Μια μέρα ο πατέρας μου με πήρε σε ένα δάσος όπου υπήρχαν βελανιδιές και πεύκα. Είχα την συνήθεια να πηγαίνω και να αγκαλιάζω τεράστια δέντρα για να αισθανθώ την δύναμη και την ενέργεια τους. Στο δάσος κοντά σε μια μικρή λίμνη, είδα μια μεγάλη βελανιδιά. Έτρεξα να την αγκαλιάσω, αλλά ο πατέρας μου προειδοποίησε, "Όχι, μην το κάνεις αυτό.""Γιατί όχι; Δεν καταλαβαίνω."
"Λοιπόν, κράτησε το χέρι μου και ας πλησιάσουμε το δέντρο." Προσεγγίσαμε το δέντρο και είπε, "Βλέπεις, αυτή η πλευρά του δέντρου είναι καλή, αλλά ας δούμε την άλλη πλευρά." Περπατήσαμε προσεκτικά στην άλλη πλευρά της μεγάλης βελανιδιάς και σταθήκαμε δέκα μέτρα μακριά από αυτή. "Τι βλέπεις εκεί;"
"Μια μεγάλη τρύπα στο δέντρο."
"Τι άλλο;"
"Μπαμπά, τι είναι αυτό στην τρύπα;"
"Είναι μια φωλιά από κροταλίες."
Ήμουν τρομοκρατημένος. Η φαντασία μου άρχισε να καλπάζει... Αγκάλιαζα ήδη το δέντρο και τα φίδια με κυνηγούσαν... Πίεζα τα δάχτυλα του χεριού του πατέρα μου και το σώμα μου ήταν ιδρωμένο. "Αυτό είναι ένα μάθημα για σένα", είπε, "να βλέπεις την άλλη όψη εκείνου που θέλεις να αγκαλιάσεις ..."
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου