Η εμφάνιση της πανδημίας τους τελευταίους μήνες, είναι κατά την γνώμη μου, ένα δυνατό και χαρακτηριστικό κτύπημα στην ιδεοληψία της ορθόδοξης χριστιανικής θεώρησης και τα αποτελέσματα, φυσικά, θα τα δούμε εν καιρώ.Τα τελευταία χρόνια, της μετά Χριστόδουλου και “ταυτοτήτων” εποχής, υπήρχε ένα σταδιακό ανέβασμα της ρητορικής και της πίεσης προς την εξουσία και την κοινωνία, και μια εντονότερη έξαρση της δεισιδαιμονίας, παρά την μεσολάβηση μια αριστερής και υποτίθεται ορθολογικής κυβέρνησης (που αποδείχθηκε ακριβώς το αντίθετο, ακόμα και στις σχέσεις της με το ιερατείο). Η Εκκλησία πλέον δεν αντέχει την συνεχή διολίσθηση της επιρροής της από το 98%, σε ένα ασαφές σύνολο μεταξύ του 25-70% του πληθυσμού, δεν αντέχει κυρίως τον περιορισμό των εξουσιών και της αίγλης που είχε, αποτέλεσμα του δύσκολου ακόμα εξευρωπαϊσμού μας και της καλύτερης πληροφόρησης και επικοινωνίας.
Σας θυμίζω ότι επί μιάμιση χιλιετία σχεδόν και μέχρι το 1976, η Εκκλησία είχε την αποκλειστική δυνατότητα ονοματοδοσίας μέσω της υποχρεωτικής ως εκ τούτου χριστιανικής βάπτισης, όσο και της κήδευσης που και αυτή ήταν υποχρεωτικά θρησκευτική.
Έως το 1982 είχε την αποκλειστική δυνατότητα για την τέλεση γάμων, φυσικά θρησκευτικών.
Εκτός αυτών, από το 2006 επετράπη η καύση και από το 2019, που δημιουργήθηκε το πρώτο αποτεφρωτήριο στην χώρα μας, έχασε την δυνατότητα επιβολής που είχε, στο πως θα διαθέτει κάποιος το σώμα του μετά θάνατον.
Σας θυμίζω επίσης ότι ακόμα και σήμερα το 2020, το Υπουργείο Παιδείας μας λέγεται “και Θρησκευμάτων” και η Εκκλησία έχει βαρύνοντα λόγο (που αποδεικνύεται και με την αποπομπή των υπουργών που δεν ταιριάζουν τα χνώτα τους όπως ο Φίλης), στο πως θα διδάσκονται τα παιδιά μας, πιέζοντας συνέχεια για τον όλο και περισσότερο προσηλυτισμό τους και έχει ακόμα λόγο στο που και τι ναούς θα κάνουν ανταγωνιστικές θρησκείες ή δόγματα, ενώ έχει ειδικό γραφείο-ομάδα για την καταγραφή και παρακολούθηση σε ό,τι θεωρεί εχθρικό.
Τα κτήρια της Εκκλησίας διέπονται από ξεχωριστή υπηρεσία την ναοδομία, οι παπάδες μισθοδοτούνται από όλους τους Έλληνες πολίτες, ασχέτως της πίστης των και η ίδια η Εκκλησία έχει πλήθος προνομίων, φορολογικών διευκολύνσεων ατελειών, επιχορηγήσεων αλλά και εξαιρέσεων ακόμα και στο σύνταγμα της χώρας. Επίσης, μέσω των θρησκευτικών και παραθρησκευτικών οργανώσεων ή άλλων σωματείων που ελέγχει, πιέζει για οτιδήποτε δεν της αρέσει, όπως έργα τέχνης που αισθάνονται ότι τους θίγουν, εθνικά θέματα (συνήθως σε αγαστή ταύτιση με αντίστοιχα ρωσικά) και γενικά κατά της ευρωπαϊκής προσπάθειας που κάνει η χώρα, ή οτιδήποτε άλλο που αισθάνονται ότι έχουν λόγο ή τους θίγει πραγματικά ή φαντασιακά.
Έτσι λοιπόν, υπήρξε μια έξαρση της ρητορικής στην προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης που κορυφώθηκε εσχάτως με την εμπειρία του κορονοϊού στην προσπάθεια να ισοφαρίσει το χαμένο έδαφος.
Τον Δεκέμβριο του 2019, εμφανίστηκε στην Κίνα και εξαπλώθηκε με ταχύτητα σε όλο το βόρειο ημισφαίριο ένας νέος ιός, ο COVID-19 (γνωστός ως κορονοϊός), που έκανε άνω κάτω τον πλανήτη. Η ιδιομορφία του είναι, ο πολύ εύκολος και άρα γρήγορος τρόπος εξάπλωσης του, και στις αρχικές μεταλλάξεις του τουλάχιστον, την έντονη θνησιμότητα στις πολύ μεγάλες ηλικίες, χωρίς όμως να αφήνει και τις άλλες ανεπηρέαστες. Η ανυπαρξία τρόπου αντιμετώπισής του, δημιούργησε έναν πανικό στην ανθρωπότητα, για τον φόβο της κατάρρευσης των συστημάτων υγείας, πανικός που αυξανόταν με την αντίστοιχη αύξηση της διασποράς, των θυμάτων και των νεκρών, και την μονοπώληση του θέματος αναγκαστικά από τα ΜΜΕ που και αυτά έπρεπε να γεμίσουν τον χρόνο τους με τα ίδια και τα ίδια, αλλά και της αδράνειας και αφέλειας πολλών συνανθρώπων μας που δείχνουν αδιαφορία για τις συνέπειες της πανδημίας, αναγκάζοντας την πολιτεία να πάρει ίσως πιο αυστηρά μέτρα, από όσο θα ήσαν αρκετά.
Η χώρα μας μπήκε στον χορό στις 26 Φεβρουαρίου του 2020 και κατά ευτυχή συγκυρία με καθυστέρηση της εξάπλωσης, δύο εβδομάδων μετά από την γειτονική Ιταλία, που σταδιακά οι νεκροί πολλαπλασιαζόντουσαν με καθημερινές εκατόμβες νεκρών. Έτσι, είχε μεγαλύτερη δυνατότητα γρήγορης αντίδρασης, όπως έγινε και σε πολλές χώρες αντίστοιχα. Τα μέτρα που μέσες άκρες πήρε όλο, σχεδόν, το Βόρειο Ημισφαίριο, ήταν το κλείσιμο των σχολείων, των μεγάλων πολυκαταστημάτων, των συναθροίσεων και των λατρευτικών κέντρων και σταδιακά όσο η κατάσταση χειροτέρευε, στην πλήρη απομόνωση του πληθυσμού στα σπίτια και κλείσιμο όλων σχεδόν των δραστηριοτήτων και εργασιών πέρα από τις απολύτως απαραίτητες για να μην καταρρεύσει η οικονομία και η κοινωνία.
Στην χώρα μας, για πρώτη φορά ίσως, η πολιτική ηγεσία ακολούθησε πλήρως τις συμβουλές των ειδικών επιστημόνων και η πλειοψηφία των πολιτών προφανώς αντιδρώντας θετικά σε κάτι που δεν είχαμε συνηθίσει, αλλά και στην αυστηρότητα των εντολών που είχαν, ακολούθησε τις εντολές της απομόνωσης. Οι λίγες γνωστές αποκλίσεις είχαν ή αντιπολιτευτικά κριτήρια ή θρησκευτικά μπλεγμένα με συνομωσιολογικά ή απλής αδιαφορίας.
Αυτό που θα εστιάσουμε, είναι το πως συμπεριφέρθηκε η Εκκλησία και μέρος της κοινωνίας μας, που άμεσα ή έμμεσα ελέγχεται ή προσβλέπει σ’ αυτήν και κυρίως οι πλέον ψεκασμένοι και πως αυτό αντιπαρατίθεται στην μέχρι τώρα εντεινόμενη ρητορική της.
Πάντα σε τέτοια θέματα εμφανίζονται θεωρίες συνωμοσίας, εδώ όμως έχουμε την δυνατότητα να τις αθροίζουμε, επιπλέον να τις πολλαπλασιάζουμε συχνά και να αναδεικνύουμε καινούργιες, και το ποίμνιο φρόντισε ιδιαίτερα για την διάδοσή τους. “Έκλεισαν τις Εκκλησίες που δεν έκλεισε ούτε ο Οθωμανός. Απαγόρεψαν την Θεία Κοινωνία”. Όλα αυτά έγιναν “για να κτυπήσουν την Ορθοδοξία” οι πολυεθνικές, ο Σόρος, οι Εβραίοι, οι μασόνοι, οι άθεοι, οι αιρετικοί και οι εξωγήινοι να μην πω ακόμα.
Κρυφά άνοιγαν εκκλησίες και παπάδες κοινωνούσαν, άλλοι προέτρεπαν τους πιστούς σε εξέγερση, άλλοι απειλούσαν και καταριόντουσαν τους πολιτικούς ή τους αστυνομικούς, που είχαν εντολή για την τήρηση των μέτρων και της τάξης. Η κορύφωση ήταν ο πρώην μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος, που αφού ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση των μέτρων (ας μην γελιόμαστε από το φθινόπωρο θα έχουμε πάλι νέο κύκλο διασποράς) διάβασε μεγάλο αφορισμό κατά του πρωθυπουργού της χώρας, κατά της υπουργού Παιδείας και του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας, για το κλείσιμο των εκκλησιών και την υπονόηση τους (κανένας επίσημος αξιωματούχος δεν το δήλωσε ξεκάθαρα), ότι η θεία κοινωνία είναι επικίνδυνη για την διασπορά του ιού. Να σημειωθεί ότι το θέμα της “θείας κοινωνίας” ελάχιστοι επίσημοι έθιξαν και οι επιστήμονες (εκτός αυτών που δεν είχαν άμεση σχέση με το δημόσιο), αρνούντο να πάρουν συγκεκριμένη θέση, γνωρίζοντας την χαζομάρα πολλών πιστών, παρ’ όλο που έλεγαν σε κάθε τόνο ότι με το σάλιο και από το στόμα γίνεται η μετάδοση του ιού, με μία φαιδρή εξαίρεση, της γνωστής πλέον κυρίας Γιαμαρέλου. Η επίσημη θέση της Εκκλησίας που με δήλωση μάλιστα της Ιεράς Συνόδου ορίστηκε και σαν κόκκινη γραμμή για αυτήν, είναι ότι:
Για τα μέλη της Εκκλησίας, η προσέλευση στην Θεία Ευχαριστία και η κοινωνία από το Κοινό Ποτήριο της Ζωής, ασφαλώς και δεν μπορεί να γίνει αιτία μετάδοσης ασθενειών, γιατί οι πιστοί όλων των εποχών, γνωρίζουν ότι η προσέλευση στη Θεία Κοινωνία, ακόμη και εν μέσω πανδημίας, συνιστά αφ᾿ ενός μια έμπρακτη κατάφαση αυτοπαράδοσης στον Ζώντα Θεό, και αφ᾿ ετέρου τρανή φανέρωση αγάπης, η οποία κατανικά κάθε ανθρώπινο και ίσως δικαιολογημένο φόβο: «Φόβος δεν υπάρχει στην αγάπη, αλλά η τέλεια αγάπη διώχνει τον φόβο» (Α΄ Ἰωάν. 4, 18).Εν ολίγοις, μας λένε: Με την θεία κοινωνία δεν μεταδίδεται ιός αλλά μόνο “το αίμα και το σώμα του Ιησού”, (κάτι δηλαδή ιερό), δηλαδή ανατρέπονται οι φυσικοί νόμοι μετάδοσης του ιού από τον σίελο και αυτό για χάρη της Ορθοδοξίας.
Πηγή
Η μαγεία και δεισιδαιμονία αυτή διανθίζεται από φανατικούς πιστούς, παπάδες, καλόγερους και όλον τον σχετικό εσμό, με διάφορες δηλώσεις όπως “στην Εκκλησία ποτέ δεν κολλάς τίποτα”, “στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας δεν βοηθάει την μετάδοση του ιού”, “στην Εκκλησία κολλάς μόνο Χριστό”, “οι παπάδες ποτέ δεν κολλάνε τίποτα, παρ’ όλο που καταπίνουν όλα τα κατάλοιπα της κάθε φορά, ακόμα και στα νοσοκομεία ή παλαιότερα κοινωνώντας λεπρούς” και άλλα σχετικά.
Μόνο που η πράξη απέδειξε ότι όλα αυτά είναι επικίνδυνοι ευσεβείς πόθοι, για να μην πω κάτι βαρύτερο, αφού η ηλιθιότητα της θεώρησης αυτής επηρεάζει, όχι μόνο τους επιρρεπείς στην μαγγανεία, που θα `λεγε κανείς “πρόβλημά τους”, αλλά όλη την κοινωνία με την διάδοση του ιού στους υπόλοιπους και την πιθανή δολοφονία αθώων, κάτι που δεν φαίνεται να τους απασχολεί, αφού για αυτούς η θεώρηση τους είναι πάνω από αυτή των επιστημόνων και της πραγματικότητας.
Έχουμε ξαναμιλήσει για το θέμα της διαχρονικής αντίθεσης της πίστης-θρησκείας-Εκκλησίας με την επιστήμη (στο τέλος υπάρχουν οι αναφορές), παρά τις θεωρητικούρες που αναπτύσσουν συχνά οι απολογητές για να μας δείξουν ότι δεν έχουν, λέγοντάς μας άλλοτε ότι είναι συμβατές και άλλοτε ότι δεν επηρεάζει η μία την άλλη. Ήρθε λοιπόν πάλι το πλήρωμα του χρόνου για να φανεί η γνωστή αντίθεση αρκετά ξεκάθαρα, μόνο που η αντίθεση αυτή δεν είναι θεωρητική, επηρεάζει όλη την κοινωνία, αφού μπορεί να έχει τραγική εξέλιξη και για τον λόγο αυτό είναι σημαντική για το μέλλον και την εξέλιξη της πορείας της Εκκλησίας. Για τον λόγο αυτό και στην Γερμανία η ορθόδοξη κοινωνία απαγορεύτηκε από το κράτος κάτι που το ρωμαίικο κράτος δεν άντεχε να κάνει.
Αξίζει να δείτε τα αρνητικά σχόλια των χριστιανών στις σελίδες με τις ελάχιστες μέχρι στιγμής φωνές εξορθολογίκευσης της Εκκλησίας και ύφεσης της μαγγανείας και θα καταλάβετε πόσο δύσκολο είναι η πραγματικότητα να ανατρέψει το δόγμα. Πέρα από αυτούς που κάνουν προσωπικές επιθέσεις ή αυτές τις αντιδράσεις που γίνονται μόνο για να δείξουν τον θυμό ή το μίσος τους, φθάνουν να κάνουν και νέες θεολογικές ερμηνείες, βάζοντας σε σειρά και προτεραιότητα ακόμα κάποια χριστιανικά μυστήρια πάνω από άλλα, θεωρώντας την Μετάληψη το ανώτερο όλων, άρα και το πλέον θαυματουργό. Στην ορθόδοξη Wiki αναφέρεται μετ` επιτάσεως ότι τα μυστήρια, επειδή δεν γίνονται μηχανιστικά δεν είναι μαγεία, πρέπει δηλαδή να τα πιστεύεις και αν τα πιστεύεις δεν είναι μαγικά. Ας δούμε λίγο τον ορισμό της μαγείας:
Η επίκληση υπερφυσικών δυνάμεων (π.χ. με ξόρκια ή παρασκευή φίλτρων) προκειμένου να συμβεί κάτι που παραβιάζει τους φυσικούς νόμους.Αν λοιπόν ένας ιερέας ρίξει σε ένα ασημένιο κουπάκι, λίγη μαυροδάφνη και μπουκίτσες ψωμιού, και διαβάσει τα κατάλληλα “ιερά” λόγια, κατά την διάρκεια της λειτουργίας και θεωρεί ότι πραγματικά αυτό που μετασχηματίζεται το ψωμί και η μαυροδάφνη είναι το πραγματικό σώμα και το πραγματικό αίμα ενός θεού δεν είναι μαγεία, τότε θα πρέπει να αλλάξουμε ορισμό στο τι είναι μαγεία, αφού είναι λίγο δύσκολο να ξέρουμε αν λέγοντας το ξόρκι το πιστεύει πραγματικά κάποιος ή όχι. Μόνο που εδώ επιπλέον διατείνονται ότι με αυτήν την μαγική πράξη, όχι μόνον δεν έχουν να φοβούνται τίποτα, αλλά και δεν μεταδίδεται ο ιός, άσχετα αν όλοι οι μεταλαμβανόμενοι γλείφουν το ίδιο κουταλάκι.
Διολίσθηση στην μαγεία
Η ουσία όμως είναι ότι ακόμα σε μεγάλο βαθμό η Ανατολική Εκκλησία και ειδικά η ελληνική, καθορίζεται από την μαγεία και την μαγγανεία, παρά τις υποτιθέμενες θεωρητικές τοποθετήσεις της. Γιατί είναι διαφορετικό το τι είναι “πρέπον” να πρέπει να πιστεύει κάποιος, από το τι πραγματικά πιστεύει. Και το τι πραγματικά πιστεύει, φαίνεται μόνο από τις πράξεις. Δηλαδή βλέπεις το πλήθος να προσκυνάει διαμελισμένα κόκαλα, ζώνες, ρούχα, παντόφλες, κάστανα, εκτός φυσικά από τις εικόνες και ότι ακόμα μπορεί να φανταστεί κάποιος, ενός υποτιθέμενου άγιου, και αν πας να τους ρωτήσεις, θα σου πουν ότι δεν θεωρούν ότι κάνουν ειδωλολατρεία, αλλά απευθύνουν τιμή στον άγιο μέσω της…παντούφλας. Μόνο που οι πράξεις τους δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Η παντόφλα για αυτούς έχει πάρει μαγικές δυνάμεις από τις υποτιθέμενες μαγικές δυνάμεις του υποτιθέμενου άγιου και αγγίζοντας ή προσκυνώντας την, πιστεύουν ότι θα τους βοηθήσει. Για αυτόν τον λόγο κυκλοφορούν συνέχεια θεωρούμενα θαύματα αυτών των ίδιων των ειδώλων. Το ίδιο συμβαίνει και με τα μυστήρια, αν και ο ιερέας Χαράλαμπος Κοπανάκης τονίζει έμμεσα την συμβολικότητα των μυστηρίων, αυτοί κολλάνε στην ουσία που συμβολίζουν, θεωρώντας τον ίδιο τον συμβολισμό ουσία και κάνουν και ιεράρχηση των συμβολισμών-μυστηρίων, αφού το “σώμα και του αίμα του Ιησού” δηλαδή η αγιασμένη μαυροδάφνη με το ψωμάκι, θεωρούν ότι είναι δυνατότερο ξόρκι από την ευχή του για τον γάμο ας πούμε, ή το ευχέλαιο και δεν μεταδίδει έναν ιό ο οποίος μεταδίδεται από το σάλιο.
Αν διαβάσετε τα σχετικά σχόλια υπεράσπισης της μαγγανείας, θα εντυπωσιαστείτε πως ένας πιστός που λαμβάνει υποτίθεται το σώμα και το αίμα του Ιησού, δηλαδή σύμφωνα με την λογική του, του ίδιου του θεού του, βρίζει τους άλλους ή επαίρεται δημόσια για την μαγική ικανότητα της μετάληψης, όταν ακόμα και η έπαρση στα κρυφά του φαρισαίου ήταν σύμφωνα με τα Ευαγγέλια κατακριτέα από τον Ιησού. Αυτό δείχνει την υποκρισία αυτών των ανθρώπων, που από τις υποτιθέμενες διδαχές του θεού τους, κρατάνε ότι γουστάρουν για να δομηθεί ένα συγκεκριμένο αφήγημα.
Οι φωνές εκλογίκευσης λοιπόν είναι λίγες, αλλά η πραγματικότητα αμείλικτη. Πολλοί ορθόδοξοι ιερείς έχουν ήδη μολυνθεί με τον ιό και αρκετοί έχουν πεθάνει από αυτόν, παρά την “θεία χάρη” που υποτίθεται έχουν, παρά το σώμα και αίμα που κοινωνούν ή “καταλύουν” όπως λένε κάθε μέρα. Αυτό δείχνει (ή θα έπρεπε) και στον κάθε αδαή, ότι άλλο η θεωρητική, ή πιστευόμενη έστω, ουσία που αντιπροσωπεύουν τα σύμβολα και άλλο η ίδια η πραγματικότητα.
Η σκληρή υπεροχή της πραγματικότητας πάνω από την μαγεία
Στην χώρα μας τα κρούσματα ήταν γενικά λίγα, άρα και ελάχιστα στους ιερείς και δεν υπάρχουν και επίσημα δημοσιευμένα στοιχεία ονομάτων, μόνο ότι ξέρουμε από τον τύπο. Παρ, όλα αυτά είχαμε στα πρώτα κρούσματα τον ιερέα που συμμετείχε στην εκδρομή στους “Άγιους Τόπους” (φυσικά και όλο το συγκεκριμένο κομβόι των ευσεβών πιστών που διέσπειραν τον ιό στην Δυτική Ελλάδα και σε πολλά μέρη της χώρας, κάποιοι από τους οποίους πέθαναν οι ίδιοι ) και είχαμε και κρούσματα στο Άγιο Όρος από 4 καλόγερους που ήρθαν από ταξίδι στην Αγγλία για να μεταφέρουν λείψανο του Αγίου Γεωργίου (αυτού που σκοτώνει τον…δράκο). Στην Κρήτη είχαμε επίσης έναν ιερέα του Ρεθύμνου.
Στην Κύπρο, ένας ιερέας και ένας ψάλτης κεντρικού ναού της Λάρνακας και ένας ευσεβής γιατρός που κοινωνούσε με μανία.
Στην Σερβία πέθανε από τον ιό ο επίσκοπος του Βάλιεβο, Μιλούτιν και 2 ιερείς που συλλειτουργούσαν βρέθηκαν θετικοί. Συμφωνά με αυτή την πηγή κόλλησε σε θρησκευτική πομπή.
Στις ΗΠΑ μέχρι τις 5 Απριλίου, έχουμε έναν ορθόδοξο παπά στο Brooklin και έναν στο Long Island.
Στην Ουκρανία, 26 μοναχοί του εξαρχάτου της Μόσχας, στο μοναστήρι Pochayiv Lavra (Λάβρα των Σπηλαίων) του Κιέβου. Το BBC ανεβάζει τα θύματα από τον κόσμο που το επισκέφθηκε στα 150 και ότι το μοναστήρι αποκλείστηκε τελείως.
Ρουμανία, ο Ρουμάνος Αρχιεπίσκοπος Σουτσεάβας και από το ίδιο μοναστήρι (Putna) ένας Αρχιδιάκος και τρεις ιερείς. Σύντομα διαπιστώθηκε ότι 31 μοναχοί ήσαν θετικοί.
Στην Ρωσία, μέχρι τις 10 Μαίου υπήρχαν 12 ιερείς νεκροί και πολλοί άλλοι μολυσμένοι. Μάλιστα, προσβλήθηκε από τον ιό και πασίγνωστος ιερέας με σεξιστικές απόψεις που θεωρούσε τον ιό χρήσιμο για την ανθρωπότητα. Ενώ ένας δόκιμος μοναχός αυτοκτόνησε πηδώντας στο κενό, μόλις έμαθε ότι προσβλήθηκε από τον ιό, αφού πρώτα αυτοπυρπολήθηκε με ένα λυχνάρι, στην Λαύρα του Αγίου Σέργιου στην Μόσχα, στο οποίο προσβλήθηκαν όλοι σχεδόν οι μοναχοί.
Για την Ουκρανία και την Ρωσία, ανατριχιαστικές λεπτομέρειες έχει σε επιστολή του μια φωνή λογικής στην Εκκλησία, που είναι από τις ελάχιστες που πήγαν ενάντια στο ρεύμα της μαγγανείας, ο Αργολίδος Νεκτάριος. Το σημαντικό είναι ότι αναφέρει μια τάση που υπάρχει στην Εκκλησία να υποβιβαστούν όλα αυτά τα κρούσματα, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Να τα κρύψουν κάτω από το χαλί για να μην χαλάσει η υπεροχή της φαντασίωσης που έχουν όλοι αυτοί οι φανατικοί.
Μια δεύτερη φωνή από τις ελάχιστες είναι του ιερέα Χαράλαμπου Κοπανάκη, ο οποιος αντιμετώπισε σοβαρό εκφοβισμό από τους ευσεβείς πιστούς και τον οποίον η μητρόπολη Γορτυνίας και Αρκαδίας τον κάλεσε για εξηγήσεις. Ο κύριος Κοπανάκης σε ανάρτηση στο FB μας γράφει ότι:
Κανείς για παράδειγμα δεν διανοείται να υποστηρίξει ότι ένα ζευγάρι που έκανε εκκλησιαστικό Γάμο και συνεπώς δέχθηκε τη Θεία Χάρη, είναι αδύνατον ποτέ να χωρίσει. Κανείς δεν διανοείται να υποστηρίξει ότι οι ασθενείς που ευλογούνται με το λαδάκι του ευχελαίου οπωσδήποτε θεραπεύονται. Θα ήταν επίσης φαιδρό να πούμε ότι κάποιος που βαπτίζεται,κλειδώνει απαραίτητα η ύπαρξη του στον Εκκλησιαστικό χώρο. Οι άνθρωποι δε που καποια στιγμή δεχόμαστε χειροτονία και καθιστάμεθα κληρικοί, δεν χάνουμε μαγικά τις αδυναμίες μας. Τις κουβαλάμε και μάλιστα στις περισσότερες των περιπτώσεων τις μεγεθύνουμε στην πορείαΤί γινόταν όμως στο παρελθόν σε τέτοιες περιπτώσεις; Ο Νικόδημος που συνέγραψε το γνωστό Πηδάλιον, αναφέρει ότι σε καιρούς πανώλης, δεν κοινωνούν τους ασθενείς από το ίδιο ποτήρι, αλλά από άλλο που αφού χυθεί στο τέλος το περιεχόμενο απολυμαίνεται με ξίδι, κάτι που δείχνει ξεκάθαρα την γνώση ότι μπορεί να κολλήσει κάποιος μια μολυσματική ασθένεια από την μετάληψη. Αυτό δείχνει, ότι σε παλαιότερες εποχές οι ίδιοι οι ιερείς είχαν διαπιστώσει ότι από την μετάληψη γινόντουσαν μεταδώσεις των λοιμωδών νοσημάτων και έπαιρναν τα μέτρα τους, κάτι που με την πρόοδο της επιστήμης και την μείωση τέτοιων ασθενειών υποχώρησε στην αντίληψή τους προς χάριν της δεισιδαιμονίας.
Να σημειωθεί ότι αντίστοιχα θέματα είχαν και τα άλλα δόγματα ή θρησκείες που δεν αξίζει να αναφερθούν εδώ.
Κατάλογος κάποιων δημοσιεύσεων στον Τύπο και στο Διαδίκτυο σχετικά με θύματα του ιού σε ορθόδοξους ναούς, ιερείς και μοναχούς.
Ο κατάλογος δεν είναι πλήρης, αλλά τα στοιχεία είναι αρκετά για να καταλάβουμε, ότι καμία πίστη, κανένα θρήσκευμα δεν μπορεί να αγνοήσει την φυσική διαδικασία και φυσικά ούτε η Ορθοδοξία.
Πως θα εξελιχθεί τώρα το αφήγημα της Εκκλησίας και των οπαδών της μαγείας μετά από ένα ακόμα κτύπημα της Επιστήμης; Ας ελπίσουμε θετικά.
Στην πραγματικότητα, η μόνη αξιοπρεπής υποχώρηση που μπορεί να κάνει, είναι η επιπλέον στροφή στον συμβολισμό των υπερφυσικών ανησυχιών, όσο πιο σιωπηλά μπορεί, και όχι στην αναγωγή του συμβολισμού του ίδιου σε υπερφυσικό φαινόμενο, δηλαδή υποχώρηση της μαγείας και της μαγγανείας, τελικά λιγότερη δεισιδαιμονία. Είναι προφανές ότι αυτό δεν είναι εύκολο, γιατί αυτό είναι που κρατάει δέσμια τα πρόβατα και αποδίδει πολλά λεφτά με την ειδωλολατρεία των συμβόλων. Το κάνει επιπλέον δυσκολότερο ή μέχρι τώρα φιλολογία και ρητορική της, με τις οποίες πλέον θα φαίνεται ανακόλουθη.
Το γνωστό σλόγκαν “η πίστη σώζει”, θα έχει μόνο έννοια στην υποτιθέμενη μετά θάνατον ζωή και όχι στην παρούσα. Ο άτυχος πρώτος νεκρός στην χώρα μας, ήταν ιδιαίτερα πιστός, πέρασε μια επικίνδυνη εγχείριση, ανέρρωσε και οργάνωσε μαζί με άλλους επίσης πιστούς και έναν ιερέα, το ταξίδι για να προσκυνήσουν στην Ιερουσαλήμ, για να ευχαριστήσει τον θεό που τον έσωσε, όπως φυσικά πίστευε, και κόλλησε εκεί στους “Άγιους Τόπους” όπως τους λένε τον ιό και όχι μόνο πέθανε, αλλά μαζί με τους άλλους πιστούς διέσπειραν τον ιό στην Δυτική Ελλάδα και την Αττική με πολλά ακόμα θύματα. Είναι προφανές λοιπόν ότι η πίστη δεν μπορεί να σώσει από την πραγματικότητα, το ίδιο συμβαίνει και με τους ιερούς τόπους, ή τις εκκλησίες, ή τα καλούμενα μυστήρια, δηλαδή τις μαγικές πράξεις της θρησκείας.
Καλώς ή κακώς η μαγεία δεν έχει θέση στην σύγχρονη εποχή, και μολονότι έχει πολλούς θιασώτες ακόμα, η θέση της είναι εκεί που ανήκει, στο παρελθόν και στους μύθους για τα παιδιά, μαζί με τον άγιο βασίλη και την κοκκινοσκουφίτσα, γιατί πλέον μπορεί να γίνει και επικίνδυνη.
Σχετικές αναρτήσεις για την πραγματική και όχι θεωρητική σχέση της Εκκλησίας–Ορθοδοξίας, με την Επιστήμη…
ΔΕΣ:
Χριστιανισμός και επιστήμη
Επιστήμη και Θρησκεία
Ο Θεός και η πραγματικότητα
Μπορεί η θρησκεία να αποτελέσει «επιστημονική υπόθεση»;
Φυσικά Γεγονότα vs Θαύματα
Χριστιανική Ορθόδοξη Θεολογία: Μια «επιστήμη» με πήλινα πόδια
Η διαχρονική απάτη των «προφητειών» ως εργαλείο για την χειραγώγηση του θρησκευόμενου όχλου
Στον κόσμο της χριστιανικής «προφητείας»
Η αγία εφεύρεση των μυστηρίων
Οι εκκλησιαστικές απολογητικές κωλοτούμπες επί της επίπεδης, ακίνητης και ηλικίας 7.500 ετών γης
ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΥΡΟΔΑΦΝΗ ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΝΑΜΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή