Ο κλασικισμός είναι αλήθεια ότι υποχώρησε και άρχισε να φθίνει στην τέχνη ήδη από τον 19ο αιώνα, όταν διατηρείται πλέον στις ακαδημίες ως στείρα διδασκαλία, χωρίς να μπορεί να προσεγγίσει το σύγχρονο κοινό. Ωστόσο, οι πλούσιες και ποικίλες αναφορές και οι διαφορετικές ερμηνείες και χειρισμοί των αρχαίων προτύπων στον 20ό αιώνα φανερώνουν μια διαρκή εμπλοκή τους στη σύγχρονη διεθνή καλλιτεχνική παραγωγή, που σημαίνει ότι η αρχαία ελληνική τέχνη εξακολουθεί να λειτουργεί ως πρωτογενές υλικό στη διάθεση των δημιουργών.
Στο ερώτημα λοιπόν που βρίσκεται σήμερα η αρχαία ελληνική τέχνη, ας αφήσουμε τον Πικάσο να μας απαντήσει (συνέντευξη του 1923): «Στην τέχνη δεν υπάρχει ούτε παρελθόν, ούτε μέλλον. Αν ένα έργο δεν μπορεί να ζει πάντα στο παρόν, δεν πρέπει να ληφθεί καθόλου υπόψη. Η τέχνη των αρχαίων Ελλήνων, των Αιγυπτίων, των μεγάλων ζωγράφων που έζησαν σε άλλες εποχές, δεν είναι παρελθόν, αλλά είναι ίσως πιο ζωντανή σήμερα από ποτέ».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου