Η εποχή προστάζει να ζεις τη ζωή σου στα άκρα. Να ζεις τα πάντα με πάθος. Η αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο. Τα συναισθήματα να τα βιώνεις στο έπακρο. Ο έρωτας φωτιά που να καίει. Να σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του.
Και μετά τι μένει απ’ τη φωτιά; Στάχτες και αποκαΐδια. Όλα φωνάζουν στην υπερβολή. Όσο πιο έντονα, τόσο νομίζουμε ότι ζούμε. Το αντίθετο το νομίζουμε για “φλατ”. Περνάμε από το ένα άκρο στο άλλο, εύκολα και με ταχύτητα.
Αχόρταγα καταναλώνουμε ανθρώπους, φαγητό, τις ώρες μας, τη ζωή μας νομίζοντας ότι ζούμε. Ένας φόβος τεράστιος μη και δε ζήσουμε γι’ αυτό κυνηγάμε να ζήσουμε στα κόκκινα, σα να μας είπαν ότι εκεί κρύβεται η ζωή.
Αλήθεια, εκεί είναι η ζωή; Τόση αγωνία για να παθιαστούμε με κάτι, να λατρέψουμε κάποιον, να ταυτιστούμε, αγωνία να νιώσουμε “ζωντανοί”. Και ναι, ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη. Χωρίς έρωτα, χωρίς πάθος για ζωή, χωρίς ενέργεια πνευματική και συναισθηματική, τι να κουνήσεις στη ζωή σου;
Όμως για ποιόν έρωτα μιλάμε; Ποιόν έρωτα προβάλλουμε; Δίχως έρωτα για την ίδια τη ζωή, δεν υπάρχει ζωή. Δίχως δίψα γι’ αυτό που ζητά η ψυχή μας, δεν υπάρχει νερό να μας ξεδιψάσει. Όλο φωτιές κυνηγάμε που μας καίνε και μας τσουρουφλάνε.
Αυτό όμως ζητά το μέσα μας; Η καλύτερη φωτιά είναι αυτή που σιγοκαίει, εκείνη που πάντα έχει κρυμμένα καρβουνάκια, έτοιμα να πυρώσουν και να ζεστάνουν. Μέσα σου ψάξε τι σου ταιριάζει τελικά, τι είναι αυτό που σε αναπαύει.
Για ισορροπία, ούτε λόγος. Έναν ισορροπημένο άνθρωπο, δύσκολα τον χειραγωγείς και δύσκολα τον ελέγχεις. Στα πάθη όμως, εύκολα κάποιον τον εξουσιάζεις, αφού έχει μάθει έτσι να άγεται και να φέρεται.
Θα σου πω ένα μυστικό: Το καλύτερο πάθος δεν είναι αυτό που σε πάει απ’ το ένα άκρο στο άλλο. Είναι αυτό που σταθερά ριζώνει στην καρδιά σου και κάθε μέρα μεγαλώνει και γιγαντώνεται μέσα σου.
Είναι αυτή η όρεξη για τη ζωή, πέρα από αγωνίες, φόβους, ακραία συναισθήματα και συμπεριφορές εκκρεμούς. Είναι η αίσθηση ισορροπίας που σου δίνει την ασφάλεια πως ό,τι και να συμβαίνει έχεις τη δύναμη να το διαχειρίζεσαι, να το χαίρεσαι και να το απολαμβάνεις. Το κλειδί της ισορροπίας είναι μέσα σου και είναι αυτό που ξεκλειδώνει την πόρτα στην ίδια τη ζωή.
Και μετά τι μένει απ’ τη φωτιά; Στάχτες και αποκαΐδια. Όλα φωνάζουν στην υπερβολή. Όσο πιο έντονα, τόσο νομίζουμε ότι ζούμε. Το αντίθετο το νομίζουμε για “φλατ”. Περνάμε από το ένα άκρο στο άλλο, εύκολα και με ταχύτητα.
Αχόρταγα καταναλώνουμε ανθρώπους, φαγητό, τις ώρες μας, τη ζωή μας νομίζοντας ότι ζούμε. Ένας φόβος τεράστιος μη και δε ζήσουμε γι’ αυτό κυνηγάμε να ζήσουμε στα κόκκινα, σα να μας είπαν ότι εκεί κρύβεται η ζωή.
Αλήθεια, εκεί είναι η ζωή; Τόση αγωνία για να παθιαστούμε με κάτι, να λατρέψουμε κάποιον, να ταυτιστούμε, αγωνία να νιώσουμε “ζωντανοί”. Και ναι, ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη. Χωρίς έρωτα, χωρίς πάθος για ζωή, χωρίς ενέργεια πνευματική και συναισθηματική, τι να κουνήσεις στη ζωή σου;
Όμως για ποιόν έρωτα μιλάμε; Ποιόν έρωτα προβάλλουμε; Δίχως έρωτα για την ίδια τη ζωή, δεν υπάρχει ζωή. Δίχως δίψα γι’ αυτό που ζητά η ψυχή μας, δεν υπάρχει νερό να μας ξεδιψάσει. Όλο φωτιές κυνηγάμε που μας καίνε και μας τσουρουφλάνε.
Αυτό όμως ζητά το μέσα μας; Η καλύτερη φωτιά είναι αυτή που σιγοκαίει, εκείνη που πάντα έχει κρυμμένα καρβουνάκια, έτοιμα να πυρώσουν και να ζεστάνουν. Μέσα σου ψάξε τι σου ταιριάζει τελικά, τι είναι αυτό που σε αναπαύει.
Για ισορροπία, ούτε λόγος. Έναν ισορροπημένο άνθρωπο, δύσκολα τον χειραγωγείς και δύσκολα τον ελέγχεις. Στα πάθη όμως, εύκολα κάποιον τον εξουσιάζεις, αφού έχει μάθει έτσι να άγεται και να φέρεται.
Θα σου πω ένα μυστικό: Το καλύτερο πάθος δεν είναι αυτό που σε πάει απ’ το ένα άκρο στο άλλο. Είναι αυτό που σταθερά ριζώνει στην καρδιά σου και κάθε μέρα μεγαλώνει και γιγαντώνεται μέσα σου.
Είναι αυτή η όρεξη για τη ζωή, πέρα από αγωνίες, φόβους, ακραία συναισθήματα και συμπεριφορές εκκρεμούς. Είναι η αίσθηση ισορροπίας που σου δίνει την ασφάλεια πως ό,τι και να συμβαίνει έχεις τη δύναμη να το διαχειρίζεσαι, να το χαίρεσαι και να το απολαμβάνεις. Το κλειδί της ισορροπίας είναι μέσα σου και είναι αυτό που ξεκλειδώνει την πόρτα στην ίδια τη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου