οίνος χαροποιός δι' τας παρθένους.
Επεξήγηση του επίσκοπου Κύριλλου Αλεξάνδρειας, του φονιά της Υπατίας (!):
«Ποια τα τέκνα της Σιών, τα κατά των τέκνων των Ελλήνων εξεγειρόμενα, ειμή οι θεσπέσιοι μαθηταί και οι των εκκλησιών κατά καιρούς ηγούμενοι»;
ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ «ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ» ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑ ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ:
1. Έλλην εκείνο τον καιρό σήμαινε ειδωλολάτρης.
Δηλαδή ο Ζαχαρίας γράφοντας ότι "πρέπει να θάψουμε τους Έλληνες κάτω από πέτρες" εννοεί να θάψουμε τους ειδωλολάτρες... αλλά δεν σας κάνει εντύπωση γιατί αυτή η έννοια ταυτίστηκε μόνο με το έθνος των Ελλήνων και όχι κανενός άλλου λαού της περιοχής;
Και οι Σύροι και οι Ρωμαίοι, και οι Αιγύπτιοι και οι Θράκες και οι Άραβες, όλοι οι άλλοι λαοί ήσαν πολυθεϊστές.
Το 520 π.Χ. που γράφτηκε από τον Ζαχαρία αυτή η "προφητεία" δεν είχε έρθει ο «Μεσσίας τους» για να είναι κάτι άλλο από ειδωλολάτρες οι Έλληνες. Άλλωστε όλοι οι λαοί τότε για τους ιουδαίους «ειδωλολάτρες» ήταν. Γιατί να τους ονομάζουν όλους Έλληνες;
2. Το χωρίο αυτό προστέθηκε αργότερα. Δεν ανήκει στην «προφητεία» του Ζαχαρία, που εγράφη στον ΣΤ΄ αιώνα προ Χριστού, αλλά προστέθηκε στην εποχή των αγώνων των Εβραίων (Μακκαβαίων) εναντίον των διαδόχων του Μ. Αλεξάνδρου (4ος αιώνας π.Χ. και εξής). Τι το κρατούν...
Λένε ότι ανθρώπινο χέρι «διόρθωσε» τα «θεόπνευστα» εβραϊκά κείμενα. Τότε δεν έχουν παρά να το αφαιρέσουν σήμερα. Τι το κρατούν...
3. Δεν εννοεί τους σημερινούς κάτοικους Ελλάδος αλλά τους τότε Μακεδόνες κατακτητές του Ισραήλ (sic).
Το 520. π.Χ. οι Έλληνες δεν ήταν στο Ισραήλ κατακτητές. Μήπως ήταν οι Φιλισταίοι που ήταν Κρητικά φύλα (σημερινοί Παλαιστίνιοι) και οι οποίοι προϋπήρχαν των Εβραίων προ της Εξόδου από την Αίγυπτο; Ο "προφήτης" Ιεζεκιήλ ετοιμάζει άλλη εξολόθρευση για τους Κρητικούς:
«Ιδού εγώ εκτείνω την χείρα μου επί τους αλλοφύλους και ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΩ Κρήτας και απολώ τους καταλοίπους τους κατοικούντας την παραλίαν και ποιήσω εν αυτοίς εκδικήσεις μεγάλας και επιγνώσονται διότι εγώ Κύριος,εν τω δούναι την εκδίκησιν μου επ΄αυτούς» (Ιεζ.ΚΕ΄16-17).
Ήταν κατακτητές της Παλαιστίνης και οι Κρητικοί;
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΘΑΡΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΣΤΗΝ «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ».
Απλά όλοι εμείς τα μονίμως απονήρευτα κουτάβια, πίνοντας απ’ τον θεολογικό μανδραγόρα αυτής της θρησκείας, υπήρξαμε σε τέτοιο αξιοθρήνητο βαθμό "υπνωτισμένοι" (κατ’ ουσία μαγεμένοι), που ανεχθήκαμε αδιαμαρτύρητα, κυριολεκτικώς τα πάντα...
Κανείς δεν θα περίμενε να υπάρχουν στα ιερά τους βιβλία σημειωμένες πεντακάθαρα όλες αυτές οι αποκαλυπτικές λεπτομέρειες. Κι όμως είναι εκεί και μας χλευάζουν. Πού σκόνταψε τέλος πάντων η κρίση τόσων εκατομμυρίων αξιοπρεπώς θρησκευόμενων ανθρώπων που κατ’ επανάληψη διάβασαν τις περιπέτειες του Ιησού; Γιατί δεν είδαν αυτά που με μια μόνο ματιά ξεχωρίζει η σύγχρονη ψύχραιμη αμφισβήτηση; Προφανώς κάτι άλλο φταίει. Περισσότερο απ’ όλα, πρέπει να ευθύνεται το γεγονός, ότι οι άνθρωποι δεν θέλουν να κρίνουν τους θεούς. Ο μέσος άνθρωπος δυσκολεύεται να σηκώσει εξεταστικά τα μάτια του στους θεούς του. Να γιατί κάποιοι δεν επιδίωξαν την απλή ηρωοποίηση, αλλά το απόλυτο απυρόβλητο της θεοποίησης.
Ακούγεται τραγικό, για πολλούς πρέπει να είναι και εξαιρετικά οδυνηρό, αλλά ήρθε ο καιρός να το παραδεχθούμε, βασικά παραμένουμε μυθομανείς.
Μια τεράστια πνευματική αυτοκρατορία δόλου, μας μεταμορφώνει ακόμα μαζικά σαν εκείνους τους αποχαυνωμένους αρχαίους Ασσύριους, που ευχαρίστως σχημάτιζαν πολυάνθρωπες πομπές, στον κεντρικό δρόμο της Βαβυλώνας, για να τιμήσουν τα πάθη και την ανάσταση του θεού Μαρδούκ. Σαν τους αφανισμένους, κακόμοιρους Αιγυπτίους, που κάθε χρόνο με θρησκευτική ευλάβεια ζούσαν σαν αληθινά, τα πάθη, τον θάνατο και την ανάσταση του Όσιρη. Σαν τους ομοιοπαθείς εκείνους Μικρασιάτες, που έκλαιγαν γοερά για τον θάνατο του Άδωνη και γιόρταζαν ξέφρενα την ανάστασή του. Σαν όλους εκείνους τους αφιονισμένους ανθρώπους του μυθολογικού μας παρελθόντος, πέσαμε κι εμείς με την σειρά μας στην παγίδα των πολυθέλγητρων μυθοπλαστικών ιερατείων και δυστυχώς δεν θέλουμε να ξυπνήσουμε απ’ τον μυθολογικό μας λήθαργο.
Ναι, πρέπει να καταλάβουμε, ότι εκτός απ’ την τεχνολογία που μας περιβάλλει και μας δίνει μια ψευδαίσθηση νοημοσύνης, σε θεολογικό και φιλοσοφικό επίπεδο δεν άλλαξαν και πολλά πράγματα γύρω μας, αφού οι "θεοί" μας εξαπατούν με την ίδια ευκολία ακόμα.
Τόσους αιώνες παραμείναμε αξιοθρήνητα θύματα θεολογικής απάτης και δυστυχώς το πληρώσαμε και θα το πληρώσουμε ακόμα, ακριβότερα απ’ ό,τι μπορούμε να φανταστούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου