Κάποια μυστικά πρέπει να τα κρατάμε για να τα πούμε τη σωστή στιγμή.Όλοι έχουμε τουλάχιστον ένα μυστικό, που μπορεί να είναι υγιές ή μη.
Τα μυστικά μπορεί να είναι μεγάλα ή μικρά και μπορούν να φέρουν τους ανθρώπους πιο κοντά ή να τους απομακρύνουν.
Το να ξέρεις πότε να κρατάς ένα μυστικό και πότε να το μοιράζεσαι είναι μια πρόκληση από μόνη της.
Μια άλλη δοκιμασία είναι το να προσδιορίσεις τι είναι μυστικό και τι όχι.
Είναι απαραίτητο να σε έχουν συμβουλεύσει να μην πεις τίποτα ή χρειάζεται το χάρισμα της συναισθηματικής νοημοσύνης για να ξέρεις πότε να κρατήσεις και πότε να αποκαλύψεις ένα μυστικό;
Ο χρόνος (timing) παίζει σημαντικό ρόλο στην αποκάλυψη μυστικών.
Ένας από τους πολλούς λόγους που οι άνθρωποι διαλέγουν να γράψουν απομνημονεύματα είναι το ότι αποτελούν ένα τρόπο να απελευθερωθεί κανείς από ένα οικογενειακό μυστικό που κρατούσε για πολλά χρόνια.
Μερικές φορές οι άνθρωποι χρειάζεται να περιμένουν μέχρι οι σημαντικοί άλλοι της ζωής τους να πεθάνουν για να αποκαλύψουν ένα μυστικό αλλά εντωμεταξύ η διαδικασία της γραφής μπορεί να βοηθήσει στη λύση της δυσκολίας και της έντασης που συνεπάγεται το να το κρατούν.
Σε κάποιες περιπτώσεις το να κρατά κανείς οικογενειακά μυστικά για πολύ καιρό μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, όπως είναι η εξάρτηση.
Στο άρθρο του ‘Η δύναμη των μυστικών’ ο Evan Imber-Black περιγράφει πώς τα οικογενειακά μυστικά μπορούν να μας καθορίσουν. Μπορούν να διχάσουν τα μέλη της οικογένειας και να τα αποξενώσουν μόνιμα. Ενδέχεται να συνεπάγονται επίπονη ασυνεννοησία μέσα στους κόλπους της σπέρνοντας αμφιβολίες ανάμεσα στα μέλη της. Μπορεί ακόμη να τα αποθαρρύνουν από το να μοιραστούν πληροφορίες με ανθρώπους εκτός της οικογένειας, συγκρατώντας τα από το να δημιουργήσουν άλλες στενές σχέσεις. Εχουν τη δύναμη ακόμη να «παγώσουν» και να «κολλήσουν» τη διαδικασία της ανάπτυξης σε συγκεκριμένα στάδια.
Μερικές φορές το άγχος του να μην προδώσουμε συγκεκριμένα μυστικά μπορεί να είναι ανθυγιεινό γι’ αυτό είναι καλή ιδέα να τα μοιραζόμαστε με κάποιον που αγαπάμε, ένα φίλο, ένα θεραπευτή, ή με το ημερολόγιο μας. Οι καλοί συγγραφείς ξέρουν ότι για να είναι το γράψιμο τους ενδιαφέρον, οφείλουν να φανερώνουν μυστικά. Όπως έχει πει ο Γουίλιαμ Φόκνερ, ένα βιβλίο είναι η μυστική ζωή του συγγραφέα.
Η κοινοποίηση των μυστικών μας μπορεί να αποτελέσει μια διαδικασία κάθαρσης και επούλωσης τραυμάτων, από την οποία θα πάρουμε δύναμη.
Ίσως ο άνθρωπος με τον οποίο επιλέξεις να μοιραστείς κάτι, σου πει ‘Ξέρω πώς αισθάνεσαι. Πέρασα κάτι παρόμοιο.’
Το μοίρασμα μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για περαιτέρω διάλογο και να γίνει πηγή ενδυνάμωσης της σχέσης σας. Ποτέ δεν ξέρεις όταν ανοίγεις την πόρτα τι ακριβώς θα σε περιμένει στην απέναντι πλευρά.
Ο ποιητής Jelalluddin Rumi επινόησε τον όρο ‘Ανοιχτό Μυστικό’ (‘Open Secret’) με τον οποίο ισχυρίζεται ότι ο καθένας από μας προσπαθεί να αποκρύψει κάποιου είδους μυστικό που δεν είναι απαραίτητα μεγάλο. Μπορεί κάποιες φορές να αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε μια παρόμοια θέση με κάποιον που πηγαίνει σε ένα κατάστημα και πρέπει να απαντήσει στην ερώτηση: ‘Πώς είστε;’ με ένα ‘Μια χαρά’ ακόμη κι αν έχει απολυθεί πρόσφατα ή έχει χάσει κάποιον αγαπημένο. Το σωστό timing για να λέμε τα μυστικά μας είναι πολύ σημαντικό. Ο ποιητής Rumi θεωρεί πως όταν αποφασίσουμε να μοιραστούμε ένα μυστικό μας γινόμαστε διαπερατοί, διαφανείς με συνέπεια πολλές πόρτες να ανοίγουν για μας.
