Έχουμε αναρωτηθεί, άραγε τι λέμε με τον καθημερινό μας λόγο ?Πάμε πουθενά να φάμε τίποτε ?
Να πιούμε καμιά μέρα κανένα καφεδάκι, άμα βολέψει!
Να βγούμε κανένα βραδάκι!
Έχεις καθόλου χρόνο, να τα πούμε ?
Να οργανώσουμε καμιά ρετσίνα και κανένα μεζεδάκι.
Θα πάτε πουθενά διακοπές ?
Θα βρω πουθενά να παρκάρω ?
Πάω να ετοιμάσω τίποτε να φάμε.
Πάω στο σούπερ μάρκετ να ψωνίσω τίποτε.
Ήθελα να ήξερα αυτό (πρόβλημα), θα τελειώσει ποτέ ?
Βρήκες καμιά δουλειά ?
Θα αλλάξουν ποτέ τα πράγματα στη χώρα μας ?
Σίγουρα θα σας έρθουν στο μυαλό κι άλλες φράσεις παρόμοιες, όπου θα παρατηρήσετε την πραγματική υπόσταση του λόγου.
Οι λέξεις πουθενά, τίποτε, καμιά, άμα, καθόλου είναι όλες τους αντιφατικές με αυτό που θέλουμε να πούμε. Θα μου πεις, μα εμείς καταλαβαίνουμε τι θέλουμε να πούμε. Ναι, αλλά τι δονούμε ? Τι έχουμε εισπράξει τελικά με αυτή τη μορφή λόγου ? Ακριβώς αυτό που λέμε έχει έρθει σε μερικούς από εμάς.
Άρα αλλάζουμε τη δόνηση από άρνηση σε κατάφαση- θετικότητα. Αφού όλοι στη ζωή μας θέλουμε την ευημερία, μπορούμε να την «προκαλέσουμε» με τον σωστό λόγο. Είναι ένα βήμα ευημερίας.
Η δύναμη του λόγου λοιπόν η οποία συνδυάζεται και με τον φόβο ή ανασφάλεια που δονούν οι φράσεις αυτές δημιουργούν το αντιφατικό αποτέλεσμα.
Τόσα χρόνια χρησιμοποιούμε φράσεις έτσι απλά και μέσα από συνήθεια και δεν ακούμε τι λέμε στην πραγματικότητα.
Πώς θα φύγουμε από τη συνήθεια, μπορεί να σκεφτεί κάποιος ? Θα ξεφύγετε, μπορείτε, είναι το μόνο σίγουρο, απλώς νομίζετε ότι δεν μπορείτε. Σίγουρα την επόμενη φορά που θα ακούσετε εσάς να ξεστομίζετε ανάλογη πρόταση, αυτή τη φορά, θα ακούσετε τι είπατε και θα το σκεφτείτε. Έτσι από δω και πέρα τουλάχιστον θα έχετε το νου σας. Σιγά- σιγά με υπομονή θα το αλλάξετε.
Όλα όσα θέλει ο άνθρωπος μπορεί να τα καταφέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου