Κάποιοι από εμάς πιστεύουν ότι η αγάπη δεν είναι αγάπη αν έχει όρους. Πως η αγάπη δεν είναι αγάπη αν είναι ασταθής σαν τις βάσεις της αλλά είναι κάτι που παραμένει ακόμα και όταν κάθε καλό πράγμα ξεθωριάζει. Την αποκαλούμε άνευ όρων αγάπη-αυτή για την οποία ο καθένας πεθαίνει να βρει αλλά δυσκολεύεται να δώσει. Αυτή που είναι τόσο αγνή και σπάνια.Ωστόσο, υπάρχουν πολλές παρερμηνείες για την άνευ όρων αγάπη. Πρέπει να τις εξαλείψουμε και να καλωσορίσουμε την καινούργια, αληθινή ουσία της.
Ας σταματήσουμε να σκεφτόμαστε πως η αγάπη άνευ όρων σημαίνει δουλοπρέπεια.
Όχι, δεν πρέπει να μας κάνει ανθρώπους που πάντα λένε ναι-που θα συμβιβάσουν την αξία τους ώστε να τιμήσουν το άτομο που αγαπούν. Δεν πρέπει να μας εμποδίζει να ενδυναμώσουμε τον εαυτό μας απλώς επειδή αποστραγγιζόμαστε από το να φυλάμε την σχέση. Η αγάπη άνευ όρων δεν θα έπρεπε να μας κάνει αδύναμους. Σημαίνει περισσότερο να δίνουμε αυτό που χρειάζεται ακόμα και αυτό που θέλει ο άλλος, αλλά να γνωρίζουμε πως θα πρέπει να υπάρχουν όρια γιατί διαλέγουμε το καλύτερο γι' αυτόν. Δεν πρέπει να μας κάνει κατώτερους, αλλά να είναι η δύναμη που εξισορροπεί την σχέση και παράγει αμοιβαίο σεβασμό.
Ας σταματήσουμε να σκεφτόμαστε πως η αγάπη άνευ όρων σημαίνει να ανεχόμαστε τα λάθη.
Αποδεχόμαστε τις ατέλειες του άλλου. Δεν νοιαζόμαστε για τις μικρές ελλείψεις του. Αλλά δεν θα έπρεπε ποτέ ανεχόμαστε τα επαναλαμβανόμενα, εσκεμμένα λάθη που κάνει. Η αγάπη άνευ όρων επιπλήττει και διορθώνει αλλά με φροντίδα και καλοσύνη. Δεν χρειάζεται να εξαναγκάζουμε τον άλλον να αλλάξει αλλά χρειάζεται να δείχνουμε πως είμαστε εδώ για την βελτίωση του. Η αγάπη άνευ όρων δεν μας κάνει να σωπαίνουμε. Πρέπει να μας κάνει να εκφράζουμε αυτά που νιώθουμε σύμφωνα με αυτά που βλέπουμε, επειδή παρά τις αποτυχίες του άλλου, θα αποδείξουμε ότι εξακολουθούμε να τον αγαπάμε.
Ας σταματήσουμε να σκεφτόμαστε ότι η αγάπη άνευ όρων απαιτεί ολόκληρη τη ζωή μας.
Το να νοιαζόμαστε πλήρως για τον άλλον και να μην περιμένουμε τίποτα σε αντάλλαγμα είναι ένα καλό μέσο για να δείξουμε την αγάπη μας, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να κρατάμε κάτι για τον εαυτό μας. Ας μην συμβιβάσουμε τις ανάγκες μας ως άτομα. Ας μην εξαντληθούμε και άλλο επειδή πόσα μπορούμε να δώσουμε ακόμα αν έχουμε χάσει τις πηγές μας; Πως μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα να λειτουργήσουν όταν όλα πάνε στραβά γιατί ποτέ δεν αφιερώσαμε χρόνο για να φροντίσουμε την ευεξία μας; Πως μπορούμε να πετύχουμε τα όνειρα μας με αυτόν που αγαπάμε όταν ποτέ δεν βρήκαμε χρόνο για να βάλουμε θεμέλια στα δικά μας; Πως μπορούμε να πούμε ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε ποτέ τον άλλον όταν έχουμε αφήσει τον εαυτό μας; Είναι απλώς ένας κύκλος. Η άνευ όρων αγάπη δεν μας διδάσκει να χάνουμε τον εαυτό μας αλλά να χτίζουμε μια δυνατή, ολοκληρωμένη ζωή ως θεμέλιο για καλές σχέσεις.
Ας αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πως η άνευ όρων αγάπη είναι κάτι που μεγεθύνει την αξίας μας.
Συχνά πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να δώσουμε την άνευ όρων αγάπη αν επίσης σκεφτόμαστε την αξία μας. Αλλά η αλήθεια είναι πως η άνευ όρων αγάπη είναι ο καλύτερος τρόπος αν επιλέξουμε να προστατεύσουμε την αξία μας. Μας κάνει σοφότερους. Και όταν αγαπάμε με σοφία, μαθαίνουμε πως το αληθινό νόημα της άνευ όρων αγάπης είναι να αγαπάμε για την ανάπτυξη και των δύο πλευρών. Σημαίνει να φροντίζουμε τον άλλον ενώ φροντίζουμε τον εαυτό μας. Σημαίνει να κάνουμε τον άλλον χαρούμενο ενώ κάνουμε και εμάς χαρούμενους. Σημαίνει να του ενσταλάξουμε την ιδέα πως και οι δύο αξίζουμε την ίδια αγάπη. Η αγάπη άνευ όρων δεν είναι μονόπλευρη όπως πολλοί νομίζουν. Δεν σημαίνει πως επιτρέπουμε στον άλλον να παραβλέψει την ευθύνη του να προστατεύουμε την αξία μας. Η άνευ όρων αγάπη μας κάνει πιο σταθερούς, να υπερασπιζόμαστε τις αρχές μας, να διατηρούμε την αξία μας και να τη φροντίζουμε. Σημαίνει να έχουμε την αυτοπεποίθηση πως μπορούμε να αγαπήσουμε άνευ όρων χωρίς να χάσουμε τον εαυτό μας. Και αν ο άλλος επιλέξει να φύγει, δεν είναι στην πραγματικότητα μεγάλη απώλεια.
Δεν αγαπάμε άνευ όρων επειδή φοβόμαστε πως θα χάσουμε τον άλλον. Δεν αγαπάμε άνευ όρων για να φαινόμαστε καλοί. Και ειδικότερα, δεν αγαπάμε άνευ όρων για να πείσουμε τον άλλον να μας αγαπήσει και αυτός.
Αγαπάμε άνευ όρων επειδή είναι το σωστό. Στην πραγματικότητα, η ιδέα της άνευ όρων αγάπης έπρεπε να είναι ήδη έμφυτη στην ιδέα της αγάπης. Αλλιώς δεν είναι ποτέ πραγματική αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου