Αφυπνίσου, εγέρσου Εσύ είσαι Αυτός που καρτερείς.

Παρατηρώ ότι ο κόσμος θλίβεται εύκολα επηρεασμένος απ' τα φαινόμενα της ζωής. Η αλήθεια είναι πως η στενοχώρια δεν μπορεί να γίνει βάλσαμο για την ψυχή διαφορετικά όλοι θα είχαν γιατρευτεί αφού όλοι ρέπουν προς τη στενοχώρια. Άραγε γιατί επιμένει ο κόσμος να επενδύει σ' αυτή;

 

Προφανώς δεν γνωρίζει ότι ενός κακού μύρια έπονται. Παρασύρεται τελικά εκεί όπου εξυπηρετούνται σκοποί άλλων άγνωστοι και π...ονηροί. Οι δονήσεις χαμηλώνουν και σέρνονται σε λημέρια ύποπτα σε μερη που οι βαρώνοι του σκότους καρτερούν τα νέα θύματα σε μια αόρατη ακούσια αιμοδοσία που ξεδιψά μαύρες προσωπικότητες και κρατά μόνιμα στερημένους αθώους ανθρώπους που εκχωρήσαν εν αγνοία τους την πανσχυρη δύναμη του νου, σε βρυκόλακες που μπορεί να είναι κι ο δικός τους σκιώδης εαυτός.

Ανακυκλώνουν τα ίδια αρνητικά φαινόμενα καθιστώντας τα έτσι μια συμπαγή μάζα που παίρνει σάρκα κι οστά και γίνεται η αλήθεια τους, η ίδια τους η ζωή.Οι άνθρωποι που επενδύουν στο θετικό αποστασιοποιούνται αλλάζουν το περιβάλλον τους κι αλλάζουν τον δικό τους κόσμο. Όχι δεν αδιαφορούν αλλά γνωρίζουν ότι η συμπόνια δε σημαίνει συμπάσχω σημαίνει συναισθάνομαι σημαίνει αφουγκράζομαι και κατανοώ, απλώνω το χέρι να τραβήξω αλλά δεν έλκομαι γιατί αλλιως θα πέσουνε κι οι δύο στο γκρεμό.

Έχουμε ανάγκη απο δυνατούς ανθρώπους με γενναία ψυχή με όραμα στραμένο στην Ανατολή του Ήλιου γιατί απ' εκεί θα ξεκινήσει η νέα ημέρα. Δε μπορώ να προσμένω το χάραμα ατενίζοντας τη δύση ούτε να προσδοκώ την λευτεριά χτίζοντας γύρω μου νέους τοίχους. Έχουμε ανάγκη να γίνουμε ο καθένας αυτός ο νέος άνθρωπος που θα πιστέψει ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν αλλιώς κι αυτή η δυνατή σκέψη ποτισμένη απ' την ακλόνητη πίστη στο σκοπό είναι αρκετή για να γίνει ένας πανίσχυρος μαγνήτης που θα έλξει αφυπνισμένες ψυχές.

Αρκετά εστιάσαμε στο πρόβλημα και το κάναμε θεριό ας στραφούμε απ' τη πλευρά που αναδύονται οι λύσεις γιατί σε κάθε δοκιμασία καθρεφτίζεται κι η επίτευξη της αλλά έχουμε μάθει να μην αλλάζουμε πλευρό. Η συνήθεια λένε ότι είναι δεύτερη φύση άραγε τότε ποια είναι η πρώτη μας φύση; Αυτή που θάψαμε κάτω από ένα σωρό πλανεμένες συνήθειες μιας κοινωνίας που μεγάλωσε μέσα στο ψέμα.

Ας ξεσκονίσουμε λίγο τον παλιό μας εαυτό ας διώξουμε από πάνω τη πλάνη και το πέπλο που αλλοιώνει τις μορφές κι ας δούμε καθαρά οτι υπάρχει ένας άλλος κόσμος που κάποιοι δε θέλουμε να γνωρίσουμε ποτέ.

Ας στραφούμε προς το θετικό κι ας μάθουμε να μιλάμε και να δονούμστε στο ίδιο μήκος κύματος μ' αυτό. Να συντονισθούμε μ΄αυτό που θέλουμε να έλξουμε και να σταματήσουμε να μιλάμε και να ασχολούμαστε με το αρνητικό. Σ' αυτο που στρεφει την προσοχή του ο νους το γιγαντώνει και το υλοποιεί. Φτάνει πια δε θέλουμε ειδήμονες που αναλύουν το κακό, έχουμε ανάγκη από ανθρώπους που θα λύσουν τον Γόρδιο Δεσμό κι αυτός ο Άνθρωπος είσαι Εσύ κι η Ζωή πασχίζει με τα χαστούκια της να σου το θυμήσει. Ξύπνα φτάνει σήκω, πέτα από πάνω σου τις σκουριες, ανασκουμπώσου κι άδραξε την ευκαιρία που σου προσφερει αυτή η εποχή. Μέσα σε τόσους νανους που ρητορούν με γνώμονα την επιστήμη του ψεύδους η έγερση σου θα προκαλέσει πανικό.
Οι μαρμαρωμένοι βασιλιάδες κανακεύουν ελπίδες για δειλούς κι ανήμπορους για να μην σηκώσεις το δικό σου ανάστημα καρτερώντας ν' αναστηθούν ήρωες του χθες. Εσυ είσαι ο Ήρωας και σ' αποκοιμίζουν για να μην ενθυμηθείς την αποστολή που ήρθες να φέρεις σε πέρας εδώ! Αφυπνίσου, εγέρσου Εσύ είσαι Αυτός που καρτερείς.