Μορφή θυμού: Επικρίσεις και ταπεινώσεις

Αυτή η μορφή θυμού έχει μεγαλύτερη ευθύτητα από άλλες. Το μήνυμά της είναι το εξής: «Κάτι δεν πάει καλά με σένα. Το ξέρω και θα στο πω. Θέλω να αισθανθείς άσχημα επειδή είμαι θυμωμένος μαζί σου.»

    

Οι θυμωμένοι άνθρωποι συχνά κατηγορούν τους άλλους για τα προβλήματα τους. Εσύ με έκανες να έχω πονοκέφαλο. Εσύ με εξαγρίωσες. Εσύ φταις για όλα. Εσύ, εσύ, εσύ.

Υπάρχουν πέντε επικριτικά μηνύματα. Τα επικριτικά μηνύματα λένε στους άλλους ότι είναι κακοί άνθρωποι. Τα μηνύματα αυτά λένε ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά, και συνήθως αυτό το κάτι είναι ότι το άτομο δεν μπορεί να διορθώσει. Τα πέντε αυτά μηνύματα είναι τα εξής:

• Δεν αξίζεις τίποτα
• Δεν είσαι αρκετά καλός
• Είσαι ανάξιος να αγαπηθείς
• Δεν ανήκεις / δε χωράς πουθενά
• Δεν έπρεπε να υπάρχεις

Αυτά που ξεστομίζεις είναι απαίσια, τρομερά πράγματα, ακόμα κι αν τα ψιθυρίζεις. Εκτός αυτού, ποιος νομίζεις ότι είσαι για να κρίνεις τους άλλους; Οι επικρίσεις είναι μια σκληρή πρακτική. Κάνουν τους άλλους να αισθάνονται απαίσια.

«Ε, και λοιπόν;» λες πάλι εσύ. «Γιατί να με εμποδίσει κάτι τέτοιο; Κοίτα, εγώ είμαι θυμωμένος με την … Θέλω να την κάνω να αισθανθεί απαίσια. Ξέρω πολύ καλά τι κάνω και πιάνει πάντα. Την κάνω να κλαίει, όποτε θέλω.»

Πολύ ωραία! Αλλά όταν σταματάει να κλαίει, σε αποκαλεί αποτυχημένο, λάθος της φύσης ( αυτό είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να πει και να σε τσατίσει). Μετά είναι θυμωμένη και πληγωμένη για μία εβδομάδα.

Οι επικρίσεις και οι ταπεινώσεις είναι όπλα του θυμού. Άλλες φορές έχουν αποτέλεσμα, άλλες πάλι όχι. Πολύ συχνά επιστρέφουν σαν μπούμερανγκ σ’ αυτόν που τις εξαπέλυσε πρώτος. Οι άλλοι επικρίνουν εσένα μετά. Και τότε είναι που ανεβαίνεις άλλο ένα σκαλοπάτι στη σκάλα του θυμού.