Ένας έρωτας που χτίζεται και γκρεμίζεται ακαριαία και αναίμακτα. Ένας έρωτας που σου στερεί λιγάκι έστω τον ενθουσιασμό της πρώτης γνωριμίας, αφού πριν ακόμα μιλήσεις με το «αντικείμενο του πόθου» σου, έχεις ήδη ξεσκονίσει το προφίλ του και γνωρίζεις ήδη τα ενδιαφέροντά του, τη μουσική που ακούει, τις ταινίες που έχει δει, τα μέρη που έχει επισκεφτεί. Έχεις ήδη σχηματίσει μια εικόνα για το ποιος/ποια είναι, για το τι του αρέσει, για τα μέρη που συχνάζει. Κι αν δηλώνει και την ημερομηνία γέννησης, γνωρίζεις ακόμα και το ζώδιό του ώστε να τσεκάρεις στα άστρα αν ταιριάζετε ή όχι.
Κι αν αυτά μας φαίνονται σε μερικούς «λίγα» ή ουδέτερα είναι γιατί η δική μας γενιά μεγάλωσε με ραβασάκια, με αφιερώσεις τραγουδιών από το αυτοκίνητο που πέρναγε έξω από την πόρτα, με τηλεφωνικά ραντεβού πάνω από το σταθερό τηλέφωνο. Μυρωδιές, φευγαλέα αγγίγματα, χτυποκάρδι και κρυφές ματιές. Όλα γίνονταν πιο αργά, υπήρχε η λαχτάρα, η γλυκιά προσμονή. Κι αναφέρομαι σε μας της γενιάς μου γιατί όλα αυτά τα παιδιά μας δε θα γνωρίσουν ποτέ. Και είναι λογικό να μην τους λείψει αυτό που δεν γνώρισαν γιατί ανήκουν στη γενιά της τεχνολογίας.
Προφανώς όλα αυτά είναι πια ξεπερασμένα, τα πράγματα έχουν απλοποιηθεί και έχουν χάσει λίγη από την αξία τους και λίγη από την ακρίβεια τους. Γιατί τώρα η οθόνη έχει πάρει άλλη διάσταση, όχι τη συμπληρωματική στην έκφραση του έρωτα όπως θα ήταν το αναμενόμενο της εξέλιξης, κυρίαρχη.
Σήμερα ο έρωτας έχει γίνει ένας αγώνας δρόμου για το ποιος θα προλάβει να κατακτήσει και να κατακτηθεί. Μεγάλη η προσφορά, μεγάλη και η ζήτηση. Γι’ αυτό και δεν χάνεις τον χρόνο σου αν δε σου κάτσει, δεν παλεύεις να σώσεις τίποτα που δεν κουράστηκες για να το αποκτήσεις. Άλλωστε, σε περιμένουν οι κόκκινες ειδοποιήσεις πρόσκληση και πρόκληση για να παίξεις ξανά το ίδιο παιχνίδι. Και γιατί να μην το κάνεις άλλωστε; Είναι ένα παιχνίδι απλό που δεν κοστίζει, δεν ταλαιπωρεί, δεν απαιτεί. Ένα delete και ο «έρωτας» χάνεται από την οθόνη σου κι από τη ζωή σου το ίδιο εύκολα όπως ξεκίνησε. Με ένα add μερικά like.
(Αφιερωμένο στους ρομαντικούς του έρωτα, πού είτε τον νοσταλγούν είτε τον καρτερούν είτε τον ζουν με λίγη από τη χρυσόσκονη που αναζητούσαμε παλιά).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου