Σαν να έχουν ξεπηδήσει από ταινίες επιστημονικές φαντασίας, οι σύγχρονες τεχνολογίες καλπάζουν με αστραπιαίους ρυθμούς φέρνοντας πιο κοντά από ποτέ το όνειρο της κατάκτησης του Σύμπαντος.
Και ακριβώς ως γνήσιο sci-fi, τα διαστημικά προγράμματα του σήμερα μοιάζουν εντελώς φουτουριστικά και ψεύτικα, αν και παραμένουν ολότελα αληθινά.
Όσο κι αν κάποια φαντάζουν καθαρή αυτοκτονία…
Το τρένο των αστεριών
Με κόστος κοντά στα 20 δισ. δολάρια, το σύστημα εκτόξευσης Startram αναμένεται να στέλνει 300.000 τόνους φορτίου σε τροχιά με εξαιρετικά δελεαστικό κόστος 40 δολαρίων/κιλό. Ακριβώς 99% κάτω δηλαδή από το τρέχον κόστος των 11.000 δολαρίων/κιλό που ισχύει σήμερα! Και βέβαια το Startram δεν θα έχει προωθητικά συστήματα και άλλους τέτοιους αναχρονισμούς, καθώς η λειτουργία του θα βασίζεται αποκλειστικά στην ηλεκτρομαγνητική ώθηση.
Η ιδέα εδώ είναι τόσο παλιά όσο και η ίδια η επιστημονική φαντασία, μόνο που εντωμεταξύ η τεχνολογία έχει ήδη αποδείξει τις ικανότητές της μεταφέροντας ανθρώπους πάνω στη Γη με ταχύτητες κοντά στα 600 χλμ/ώρα. Αν και τα γήινα maglev έχει να παλέψουν με τον αέρα, που περιορίζει την ταχύτητά τους, κι αν θέλουν να πετύχουν πραγματικά αστρονομικές ταχύτητες, τότε πρέπει να παρακάμψουν οξυγόνα, υδρογόνα και όλα τα άλλα που τα επιβραδύνουν.
Γι’ αυτό και πρέπει τελικά να εκτοξευτούν στο σχεδόν κενό του Διαστήματος, κι αυτό ακριβώς σκοπεύει να κάνει το Startram: ένας γελοιωδώς μεγάλος σωλήνας με μήκος στα 20 χιλιόμετρα θα τα μεταφέρει εύκολα μέχρι τις παρυφές της ατμόσφαιρας, εκεί δηλαδή που ο λεπτός αέρας επιτρέπει ταξίδια σε πολύ μεγαλύτερες ταχύτητες. Αν η πρώτη γενιά του Startram αποδειχθεί επιτυχής, τότε θα ακολουθήσει και δεύτερη, με το μυαλό πια στους ανθρώπους. Αν και για κάτι τέτοιο θα πρέπει να περιμένουμε 20 χρόνια και να επενδύσουμε άλλα 60 δισ. δολάρια…
Οτοστόπ σε… κομήτες
Όσο κι αν η επιστημονική ακρίβειά του ήταν για πλάκα, ο «Αρμαγεδδών» του 1998 έδειξε πάντως πόσο δύσκολο είναι να προσγειωθείς σε κομήτη. Ακόμα και η NASA έψαχνε να βρει εναλλακτικούς τρόπους, αν και πρόσφατα εξασφάλισε ένα ερευνητικό κονδύλι για να αναπτύξει ένα σκάφος με καμάκι ώστε να αγκιστρώνεται πάνω στους αστεροειδείς!
Τα κινούμενα ουράνια σώματα είναι δύσκολοι στόχοι γιατί έχουν μικρή μάζα, την ίδια ώρα που κρίνεται ασύμφορη η ανάπτυξη πανάκριβης τεχνολογίας για την εξερεύνηση τόσο μικρών αντικειμένων. Το νέο όχημα αναμένεται να δώσει τη λύση, καθώς θα είναι σε θέση να εξερευνεί με το καμάκι και τα σκοινιά του κάπου 5-10 κομήτες σε κάθε διαστημική του τσάρκα…
Ο Αθλητής της NASA
Εδώ μιλάμε για το νέο εξερευνητικό όχημα της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας που θα χρησιμοποιηθεί σε νέες αποστολές στο Φεγγάρι. Ευέλικτο και σκληροτράχηλο, θα μπορεί να πλοηγείται με μεγάλη άνεση πάνω στο τραχύ τοπίο του γήινου δορυφόρου, την ίδια ώρα που θα είναι σε θέση να συλλέγει δείγματα και να τα αναλύει επιτόπου.
Και βέβαια ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στις δυνατότητες ανύψωσης και μεταφοράς του, καθώς παρά τα 4 μέτρα ύψους και τα ντελικάτα εξαρτήματά του, ο Αθλητής μπορεί να ανασηκώσει και να φιλοξενήσει στο εσωτερικό του περισσότερα από 400 κιλά (σε συνθήκες γήινης βαρύτητας!). Το ευκίνητο και στιβαρό πλαίσιό του του δίνει την ευελιξία να μεταφέρει πανεύκολα προμήθειες και εξοπλισμό, καθώς στο πίσω μέρος του μυαλού της NASA κρύβεται ακριβώς η απόπειρα αποικισμού της Σελήνης…
Ηλιακή γεννήτρια σε τροχιά
Το SPS-ALPHA είναι ένας τεράστιος ηλιακός συλλέκτης που θα κινείται στη γήινη τροχιά. Εφοδιασμένος με δεκάδες χιλιάδες ηλιακά πάνελ, θα στέλνει την πολύτιμη ενέργεια μέσω δέσμης μικροκυμάτων στη Γη, παρέχοντας χιλιάδες πάμφθηνα megawatt ενέργειας!
Ταυτόχρονα με τη συλλογή της ηλιακής ενέργειας, η φουτουριστική γεννήτρια αναμένεται να ανανεώσει το όνειρο για την κατάκτηση του Διαστήματος, καθώς θα λύσει το μόνιμο και πιεστικό πρόβλημα της διαθεσιμότητας φθηνών πηγών ενέργειας εκεί πάνω. Ένας ηλιακός συλλέκτης σε τροχιά μπορεί να παρέχει άμεσα πολύτιμη ενέργεια σε δορυφόρους και σκάφη, λειτουργώντας ως διαστημικός σταθμός ενέργειας.
Πολλά τα προβλήματα που πρέπει να ξεπεραστούν μέχρι να φτάσουμε βέβαια εκεί, καθώς η πλατφόρμα θα είναι μεγαλύτερη από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και απαιτεί άπειρες ώρες δουλειάς για την κατασκευή της. Εξαιτίας μάλιστα των κολοσσιαίων διαστάσεών της, θα πρέπει να συναρμολογηθεί στο Διάστημα. Το πρωτότυπο έχει κατασκευαστεί από μικρά και εύκολα στην παραγωγή υλικά, κάτι που έριξε τη δυσκολία του εγχειρήματος από το πρακτικά αδύνατο στο δαιμονισμένα δύσκολο…
Στόχος μας η Ευρώπη
Το «Πρόγραμμα Ευρώπη» είναι η πιο φιλόδοξη εξερευνητική αποστολή που έχει προτείνει ποτέ η ανθρωπότητα, καθώς στοχεύει να στείλει επανδρωμένη αποστολή στην Ευρώπη, ένα από τα φεγγάρια του Δία, μέσα σε ειδικό διαστημικό υποβρύχιο, ώστε να ψάξει για ίχνη ζωής στον υπόγειο ωκεανό του δορυφόρου. Και πώς ακριβώς θα επιστρέψουν οι αστροναύτες στη Γη; Εδώ είναι το καλό, δεν θα επιστρέψουν!
Το πρόγραμμα διατείνεται πράγματι πως κάποιοι γενναίοι άνθρωποι θα πρέπει να θυσιαστούν για το γενικότερο καλό της επιστήμης, δίνοντας ζωή στο μεγαλύτερο διαστημικό βήμα της ανθρωπότητας την ώρα που θα χάνουν τη δική τους. Παρά το γεγονός ότι την Ευρώπη μπορούμε να τη φτάσουμε ακόμα και με την τεχνολογία που έχουμε σήμερα στα χέρια μας, ένα τέτοιο εγχείρημα φαντάζει για την ώρα εντελώς τρελό, καθώς τα προβλήματα που πρέπει να ξεπεραστούν είναι τιτάνια.
Γιατί μπορεί να έχουμε στείλει μπόλικα διαστημόπλοια εκεί πάνω, από υποβρύχια όμως δεν ξέρουμε τίποτα. Το όχημα οφείλει να είναι κάπως σαν τον Αστυνόμο Σαΐνη, εξοπλισμένο με ό,τι μπορεί και δεν μπορεί να χρειαστεί στο αλλόκοτο εξερευνητικό του ταξίδι σε διαστημικό ωκεανό! Μακρινό όνειρο για την ώρα, η χρηματοδότησή του έχει πάντως ξεκινήσει και ο κόσμος ανταποκρίνεται θετικά σπεύδοντας να δώσει τον οβολό του…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου