Aγάπη, η ισχυρότερη δύναμη

Σίγουρα, έστω και μια φορά στη ζωή σου, θα έχεις πιάσει τον εαυτό σου να αναπολεί στιγμές από την πρώτη εκείνη μέρα που ένιωσες αυτό το ξεχωριστό συναίσθημα. Από την πρώτη στιγμή που αντιλήφθηκες το τι σημαίνει να δίνεις σε έναν άνθρωπο ένα ολόκληρο κομμάτι απ’ την ψυχή σου.

Είναι γεγονός ότι από τους πρώτους μήνες της ζωής μας, από νεογνά μέχρι ενήλικες, μαθαίνουμε το πώς να αγαπάμε τους ανθρώπους. Γαλουχηθήκαμε με πολύ δυνατά εφόδια και προχωρήσαμε «παρέα» μ’ αυτά, με σκοπό να παλέψουμε σε μια φύσει ανταγωνιστική κοινωνία.

Γιατί όμως ακόμη και σήμερα, σε μια εποχή που μαστίζεται από τη μεγαλύτερη κρίση των αξιών μας, αξίζει να δίνεις αγάπη; Γιατί αξίζει, πιο πολύ από ποτέ, να αγαπάς και να αγαπιέσαι;

Ο πιο σημαντικός λόγος κρύβεται καλά στο εσωτερικό της ψυχοσύνθεσης του ανθρώπου. Είναι αυτή η έμφυτη ανάγκη που έχουμε όλοι μας να αποζητάμε την προσοχή κάποιου, η ανάγκη του να απολαμβάνουμε τα πιο ξεχωριστά συναισθήματα. Κι όλο αυτό γιατί η αγάπη μας εξυψώνει στο υπέρτατο σκαλοπάτι της ψυχικής μας γαλήνης.

Σκέψου: η πρώτη στιγμή που η μητέρα σου σε κράτησε στην αγκαλιά της πλημμυρίστηκε από αγάπη. Η πρώτη φορά που ο άνθρωπός σου, σου εξομολογήθηκε το άδολο, υπέροχο «σ’ αγαπώ» του, γράφτηκε με μια αόρατη πένα αγάπης. Την πρώτη φορά που η αδερφή σου δάκρυσε για μια αποτυχία της, της έδωσες ένα χάδι αγάπης. Τη στιγμή που η καλύτερή σου φίλη συμμερίστηκε τον πόνο σου, σου έσφιξε το χέρι και σου έδωσε αγάπη.

Απλό, ανιδιοτελές συναίσθημα! Γιατί λοιπόν αξίζει τόσο πολύ; Γιατί είναι η ισχυρότερη δύναμη. Είναι αυτή που σου δίνει το ερέθισμα για αποδοχή. Αυτό το συναίσθημα μας παρέχει τη δύναμη να συγχωρούμε και εξευγενίζει τα ήθη των ανθρώπων. Βοηθά το άτομο να αλλάζει προς το καλύτερο και να παλεύει καθημερινά γι’ αυτό.

Μα το πιο σημαντικό κομμάτι βρίσκεται μέσα στον πυρήνα της «πληγωμένης» μας κοινωνίας: Η αγάπη μας δίνει τη δύναμη να αποδεχόμαστε τους ανθρώπους έτσι όπως ακριβώς είναι. Δίχως να κρίνουμε τη θρησκεία, τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, τη μόρφωση ή την κοινωνική τους καταγωγή. Μας μαθαίνει βήμα-βήμα τη διαφορετικότητα και αποτελεί το πιο ισχυρό όπλο κατά του ρατσισμού.

Νομίζω πως είναι μεγάλη ευλογία να νιώσεις έστω και μια φορά πως εκεί έξω υπάρχει ένας άνθρωπος που σ’ αγαπά. Κάποιος που θα θυσίαζε όλο του το είναι για σένα και θα σε αποδεχόταν γι’ αυτό που είσαι χωρίς όρους και φραγμούς. Ο Γκάντι έλεγε πως «δεν υπάρχει αγάπη εκεί που δεν υπάρχει θέληση». Και πιστεύω πως λίγη θέληση τη διαθέτουμε όλοι μας!