Το παράδοξο της δύναμης πηγάζει από τα τρωτά μας σημεία

Η δύναμη, είτε πραγματική είτε σαν ψευδαίσθηση, είναι αυτή που μας βοηθάει να σταθούμε στα πόδια μας. Μαθαίνοντας και αναλύοντάς τη, βλέπουμε πως χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Στην ποιοτική και την ποσοτική. Η πραγματική δύναμη έρχεται μέσα από την ποιότητα, καθώς πάντα είναι ανώτερη της ποσότητας. Για ακόμα μία φορά πίσω από κάθε σχετική θεωρία, κρύβεται ο αγαπημένος μουσάτος ψυχολόγος της καρδιάς μας, μα φυσικά δε θα μπορούσε να είναι άλλος πέρα από τον Σίγκμουντ Φρόιντ.

Μας έδωσε να καταλάβουμε ότι η αληθινή και ατόφια δύναμη προέρχεται μέσα από τα τρωτά μας σημεία, δηλαδή τις αδυναμίες μας. Αυτές οι αδυναμίες είναι πάσης φύσεως και κύριο μέλημά μας είναι να τις αναγνωρίσουμε. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν, κοιτάξαμε ποτέ να εμβαθύνουμε σε αυτές ή απλά φοβόμαστε να τις κοιτάξουμε; Η αλήθεια είναι πως ο περισσότερος κόσμος φοβάται να αντικρίσει και να αντιμετωπίσει τις αδυναμίες του, γιατί έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του την αποτυχία, τη σύγχυση και τις θεωρεί ένα δύσβατο βουνό.

Αδυναμίες υπάρχουν από απλές, για παράδειγμα η ευαισθησία, έως οι πολύ συνθέτες, όπως το να μην μπορείς να αντιμετωπίσεις τους υφιστάμενούς σου. Το μυστικό είναι να τις δούμε σαν φίλες, ή ακόμα καλύτερα σαν ερωμένες και να κοιτάξουμε να τις αποδεχτούμε σαν κομμάτι μας. Τότε, όλη η δυσκολία θα γίνει απόλαυση και ο δρόμος θα γίνει βάτος σαν να περπατάμε σε ένα ήσυχο μονοπάτι στη μέση του βουνού. Η αντιμετώπιση των αδυναμιών, μας οδηγεί σε αποτελέσματα που άλλοτε χρειάζονται προσπάθεια για να τελειοποιηθούν και άλλοτε είναι ατόφια.

Για να τις αντιμετωπίσουμε θα πρέπει να ελαχιστοποιήσουμε την αναβλητικότητά μας διότι αυτός είναι ο χειρότερος εχθρός των ανθρώπων σε οποιονδήποτε τομέα. Ένα σημαντικό βήμα για την αποτροπή αυτής, είναι να το δουλέψουμε το να εντάξουμε στην καθημερινότητά μας τον προγραμματισμό, που θα έχει ως βάση την αντίληψη και την εξάσκηση των αδυναμιών μας. Σε αυτό το κομμάτι, όλα βρίσκονται πίσω από την εξοικείωσή μας με αυτές, καθώς εκείνη μας δίνει τη δυνατότητα να αντιληφθούμε τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία, μια που να μας προσφέρει απλόχερα την απάντηση σε αυτά που μας προβληματίζουν χρόνια.

Όταν φτάσουμε στο σημείο να έχουμε εξοικειωθεί και αντιμετωπίσει τις αδυναμίες μας, είτε με αποτελεσματικότητα είτε με εν μέρει διόρθωσή τους, τότε αισθανόμαστε το έναυσμα μέσα μας για το κάτι παραπάνω, μια προτροπή και ώθηση προς τα μπροστά. Δεν είναι λίγες οι φορές που διακρίνουμε αδυναμίες που δεν μπορούν να βελτιωθούν ή να διορθωθούν. Εκεί έρχεται να μας ταρακουνήσει και να μας βοηθήσει η εναρμόνιση του Εγώ μας, με αυτές. Το παν είναι η αρμονία μέσα μας, με οτιδήποτε κι αν ασχολούμαστε. Να μάθουμε να ζούμε με αδυναμίες σαν να είναι τα πιο δυνατά κομμάτια μας. Τα αναπόσπαστα.

Το όλο θέμα γυρνάει όμως γύρω από το πόσο το θέλουμε για τον εαυτό μας αυτό, το πόσο είμαστε διατεθειμένοι να το δουλέψουμε και κατά πόσο επιζητούμε την ηρεμία και την πραγματική δύναμη. Αυτό είναι το πρωταρχικό βήμα και μετά ακολουθούν τα υπόλοιπα, διακρίνεται παντού στη ζωή ότι με θέληση γίνονται σχεδόν όλα, αλλά με μέθοδο τα πάντα .Τότε και μόνο τότε θα έχουμε την πραγματική δύναμη στα χέρια μας. Δύναμη που θα μας οδηγεί σαν το αστέρι του νότου τους ναυτικούς στο νότιο ημισφαίριο, κάνοντάς μας ισχυρούς σαν μέγας οδηγός, απλά και πιστά να μας ακολουθεί και να την ακολουθούμε. Ας το ψάξουμε μέσα μας, είναι από τα λίγα πράγματα που μας δίνουν το πραγματικό νόημα της ζωής και την πραγματική ισχύ.