Όταν περνάς απ’ αυτή τη ζωή, κοίτα να περνάς με ψηλά το κεφάλι.Πάνω από τις στέγες κράτα το βλέμμα σου, για να βλέπεις τον ήλιο. Στις στροφές να μη φοβάσαι να πηγαίνεις με την ροπή, γιατί μόνο έτσι δεν θα πεταχτείς έξω από τον δρόμο.
Μην πατάς φρένο όταν μπροστά σου ο δρόμος είναι καθαρός από εμπόδια, είναι η ευκαιρία σου να τρέξεις λίγο παραπάνω για να καλύψεις χαμένους χρόνους και αποστάσεις.
Πάτα λίγο παραπάνω γκάζι στην ανηφόρα για να μη σε πάρει ο φόβος και τσουλήσεις κατά πίσω.
Κάνε συχνές στάσεις να ξεκουράζεσαι, να ισιώνεις το κορμί σου, να αγναντεύεις τα τοπία, να πετάς τα σκουπίδια που έκανες, στους κάδους.
Κι αν κάποιος σου κάνει οτοστόπ, κάνε μαζί του μια διαδρομή και πού ξέρεις, μπορεί να είναι και ως το τέλος…
Κι αν πάλι πας με τα πόδια, μη φοβηθείς να πιαστείτε κι απ’ το χέρι αν χρειαστεί, είτε από ανάγκη, είτε από απόλαυση.
Η ζωή είναι μία…
Οι διαδρομές πολλές όπως και τα οχήματα. Ο χρόνος σχετικός. Και τα όνειρα αμέτρητα, όπως τα αστέρια…
Καβάλησε ένα όνειρο και φύγε! Φύγε όσο πιο μακρυά και όσο πιο ψηλά μπορείς. Γιατί μόνο έτσι αξίζουν οι διαδρομές.
Μόνο έτσι έχει “οργασμούς” και γούστο η ζωή!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου