Μη φοβάστε την κατάθλιψη! Μην την μπερδεύετε με τη μελαγχολία που είναι μια εντελώς υγιής αντίδραση στα γεγονότα της ζωής. Μελαγχολία, θλίψη, κατάπτωση μόνο κάποιοι άρρωστοι ή βλάκες δεν αισθάνονται.
Κατάθλιψη είναι μια συστηματική άνευ (φανερού) λόγου άρνηση ζωής, χαράς, σχεδίων, ακατανόητος (σχεδόν διαρκής) ψυχικός πόνος, και -ίσως το χειρότερο- φόβος μεγάλος να ρισκάρεις ή να εκτεθείς μπροστά σε ανθρώπους.
Ως εκ τούτου, απομονώνεσαι και τα ζοφερά αισθήματα επιδεινώνονται, η αυτοεκτίμησή σου πέφτει.
Υπάρχει θεραπεία, όχι μονάχα θεραπεία αλλά και ευκαιρία να γίνεις άλλος, καλύτερος και εξυπνότερος άνθρωπος, αληθινός!
Είμαι βέβαιη πως η κατάθλιψη είναι το καμπανάκι ότι έχεις κάνει λάθος επιλογές, σε κάτι, σε κάποια θέματα της ζωής. Είναι ειδοποίηση υπαρξιακή, όπως ο πυρετός για το σώμα.
Οι περισσότεροι γνωστοί σημαντικοί άνθρωποι ήταν καταθλιπτικοί ή πέρασαν από περιόδους σοβαρής κατάθλιψης. Ο Τσώρτσιλ άμα γύριζε στο σπίτι του έπεφτε με τα μούτρα στη ζωγραφική. "Αν δεν ζωγραφίσω", έλεγε, "θα με φάει το μαύρο σκυλί της κατάθλιψης".
Το πρώτο που ζητάει αυτή η συνηθισμένη -σαν το συνάχι- ασθένεια, είναι να μην πέφτεις σε αδράνεια, σε τεμπελιά, σε ακηδία που λέει η πίστη μας. Είναι απ΄τα βασικά συμπτώματά της.
Ο μέγας "καταθλιπτικός", ο Ντοστογιέφσκι, έγραφε:
"Στη ζωή υπάρχουν δυστυχίες, αλλά απ΄αυτές ακριβώς τις δυστυχίες θα γίνεις ευτυχισμένος".
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου