Μόνο η αληθινή αγάπη ξεγυμνώνει τη ψυχή, πότε τη λούζει μ’ ευτυχία και φως, και πότε την φλέγει με δυστυχία και σκοτάδι.
Μόνο ο φόβος σκοτώνει την αγάπη.
Λυπάμαι που ήσουνα τόσο μικρός ν’ αντέξεις την αγάπη!
Είναι μετάγγιση συναισθημάτων η αγάπη, αλλά έλα πάλι που πολλές φορές δεν ταιριάζει το ρέζους με αποτέλεσμα να πονάμε!
Τι είναι αγάπη; Προσπάθησε ποτέ κάποιος να συλλάβει και να αντιληφθεί το βαθύ της νόημα; Οι περισσότεροι, δυστυχώς δεν γνωρίζουν. Αγαπώ σημαίνει συμπαθώ, νιώθω τρυφερότητα, αφοσιώνομαι με πάθος, με μεγάλο ενδιαφέρον σε κάτι ή σε κάποιον. Πόσοι και πόσοι δεν προσπάθησαν να δώσουν μια απάντηση στο ερώτημα και ν’ αγγίξουν την θεωρητική του πλευρά; Κάποιος φυσικός είπε ότι είναι χημεία, μια βιολογική, νευρολογική κατάσταση, όπως η πείνα και η δίψα. Είναι συνδεδεμένη με τον εγκέφαλο, ο οποίος απελευθερώνει ορμόνες. Είναι δηλαδή ένα χημικό φαινόμενο και θεωρείται ως μηχανισμός επιβίωσης. Μα κάθε αγάπη έχει διαφορετική υφή.
Άποψη μου είναι ότι είναι χημεία, αλλά κάτι παραπάνω απ’ ότι έχει δηλώσει ο φυσικός . Ξέρουμε πολύ καλά, αφού το ζήσαμε πολλές φορές, ότι η αγάπη είναι πολύπλευρη, με πολλές παραλλαγές και με πολυάριθμα κοσμητικά επίθετα, που είτε χαρά δίνουν είτε πόνο. Ας αναφέρουμε μερικά από τα επίθετα της αγάπης. Η αγάπη είναι τυφλή, μονόπλευρη, τραγική, υστερόβουλη, ασταθής, ρευστή, καταπιεστική, άδικη, δύσκολη, περίπλοκη. Άλλες φορές η αγάπη είναι όμορφη, γενναία, τολμηρή, σταθερή, ευγενής, ειλικρινής, παθιασμένη, αληθινή, γενναιόδωρη. Έρχεται σαν απρόσκλητος επισκέπτης και κατακλύζει την καρδιά μ’ ένα συναίσθημα απέραντο, ανεπανάληπτο και δυνατό. Και κάθε φορά μας κάνει να νιώθουμε όλο και πιο παιδιά!
«Πρέπει να την φροντίζεις την αγάπη για να την έχεις». Φράση που θα επαναλαμβάνω όσο ζω. Είναι σαν το μπουμπούκι η αγάπη. Θέλει φροντίδα για να μη μαραθεί . Είναι κίνητρο για μεγάλες αφηγήσεις και ιστορίες. Κι όχι μόνο για ιστορίες ρομαντικές, αλλά και για ιστορίες για την αγάπη του παιδιού, των γονιών, της οικογένειας, της πατρίδας.
Είναι τα πάντα η αγάπη και πολλές φορές τα εμπόδια της σε συναρπάζουν και σε βάζουν στο τρυπάκι να δουλέψεις και να επιμένεις γι’ αυτήν. Να δώσεις ό,τι έχεις και δεν έχεις στη ψυχή σου μέσα, να περπατήσεις χιλιόμετρα για να την δεις και να την αγγίξεις, να σπαταλήσεις ώρες να της μιλάς και να της λες πόσο πολύ σου λείπει και πόσο την έχεις ανάγκη.
Είναι σίγουρο πως ο καθένας μας υπήρξε καλότυχος στη ζωή και γεύτηκε το απόλυτο της αγάπης. Κι αν όχι, το εύχομαι από καρδιάς, έστω κι αν βγάλετε στην πορεία, βαθύ αναστεναγμό. Είναι κι’ αυτό μέσα στο παιγνίδι της αγάπης, να φθάσεις στο αντίθετο ρεύμα πληγιασμένος. Την αγάπη δυσκολότερα την βιώνεις παρά την ορίζεις. Κι ο καθένας την βιώνει και την πληρώνει διαφορετικά, ανάλογα με την αυτοθυσία, τη γενναιοδωρία και τις πράξεις του. Η αγάπη είναι ελευθερία μα και δεσμός μαζί. Ούτε πουλιέται, ούτε αγοράζεται. Πάνω απ’ όλα η αγάπη είναι ευλογία. Όταν η αμυντική αντίδραση του οργανισμού, ο φόβος, λειτούργησε με ανανδρία κι όχι συνειδητά, κι έτσι δεν κατάφερες να σταθείς όρθιος μπροστά στο μεγαλείο της αγάπης. Δεν είμαστε όλοι άξιοι να δεχθούμε την ευλογία της και να γευτούμε το μαγικό της νέκταρ. Όσοι πίστεψαν σ’ αυτή βαφτίστηκαν. Οι υπόλοιποι πέθαναν χωρίς αυτήν, γιατί δεν πρόλαβαν να ανοίξουν την καρδιά τους για να βιώσουν και να αισθανθούν την δυναμική της.
Η αγάπη είναι τα πάντα. Είναι αυτή που σε παίρνει πότε στα ουράνια και πότε στα έγκατα της γης. Σημασία έχει να μπορείς να την υποστηρίξεις με όλο σου το είναι. Δυστυχώς, όμως, τις περισσότερες φορές η αγάπη κάνει λάθος και επιλέγει καρδιές που δεν την σέβονται και δεν την εκτιμούν όπως της αξίζει, πληγώνοντας από την άλλη τις καρδιές που την έχουν τόσο ανάγκη. Έτσι είναι η αγάπη. Παράξενη, ασυγκράτητη, θυελλώδης, υπάκουη και πιστή πάντα στην καρδιά. Ποτέ στο μυαλό.
Τεράστια η δύναμη της, ανεπανάληπτη και μοναδική. Για εκείνους όμως που έχουν την τόλμη και την επίγνωση να την φροντίσουν, όπως της αξίζει πραγματικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου