Σε πολλούς περισσεύει η ζωή κι έχει ξοδευτεί η ευτυχία: χάνουν τις χαρές, αφού δεν τις απολαμβάνουν κι όταν έχουν προχωρήσει τόσο, θα ήθελαν μεμιάς να γυρίσουν πίσω.
Αμαξάδες της ζωής, που, στη συνηθισμένη τρεχάλα του χρόνου, προσθέτουν επιπλέον τη βιασύνη του νου τους· θα ήθελαν να καταβροχθίσουν σε μια μέρα ό,τι θα μπορούσαν μόλις να χωνέψουν σε μια ζωή. Ζουν τις ευτυχίες σαν άνθρωποι που θέλουν να τις γευτούν προκαταβολικά, τρώνε τα χρόνια που έρχονται' κι όπως πηγαίνουν με τόση βιασύνη, σε λίγο τα έχουν ξοδέψει όλα.
Ακόμα και στην επιθυμία της μάθησης πρέπει να υπάρχει μέτρο, για να μη μάθεις στραβά τα πράγματα. Περισσότερες είναι οι μέρες από τις ηδονές. Στην απόλαυση, χρειάζεται άνεση χρόνου· στις ενέργειες, βιασύνη.
Τα κατορθώματα είναι καλά, όταν πια έχουν γίνει· κι οι χαρές κακές, όταν πια έχουν τελειώσει.
Να ξέρεις να μεταφυτεύεσαι.
Υπάρχουν άτομα που, για να εκτιμηθεί η αξία τους, πρέπει να μεταναστεύσουν, ιδιαίτερα αν θέλουν να καταλάβουν μεγάλα αξιώματα.
Οι πατρίδες είναι μητριές των δικών τους επιφανών αντρών: εκεί βασιλεύει ο φθόνος, λες και βρίσκεται στη γενέθλια γη του- κι οι άνθρωποι περισσότερο θυμούνται τις ατέλειες με τις οποίες κάποιος ξεκίνησε παρά το μεγαλείο όπου έφτασε. Μια βελόνα μπορεί ν’ αποκτήσει αξία περνώντας από τον ένα κόσμο στον άλλο και το γυαλί κατάστησε το διαμάντι άξιο περιφρόνησης, επειδή είχε έρθει από άλλη χώρα.
Κάθε τι ξένο είναι ανεκτίμητο, είτε γιατί ήρθε από μακριά, είτε γιατί θεωρείται καλοκαμωμένο και τέλειο.
Είδαμε άτομα που άλλοτε ήταν η καταφρόνια της στενής τους χώρας και σήμερα είναι δόξα και η τιμή του κόσμου, έχοντας κερδίσει την εκτίμηση των συμπατριωτών τους και των ξένων: οι συμπατριώτες τους τούς βλέπουν από μακριά κι οι ξένοι τους βλέπουν να έρχονται από μακριά.
Κανείς δεν πρόκειται ποτέ να σεβαστεί το άγαλμα πάνω στο βάθρο του αν το γνώρισε κούτσουρο σ’ ένα χωράφι μέσα.
Μπαλτάσαρ Γκρασιάν, Χρησμολόγιο και η τέχνη της φρόνησης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου