Η αγάπη είναι η μεγαλύτερη θεραπευτική δύναμη στον κόσμο

Η αγάπη μεταμορφώνει πραγματικά τον άνθρωπο είτε βρίσκεται από την πλευρά αυτού που την προσφέρει είτε από την πλευρά αυτού που τη δέχεται.

Είναι μία συνεχής διεργασία τροφοδοσίας παραγωγικής διατήρησης του «είμαι» ως σημείο αναφοράς και ανάδειξης του «είμαστε» ως κανάλι εξέλιξης που κατακλύζει κάθε σημείο της ανθρώπινης ύπαρξης διοχετεύοντας συνεχείς ανάσες ζωής μέσα από το κανάλι της, συνδέοντας κυρίως πνευματικά τους φορείς της.

Πρακτικά όμως στις μέρες μας, οι επιστήμονες μέσω σύγχρονων επιστημονικών ερευνών αποδεικνύουν πόσο η αγάπη βοηθά τους ανθρώπους να απαλύνουν τον πόνο τους βελτιώνοντας παράλληλα τη λειτουργία του νευρικού τους συστήματος.

Η επιστήμη αναφέρει πως η αγάπη όχι μόνο ελαττώνει την εμπειρία του φυσικού πόνου αλλά κάνει εμάς και τους αγαπημένους μας πιο υγιείς.

Είναι το φυσικό φάρμακο που πηγάζει αυθόρμητα από την εσωτερική και πάντα αστείρευτη πηγή μας. Και όταν η ομαλή ροή της εμποδίζεται τότε τα αποτελέσματα είναι εμφανή με τη μορφή των γνωστών ψυχοσωματικών μας διαταραχών.

Κάποτε η επιστήμη επιβεβαίωνε πως ό,τι δε μπορεί να μετρηθεί, δεν υπάρχει. Τώρα πλέον που δε μπορεί να αγνοήσει την παρουσία της θετικής ή αρνητικής επιρροής των ιδεολογικών μας στερεοτύπων στην υγεία μας αναγνωρίζει τη μεγάλη σημασία της ανακάλυψης της σχέσης αγάπης που έχουμε με τον εαυτό μας και τους άλλους και τη μεγάλη επιρροή της στην βελτίωση της υγείας μας.

Υγιείς προσωπικές και διαπροσωπικές σχέσεις εξασφαλίζουν βελτίωση του επιπέδου ζωής μας παγκοσμίως, αφού είμαστε όλοι αλληλοσυνδεόμενοι με μία πρωταρχική αξία – βάση ζωής που μας δημιούργησε όπως αναφέρει ο Alan Watts, είτε αυτό ονομάζεται Θεός, θεωρία του bing bang ή όπως αλλιώς προσδιορίζεται από κάθε πνευματικό δάσκαλο ή εμάς τους ίδιους.

Η αγάπη είναι το φυσικό φάρμακο που μπορεί να θεραπεύσει τόσο εμάς όσο και τον κόσμο που ζούμε. Είμαστε κρίκος μίας αέναης αλυσίδας αγάπης που κάποια από τα κομμάτια της είναι αδύναμα αλλά είναι και κάποια που είναι έως πολύ δυνατά. Τόσο δυνατά που μπορούν από μόνα τους να ισχυροποιήσουν τα νοερά δεσμά της θεραπευτικής αγάπης με τη χάρη της αύρας τους ακόμη κι όταν έχουν φύγει από τη ζωή.

Γιατί το αντίθετο του θανάτου είναι η γέννηση και όχι η ζωή. Η ζωή πάντα υπάρχει και επομένως η αγάπη που φέρει ως το πλέον χαρακτηριστικό γνώρισμά της. Δάσκαλοι όπως ο Βούδας, ο Αριστοτέλης, ισχυροποίησαν τους δεσμούς της αγάπης γύρω τους αφήνοντας το παράδειγμά τους ως παρακαταθήκη σε όλους εμάς ώστε να ενώσουμε αποτελεσματικά τα κομμάτια μέσα μας αρχικά ώστε να τα σφραγίσουμε και εξωτερικά κατ’ επέκταση.

Η αγκαλιά, το χαμόγελο, η χειραψία που φοβόμαστε ή αρνούμαστε να προσφέρουμε είναι η απομόνωσή μας και ο μόνος τρόπος για να συνδεθούμε με την αγάπη είναι να προσπαθήσουμε γι' αυτό που αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξή μας. Τότε πραγματικά απελευθερωνόμαστε στην ομορφιά της αγάπης. Τότε θεραπευόμαστε και θεραπεύουμε.