Κοινή ζωή, κοινά μικρόβια, μοιράζονται τα ζευγάρια

Παρόμοιο ανοσοποιητικό σύστημα αποκτούν σταδιακά τα ζευγάρια, καθώς εκτός από κοινές συνήθειες, μοιράζονται και τα ίδια μικρόβια, σύμφωνα με διεθνή μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Nature Immunology.

Αν και το ανοσοποιητικό σύστημα κάθε ανθρώπου είναι μοναδικό, έχοντας τον δικό του αριθμό και μια ιδιαίτερη ποικιλία αμυντικών κυττάρων, καθώς και διαφορετικές αντιδράσεις απέναντι στους παθογόνους μικροοργανισμούς, ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Κάρντιφ και της Λουβέν, με επικεφαλής την Δρ Βάλερι Ο' Ντόνελ, διαπίστωσαν ότι όταν δύο ή περισσότεροι άνθρωποι συγκατοικούν, τότε τα ανοσοποιητικά συστήματά τους ακολουθούν πορεία σύγκλισης, αν και ποτέ δεν γίνονται ίδια.

Οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγματα αίματος από 670 υγιείς ανθρώπους, ηλικίας έως 86 ετών εστιάζοντας στις ποσότητες των ανοσοποιητικών κυττάρων σε δεκάδες διαφορετικές καταστάσεις ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος κάθε ατόμου. Το πείραμα επαναλήφθηκε μετά από έξι μήνες.

Η συγκριτική ανάλυση αποκάλυψε πως τα ανοσοποιητικά συστήματα των συζύγων και γενικότερα όσων ζούσαν μαζί για χρόνια, έχουν αξιοσημείωτη ομοιότητα, εμφανίζοντας κατά μέσο όρο 50% μικρότερες διαφορές μεταξύ τους από ό,τι τα ανοσοποιητικά συστήματα άσχετων μεταξύ τους ανθρώπων.

Όπως εξηγεί η Δρ Ο' Ντόνελ, «οι άνθρωποι που είναι παντρεμένοι ή συμβιώνουν, συνήθως ακολουθούν παρόμοια διατροφή και στιλ ζωής, εκτίθενται σε παρόμοιους ρυπογόνους και τοξικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες, ενώ ανταλλάσσουν συνεχώς ιούς και βακτήρια με τη σωματική επαφή και όχι μόνο, πράγμα που βοηθά στη σύγκλιση των αμυντικών μηχανισμών των οργανισμών τους».

Έτσι, οι σύζυγοι ή συγκάτοικοι τείνουν να έχουν παρόμοιες μικροβιακές «κοινότητες» στο έντερό τους, πράγμα που επίσης παίζει σημαντικό ρόλο στο «ταίριασμα» των ανοσοποιητικών συστημάτων τους. Αυτό ισχύει προφανώς και μεταξύ γονιών-παιδιών, όπου υπάρχει επίσης μια αδιάκοπη ανταλλαγή μικροβίων.

Σύμφωνα με την Δρ Ο' Ντόνελ, είναι δύσκολο να πει κανείς κατά πόσο η σύγκλιση των ανοσοποιητικών συστημάτων μεταξύ συντρόφων και συγκατοίκων είναι καλό ή κακό πράγμα. «Θα μπορούσαν να συμβούν και τα δύο. Κάποιες φορές, το ανοσολογικό συνταίριασμα βοηθά κάποιον να καταπολεμήσει μια ασθένεια, ενώ άλλες φορές να είναι πιο ευάλωτος σε αυτήν. Προς το παρόν, οι επιστήμονες δεν έχουν τρόπο να ξεχωρίσουν με βεβαιότητα κατά πόσο ένας άνθρωπος έχει "καλό" ανοσοποιητικό σύστημα» επισημαίνει.