Να μιλήσω λίγο για τον συναισθηματικό κόσμο των ανθρώπων, διότι τα ζώα ναι μεν διακατέχονται από τα συναισθήματα αλλά δίχως την λογική.Αλλά τι είναι η λογική; είναι η επεξεργασία της πληροφορίας, η οποία μας οδηγεί μια βαθμίδα εξέλιξης ανώτερη από τα ζώα.
Το πρόβλημα είναι, ότι αυτή η επεξεργασία μπορεί να μας κάνει ικανούς για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο.
Και αυτό διότι, κατεχόμαστε από τα συναισθήματα, τα οποία έχουν άμεση σχέση με την επιθυμία και το πάθος, και χάρην αυτών φτάνουμε στα άκρα, είτε της θετικής πλευράς, είτε της αρνητικής.
Αλλά και τα δύο ανήκουν στο τελικό αποτέλεσμα της σύγκρουσης των αντιθέτων.
Η Αρμονία των συναισθημάτων δεν είναι δυνατόν να υπάρξει σε θνητά λογικά όντα όπως στον άνθρωπο της Γης, αν πρώτα δεν κατανοεί τι είναι ο ανώτερος ιδεατός του εαυτός, η ψυχή του.
Ζητάμε την αγάπη από ανάγκη, και παίρνουμε το πάθος και την επιθυμία των αντιθέτων, δηλαδή τον έρωτα.
Ο έρωτας είναι η έλξη που προέρχεται από την ανάγκη, και ότι οδηγείται από την ανάγκη, και όχι από την αγάπη είναι ον θνητό και κακό.
Ως ανθρωπότητα, και ως άνθρωποι ξεχωριστοί ο καθένας από εμάς, οδηγούμαστε από τις επιλογές μας, μέσα από το πάθος και την επιθυμία της έλξης του έρωτα γιατί τον έχουμε ανάγκη.
Και όχι από την αγάπη για τον έρωτα, η οποία είναι η μόνη που θα επιφέρει την αρμονία.
Η ανθρώπινη ψυχή, έχει κι αυτή μεν πάθος και επιθυμία για την αγάπη και τον έρωτα, αλλά πάντα μέσα από την αρμονία και των δύο, δίχως πάθος και επιθυμία για τις ανάγκες να την εξουσιάζουν, οι οποίες φέρουν πάνω τους την ζήλεια την κτητικότητα την σύγκρουση την καταπίεση.
Η ψυχή ποτέ δεν αποφέρει τις συγκρούσεις σε μία σχέση ανθρώπων, που είναι όμως με την προυπόθεση όμοιοι μεταξύ τους! και όχι ανόμοιοι, διότι το ανόμοιο πάντα θα λειτουργεί από τις ανάγκες, και οι ανάγκες οδηγούνται από το πάθος και την επιθυμία να αποκτήσουν και κάνουν δικό τους όχι αυτό που αγαπούν, αλλά αυτό που έχουν ανάγκη, γι' αυτό και πάντα ο έρωτας στους ανθρώπους εμπεριέχει μέσα του τα δύο άκρα σε σύγκρουση μεταξύ τους.
Νομίζουμε ότι λειτουργούμε με την ψυχή, αλλά βλέπουμε μόνον ότι έχουμε ανάγκη, να το αποκτήσουμε και κατακτήσουμε, μα ποτέ να το κατανοήσουμε, ο φόβος καταρρέει την εμπιστοσύνη και επιφέρει την εμμονή στην κτητικότητα, κι έτσι πάντα βλέπουμε τις αντιθέσεις να κυριαρχούν στους ανθρώπους και όχι η αρμονία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου