Στο υπόσχομαι αυτό, θα μας φροντίσω όσο καλύτερα μπορώ. Η δύναμη μου αντιλαμβάνομαι πλέον ότι δεν έχει όρια, αν χρειαστεί κιόλας θα πρυτανεύσει η λογική μου τις στιγμές του έντονου θυμού μου. Θα αποκρύψω κάθε τους προσβολή, δε θα τους επιτρέψω να λαβώσουν τις πανοπλίες μας, όσο και αν το επιθυμούν. Θα σκοτώσω μέσα μου ότι άσχημη κουβέντα έχει ειπωθεί από τα χείλια τους. Θα προσπαθήσω να φυτρώσω μέσα μας κάτι άλλο πέρα από τον θυμό που εναντιώνεται μέσα μας και μας τρώει τα σωθικά μας.Δε θα δώσω καμιά αξία στις λέξεις τους γιατί δεν τους υπολογίζω σαν οντότητες. Η γνώμη τους αρχίζει καιρό τώρα να μου είναι παγερά αδιάφορη. Τα συναισθήματα μας θα γαληνέψουν και θα ζωντανέψουν ξανά, τα λόγια τα γλυκά, τα ευχάριστα θα ξαναβγούν από τα χείλια μας.
Θα κλάψουμε παρέα μέχρι να τα καταφέρουμε όλα αυτά, θα κρατάει ο ένας το χέρι του άλλου σφιχτά και δυνατά, ο πόνος μας θα έχει εξανεμιστεί, οι πληγές θα έχουν κλείσει και τα σημάδια δε θα υπάρχουν πάνω μας.
Μη φοβάσαι ακόμα και αν στην αρχή σε απορρίψουν η συνέχεια προβλέπεται συναρπαστική, υπομονή χρειάζεται. Όλοι αυτοί θα πέσουν από την κορυφή του θρόνου τους και τότε θα γεννηθούν μέσα τους τα πιο σκληρά απωθημένα. Θα απομυθοποιηθούν και αυτόματα θα αποβληθούν.
Εμείς τότε θα πορευόμαστε χωρίς καμιά απολύτως αγωνία. Από την επικύρωση θα περάσουν στην απόρριψη με γρήγορες και αρκετά επίπονες για αυτούς διαδικασίες. Εμείς δεν θα χρειαστεί να πολεμήσουμε και να σπαταλήσουμε τις δυνάμεις μας χωρίς λόγο. Δεν απαιτείται πάντα πόλεμος να ανακηρυχθείς νικητής. Να σέβεσαι τον χρόνο και θα σε σεβαστεί και εκείνος, θα τα τοποθετήσει όλα στην σωστή τους θέση.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου