Μια μέρα ένας γιος πήγε να ζητήσει την συμβουλή του πατέρα του:– Πατέρα, δεν μπορώ να το κάνω πλέον αυτό, του είπε, – αυτές οι προπονήσεις μόνο με εξουθενώνουν και τίποτα δεν αλλάζει. Δεν είναι γραφτό μου να κάνω καριέρα ποδοσφαιριστή και το όνειρό μου δεν θα γίνει πραγματικότητα.
Ο πατέρας κοίταξε με συμπόνια τον γιό του και του είπε:
– Ξέρεις παιδί μου, κάθε άνθρωπος στη ζωή έχει κάποιο όνειρο, κάποιο στόχο. Υπάρχουν εκείνοι που μας ορίζουν τι να κάνουμε επειδή αυτή είναι η δουλειά τους. Πρέπει να παλέψουμε γι’αυτό που πιστεύουμε, για αυτό που αισθανόμαστε. Σε αντίθετη περίπτωση θα διαλυθείς. Μια για πάντα.
Ο πιο εύκολος δρόμος είναι να παραιτηθείς από τα πάντα και να μην φτάσεις μέχρι το τέλος, επειδή το μονοπάτι είναι δύσβατο και δεν είμαστε μαθημένοι στις δυσκολίες. Θέλουμε τα πάντα να είναι εύκολα και να πραγματοποιούνται με την μία. Οι ευχές χωρίς πράξη εξαφανίζονται! Έτσι πεθαίνουν τα όνειρα μας και οι στόχοι μας χάνονται.
Σταδιακά, η ζωή μας γίνεται ρηχή χωρίς κανένα απολύτως νόημα. Κάποια μέρα, προσπαθούμε να ξεχάσουμε και να αρχίσουμε τα πάντα από την αρχή, περιμένουμε εκείνη την ημέρα που θα αλλάξει η ζωή μας. Αλλά πάλι συναντάμε νέα εμπόδια και απογοητευόμαστε. Έτσι καταλήγουμε στην απελπισία.
Πρέπει πάντα να θυμάσαι ένα πράγμα: ποτέ να μην παραιτείσαι από τον αγώνα, την μάχη. Δεν έχει σημασία αν έχεις χάσει μία ή δεκάδες μάχες. Η ζωή συνεχίζεται! Οι μεγαλύτεροι εχθροί είναι κρυμμένοι μέσα σου – τεμπελιά, φόβος, αμφιβολία, αναποφασιστικότητα. Να γίνει πολεμιστής για να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου, ιππότης για τους στόχους σου και στρατιώτης για τις επιθυμίες σου. Η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας και οι δυνάμεις που έχει ο καθένας μας μέσα του ανεξάντλητες. Ναι υπάρχουν στιγμές ψυχικής και σωματικής κούρασης και απογοήτευσης. Αλλά αυτές δεν πρέπει να είναι το τέρμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου