Ζάχαρη Λευκός Θανάτος

Ο ειδικός στις ορμονικές διαταραχές και την παιδική παχυσαρκία στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο Ρόμπερτ Λάστινγκ είχε δώσει το 2009 μια διάλεξη με τον τίτλο «Ζάχαρη, η πικρή αλήθεια», η οποία αναρτήθηκε στο YouTube και την οποία έχουν δει έως σήμερα πάνω από 1 εκατ. άνθρωποι.
Ο Λάστινγκ αναφέρει τη ζάχαρη ως «τοξική» και ως «δηλητήριο» για τον ανθρώπινο οργανισμό – ως τέτοια αναφέρει όχι μόνο την κοινή ζάχαρη που προσθέτουμε στον καφέ μας, αλλά και το σιρόπι καλαμποκιού (high fructose corn syrup) που περιέχεται στις επεξεργασμένες τροφές. Σε αυτό συμφωνεί και ο ερευνητής από το Πανεπιστήμιο της Λωζάννης στην Ελβετία Λικ Ταπί, που θεωρείται διεθνώς αυθεντία στο θέμα. Σε μια ανασκόπηση σχετικών μελετών το 2010, ο Ταπί συμπέρανε ότι «το σιρόπι καλαμποκιού είναι πιο βλαβερό από τις άλλες πηγές ζάχαρης».
Ο Λάστινγκ μιλά συνεχώς δημοσίως κατά της ζάχαρης, τονίζοντας  το κακό που κάνει η φρουκτόζη «δεν έχει να κάνει τίποτα με τις θερμίδες. Η ζάχαρη είναι δηλητήριο η ίδια».
Σύμφωνα με άποψη του Λάστινγκ, η ζάχαρη μάλλον παρά το λίπος είναι υπεύθυνη για την επιδημία παχυσαρκίας και διαβήτη τύπου 2 στον δυτικό κόσμο, καθώς και για αρκετές άλλες χρόνιες ασθένειες, όπως η καρδιοπάθεια και αρκετές κοινές μορφές καρκίνου. Κατά τον ίδιο, η ζάχαρη θα πρέπει να θεωρηθεί, όπως τα τσιγάρα και το αλκοόλ, ως κάτι που σκοτώνει.

Πώς δρα στον οργανισμό η φρουκτόζη
Η γνωστή μας επιτραπέζια ζάχαρη είναι ένας δισακχαρίτης που αποτελείται από γλυκόζη και φρουκτόζη. Ο Λάστινγκ πιστεύει ότι ο τρόπος που ο οργανισμός μας μεταβολίζει τη φρουκτόζη είναι ιδιαίτερα επιβλαβής, όταν αυτή λαμβάνεται σε μεγάλες ποσότητες. «Εάν παίρνετε 100 θερμίδες γλυκόζης (από μια πατάτα, ψωμί ή άλλη αμυλούχα τροφή) ή 100 θερμίδες από ζάχαρη (μισή γλυκόζη και μισή φρουκτόζη), αυτές μεταβολίζονται διαφορετικά μέσα στο σώμα και έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα», λέει. «Είναι ισοθερμικές τροφές, αλλά όχι ισομεταβολικές».
Η φρουκτόζη μεταβολίζεται αρχικά στο ήπαρ (συκώτι), ενώ η γλυκόζη μεταβολίζεται σε κάθε κύτταρο του οργανισμού. Αυτό σημαίνει περισσότερη δουλειά για το συκώτι, ιδιαίτερα μάλιστα εάν έχετε πάρει τη ζάχαρη σε υγρή μορφή, οπότε μεταβολίζεται αμέσως.
Σε πειραματόζωα, όταν η φρουκτόζη “χτυπά” καταναλώνεται σε μεγάλη ποσότητα σε ένα γεύμα, το συκώτι τη μετατρέπει αμέσως σε λίπος. Αυτό θεωρείται ότι προκαλεί λιπαρό συκώτι και μια κατάσταση που είναι γνωστή ως αντίσταση στην ινσουλίνη, η οποία είναι σήμερα βασικό πρόβλημα στην παχυσαρκία, διαβήτη τύπου 2, στο μεταβολικό σύνδρομο, στην καρδιοπάθεια και πιθανώς σε ορισμένους καρκίνους.
Πολλές μελέτες δείχνουν επίσης ότι υπάρχει σχέση μεταξύ κατανάλωσης φρουκτόζης και αυξημένων επιπέδων τριγλυκεριδίων και «κακής» LDL χοληστερόλης (χοληστερίνης) τόσο σε ενήλικους όσο και σε παιδιά. Άλλα ερευνητικά στοιχεία επίσης καταδεικνύουν ότι η αυξημένη κατανάλωση πρόσθετων σακχάρων συνδέεται άμεσα και με μειωμένα επίπεδα της αγγειοπροστατευτικής HDL, δηλαδή της «καλής» χοληστερόλης. Μια άλλη επίπτωση της φρουκτόζης είναι ότι αυξάνει το ουρικό οξύ στο αίμα.
Το υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη σιρόπι καλαμποκιού χρησιμοποιείται σήμερα σε πάρα πολλές τροφές ως γλυκαντικό, ακόμα και σε κατεψυγμένα προϊόντα διότι μειώνει την κρυσταλλοποίησή τους. Ένα ακόμη πλεονέκτημά του είναι ότι χαρίζει ωραίο καφέ χρώμα σε τροφές που έχουν ψηθεί όπως τα κέικ και άλλου είδους αρτοσκευάσματα, καθώς και στα δημητριακά πρωϊνού. Για αυτούς τους λόγους, το σιρόπι φρουκτόζης είναι από τα «αγαπημένα» πρόσθετα της βιομηχανίας τροφίμων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ένα γιαούρτι με γεύση φρούτων με χαμηλά λιπαρά μπορεί να περιέχει 10 κουταλιές αυτού του σιροπιού. Ένα αναψυκτικό μπορεί να περιέχει ως και 13 κουταλιές!
Σήμερα λοιπόν ο άνθρωπος καταναλώνει πάρα πολύ φρουκτόζη σε σχέση με το παρελθόν, κάτι που προκαλεί προβλήματα στο συκώτι και καρκίνο.
Την ποσότητα της φρουκτόζης που παίρνει κάποιος από τα φρούτα, το συκώτι μπορεί να την χειριστεί. Αλλά καθώς η φρουκτόζη «κατακλύζει» τη ζωή μας, οι ειδικοί ανησυχούν σχετικά με την επίδραση που μπορεί να έχει η μεγάλη κατανάλωση στην υγεία. Ειδικοί από το Πανεπιστήμιο Μπανγκόρ στην Ουαλία ανέφεραν ότι ακόμη και ο φρέσκος χυμός φρούτων περιέχει έως και πέντε κουταλιές φρουκτόζη ανά ποτήρι, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του βάρους και σε διαβήτη τύπου 2, αν κάποιος πίνει πολλούς τέτοιους χυμούς την ημέρα.
Με βάση αυτό το αποτέλεσμα, η Βρετανική Διαιτολογική Εταιρεία συνέστησε η κατανάλωση χυμών να μην ξεπερνά τα 150 ml την ημέρα. Όπως σημείωσαν οι ειδικοί της Εταιρείας όταν κάποιος πίνει φρέσκο χυμό φρούτων, κατά το στύψιμο απομακρύνονται οι φυτικές ίνες με αποτέλεσμα η φρουκτόζη να απορροφάται ευκολότερα στην κυκλοφορία του αίματος. Γι’ αυτό ακριβώς, το φρούτο διαφέρει από τον φρουτοχυμό.

Tα προβλήματα που προκαλεί η φρουκτόζη:
Η πολλή ζάχαρη οδηγεί αποδεδειγμένα – σύμφωνα με τους επιστήμονες της Κλινικής Μάγιο στις ΗΠΑ – στα εξής τουλάχιστον προβλήματα υγείας:

Τερηδόνα. Όλες οι μορφές της ζάχαρης αυξάνουν την τερηδόνα των δοντιών, επιτρέποντας στα βακτήρια να αναπτύσσονται. Το πρόβλημα εντείνεται εάν τρώτε τροφές με ζάχαρη ενδιάμεσα από τα γεύματα.

Φτωχή διατροφή. Εάν χορταίνετε με τροφές με προστιθέμενη ζάχαρη, θα παραμελείτε θρεπτικά τρόφιμα, γεγονός που σημαίνει ότι θα σας λείπουν βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, φυτικές ίνες και άλλα θρεπτικά στοιχεία. Τα αναψυκτικά παίζουν πολύ μεγάλο αρνητικό ρόλο, γιατί δίνουν το αίσθημα του κορεσμού, πολλή ζάχαρη και καμία θρεπτική ουσία.

Πρόσληψη βάρους. Η προστιθέμενη ζάχαρη αυξάνει πολύ τη θερμιδική πυκνότητα των τροφών και συμβάλλει καθοριστικά στα παραπανίσια κιλά.

Αυξημένα τριγλυκερίδια και χοληστερίνη. Εάν τρώτε μεγάλες ποσότητες ζάχαρης μέσω των τροφών, αυξάνετε τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων σας στο αίμα, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας. Ενοχοποιείται ακόμα για αύξηση της «κακής» χοληστερόλης, μείωση της «καλής» χοληστερόλης, για το μεταβολικό σύνδρομο και ορισμένους καρκίνους.

«Ο μεγαλύτερος αποδεδειγμένος κίνδυνος από την υπερκατανάλωση ζάχαρης είναι η αύξηση του σωματικού βάρους, που συνδέεται άμεσα με την υπερλιπιδαιμία, την υπέρταση, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ορισμένες μορφές καρκίνου, τη χολοκυστοπάθεια και τα θρομβοεμβολικά επεισόδια», προειδοποιεί ο καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής και Διατροφής του Πανεπιστημίου Κρήτης Αντώνης Καφάτος. «Η υπερκατανάλωση ζάχαρης θεωρείται το μεγαλύτερο πρόβλημα δημόσιας υγείας».
Το ζητούμενο λοιπόν είναι το μέτρο. «Και το μέτρο έχει χαθεί όταν φθάσαμε σε μια εποχή που, για να βρεις ακόμα και μουστάρδα χωρίς ζάχαρη, ξοδεύεις ένα εικοσάλεπτο στο σούπερ μάρκετ διαβάζοντας ετικέτες και διαπιστώνοντας πως στις 15 μάρκες μουστάρδας ζήτημα να βρεις 2 που να μην έχουν πρόσθετη ζάχαρη» λέει ο κλινικός διαιτολόγος, αντιπρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Διατροφής Κωνσταντίνος Ξένος. «Για να μην αναφερθούμε στο απαράδεκτο γεγονός ότι βρεφικές κρέμες που συστήνονται πριν καλά καλά το μωρό κλείσει τους 6 μήνες περιέχουν πρόσθετη ζάχαρη»

Στις Διατροφικές Οδηγίες για τους Αμερικανούς του 2010, το Τμήμα Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) συνιστά μείωση των θερμίδων από ζάχαρη και συγκεκριμένα όχι περισσότερη ζάχαρη από το 5-15% των συνολικών ημερήσιων θερμίδων. Η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία έχει ειδικές οδηγίες για την προστιθέμενη στις τροφές ζάχαρη και συνιστά αυτή να μη δίνει πάνω από 100 θερμίδες την ημέρα για τις γυναίκες και πάνω από 150 θερμίδες την ημέρα για τους άντρες.
Αυτό σημαίνει πρακτικά έως 6 κουταλάκια ζάχαρης το πολύ για τις γυναίκες και έως 9 για τους άντρες, συμπεριλαμβανόμενης και της «κρυφής» ζάχαρης των τροφών (υπολογίζεται ότι ο άνθρωπος του δυτικού κόσμου παίρνει κατά μέσο όρο πάνω από 22 κουταλάκια ζάχαρη την ημέρα).

Πώς να μειώσετε τη ζάχαρη
1. Να κόψετε εντελώς τα αναψυκτικά με ζάχαρη μη νομίζετε ότι τα λάιτ αναψυκτικά είναι καλύτερα, περιέχουν ασπαρτάμη που είναι ένα αποτυχημένο εντομοκτόνο. Αν θελήσετε, μια στο τόσο, να πιείτε ένα αναψυκτικό προτιμήστε πλήρες, ποτέ λάιτ.
2. Να μειώσετε τις καραμέλες, τις τσίχλες με ζάχαρη, τις σοκολάτες και τα γλυκά.
3. Να διαλέγετε τα δημητριακά πρωινού με προσοχή, ελέγχοντας τη ζάχαρη που περιέχουν.
4. Να δίνετε στα παιδιά περισσότερο γάλα από ξηρούς καρπούς φρέσκους φυσικους χυμούς και νερό παρά χυμούς και ροφήματα του εμπορίου.
5. Να αποφεύγετε τα ντρέσινγκ και τις κέτσαπ. Φτιάξτε τα μόνοι σας, είναι πανεύκολο.
6. Να αποφεύγετε την προσθήκη ζάχαρης ή φρουκτόζης ή ασπαρτάμης στον καφέ και στα ροφήματα.
7. Να ελέγχετε τη λίστα των συστατικών σε κάθε τρόφιμο του εμπορίου. Εάν η ζάχαρη είναι μέσα στα πρώτα, το προϊόν έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αυτή, η ζάχαρη μπορεί να εμφανίζεται με άλλα ονόματα, όπως γλυκόζη, ντεξτρόζη, σουκρόζη κ.ά. Μην τα καταναλώνετε και ενημερώστε και τους γύρω σας.
8. Να τρώτε για κολατσιό φρέσκα φρούτα ή φυσικό χυμό, τυρί ή γιαούρτι πλήρων λιπαρών και κράκερ ολικού αλεύρου αντί για μπισκότα, παγωτό ή κέικ.
9. Να μην ξεχνάτε ότι ορισμένα δήθεν «αθώα» γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως τα επιδόρπια γιαουρτιού, περιέχουν πολλή ζάχαρη.

Τι σημαίνει “πρόσθετα σάκχαρα”
Η ζάχαρη είναι ένας απλός υδατάνθρακας (δισακχαρίτης) που ο οργανισμός χρησιμοποιεί για ενέργεια. Υπάρχει φυσικά σε ορισμένα μη επεξεργασμένα τρόφιμα, όπως τα φρούτα και ορισμένους καρπούς.
Προστίθεται όμως σε πάρα πολλά επεξεργασμένα τρόφιμα, σχεδόν σε όλα – από το ψωμί, τις φρυγανιές και τα κράκερ έως τα αναψυκτικά, τα ενεργειακά ποτά και τα επιδόρπια για να βελτιώσει τη γεύση, να δώσει στα αρτοσκευάσματα καλό χρώμα και υφή, να βοηθήσει στη διατήρηση των τροφών, στα λικέρ, στις μαρμελάδες, στα ζελέ κ.α. να βοηθήσει στη ζύμωση του ψωμιού, να χρησιμεύσει ως διογκωτικό στοιχείο στα παγωτά και να εξισορροπήσει την οξύτητα των τροφών που περιέχουν ξίδι και ντομάτα.
Εκτός από την κοινή ζάχαρη και άλλα πρόσθετα σάκχαρα «κρύβονται» σε πολλά τρόφιμα καθημερινής χρήσης. «Με τον όρο ‘πρόσθετα σάκχαρα’ που συχνά συναντάμε σε πολλά τρόφιμα, αναψυκτικά, επιδόρπια γιαουρτιού, έτοιμα ροφήματα καφέ, ψωμί του τοστ, έτοιμα δημητριακά προγεύματος κ.α. αναφερόμαστε σε μια ποικιλία σακχάρων που προστίθενται στη διατροφή μας και όχι αποκλειστικά στη γνωστή επιτραπέζια ζάχαρη.
Η ζάχαρη στα αναψυκτικά είναι συνήθως 9 κουταλάκια του γλυκού, όσο το ημερήσιο ανώτατο όριο για τους άνδρες, αλλά μπορεί να φτάνει και τα 13 κουταλάκια.


125 Λόγοι για τους οποίους η ζάχαρη είναι ένα δηλητηριο και καλώς ονομάζεται ένας “λευκός άγγελος θανάτου” [Sugar White Angel of Death]
Εκτός από την καταστολή της ομοιοστασίας του σώματος, η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης οδηγεί σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό σημαντικών επιπτώσεων στην υγεία του ανθρώπου. Τα ακόλουθα είναι μια καταγραφή μερικών από τις μεταβολικές συνέπειες της ζάχαρης από διάφορα ιατρικά περιοδικά και άλλων επιστημονικών δημοσιεύσεων.

Η ζάχαρη είναι εθιστική ουσία
Είναι δεδομένο ότι ευνοεί την ανάπτυξη τερηδόνας και περιοδοντίτιδας. Η ζάχαρη είναι μεθυστική, παρόμοια με το αλκοόλ, επομένως προκαλεί αντίστοιχα πρόωρη γήρανση και οδηγεί στον αλκοολισμό. Συμβάλλει στην παχυσαρκία και στον διαβήτη. Προκαλεί αρθρίτιδα, άσθμα και τροφικές αλλεργίες, όπως επίσης και πονοκεφάλους, συμπεριλαμβανομένης της ημικρανίας και βέβαια διατροφική κατάθλιψη. Αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας και συμβάλει στη νόσο του Αλτσχάιμερ. Μεγαλύτερη κατανάλωση επεξεργασμένης ζάχαρης συνδέεται με άμεση επιδείνωση στα συμπτώματα της σχιζοφρένειας.
Έχει βρεθεί πως η ζάχαρη μπορεί να μειώσει την ποσότητα της βιταμίνης E (α-τοκοφερόλη) στο αίμα. Επίσης μειώνει την ικανότητα των ενζύμων να λειτουργήσουν. Έχει παρατηρηθεί πως μπορεί να βλάψει το πάγκρεας αλλά και να αυξήσει την ποσότητα του λίπους και το μέγεθος του ήπατος. Τέλος, η υψηλή πρόσληψη ζάχαρης αυξάνει τα προηγμένα τελικά προϊόντα γλυκοζυλίωσης (AGEs), τοξίνες ιδιαίτερα βλαπτικές για τον οργανισμό.
Πες λοιπόν ΟΧΙ σε οτιδήποτε τεχνητά γλυκό και απόλαυσε άφοβα τη φυσική και θεραπευτική γλύκα των φρούτων, φρέσκων και ξερών, του μελιού της στέβιας, του σφένδαμου, για υγεία, μακροημέρευση, ευεξία, Δύναμη Νου και αυξημένη ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ή ΚΑΝΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ, αλλά μην γκρινιάζεις για την κατάντια σου !
Τα δεδομένα που ακολουθούν είναι από το βιβλίο, Lick the Sugar Habit, [1] της Nancy Appleton, αγόρασε το και μελέτησε αν θέλεις να ΚΑΝΕΙΣ κάτι για τον εαυτό σου και την κοινωνία σου.

1. Η ζάχαρη καταστέλει το ανοσοποιητικό σύστημα.
2. Η ζάχαρη αναστατώνει τις σχέσεις των μεταλλικών στοιχείων στο σώμα.
3. Η ζάχαρη προκαλεί υπερκινητικότητα, άγχος, δυσκολία στη συγκέντρωση, και ιδιοτροπία στα παιδιά.
4. Η ζάχαρη αυξάνει σημαντικά τα τριγλυκερίδια.
5. Η Ζάχαρη συμβάλλει στη μείωση της άμυνας ενάντια στις βακτηριακές λοιμώξεις (μεταδοτικές ασθένειες).
6. Η ζάχαρη προκαλεί απώλεια της λειτουργίας και ελαστικότητας των ιστών. Όση περισσότερη ζάχαρη τρώτε τόσο περισσότερο χάνετε η ελαστικότητα και η λειτουργία των ιστών.
7. Η ζάχαρη μειώνει τις υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες.
8. Η ζάχαρη οδηγεί σε έλλειψη ανεπάρκεια χρωμίου.
9. Η ζάχαρης οδηγεί σε καρκίνο του μαστού, των ωοθηκών, του προστάτη, και του ορθού.
10. Η ζάχαρη αυξάνει τα επίπεδα γλυκόζης σε εποχή νηστείας.
11. Η ζάχαρη προκαλεί ανεπάρκεια χαλκού.
12. Η Ζάχαρη παρεμβαίνει στην απορρόφηση του ασβεστίου και μαγνησίου.
13. Η ζάχαρη μπορεί να εξασθενήσει την όραση.
14. Η Ζάχαρη αυξάνει το επίπεδο των νευροδιαβιβαστών: της ντοπαμίνης, σεροτονίνης, και νορεπινεφρίνης.
15. Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει υπογλυκαιμία.
16. Η ζάχαρη προκαλεί όξινη πεπτική οδό.
17. Η ζάχαρη προκαλεί μια ταχεία αύξηση των επιπέδων αδρεναλίνης σε παιδιά.
18. Η δυσαπορρόφηση της Ζάχαρης είναι συχνή σε ασθενείς με λειτουργική νόσο του εντέρου.
19. Η ζάχαρη προκαλεί πρόωρη γήρανση.
20. Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει στον αλκοολισμό.
21. Η ζάχαρη προκαλεί φθορά στα δόντια.
22. Η Ζάχαρη συμβάλλει στην παχυσαρκία.
23. Η υψηλή κατανάλωση ζάχαρης αυξάνει τον κίνδυνο για την νόσο του Crohn και την ελκώδη κολίτιδα.
24. Η ζάχαρη προκαλεί αλλαγές που συχνά συναντούμε σε άτομα με γαστρικό ή δωδεκαδακτυλικό έλκος.
25. Η ζάχαρη προκαλεί αρθρίτιδα.
26. Η ζάχαρη προκαλεί άσθμα.
27. Η Ζάχαρη βοηθά σημαντικά την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη της Candida Albicans (λοιμώξεων από ζυμομύκητες).
28. Η ζάχαρη προκαλεί χολόλιθους.
29. Η ζάχαρη προκαλεί καρδιακές παθήσεις.
30. Η ζάχαρη προκαλεί σκωληκοειδίτιδα.
31. Η ζάχαρη προκαλεί σκλήρυνση κατά πλάκας.
32. Η ζάχαρη προκαλεί αιμορροΐδες.
33. Η ζάχαρη προκαλεί κιρσούς.
34. Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει τη γλυκόζη και την αντίδραση της ινσουλίνης σε χρήστες αντισυλληπτικών δια του στόματος.
35. Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει σε περιοδόντωση.
36. Η ζάχαρη μπορεί να συμβάλλει στην οστεοπόρωση.
37. Η ζάχαρη συμβάλλει στην οξύτητα του σάλιου.
38. Η ζάχαρη προκαλεί μείωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη.
39. Η ζάχαρη μπορεί να μειώσει την ποσότητα της βιταμίνης Ε στο αίμα.
40. Η ζάχαρη μπορεί να μειώσει την αυξητική ορμόνη.
41. Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει τη χοληστερόλη.
42. Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει την συστολική πίεση του αίματος.
43. Η ζάχαρη προκαλεί υπνηλία και μειωμένη δραστηριότητα σε παιδιά.
44. Η υψηλή λήψη ζάχαρης αυξάνει τα τελικά προϊόντα προχωρημένης γλυκοζυλίωσης (AGEs) (η ζάχαρη δεσμεύεται μη ενζυματικά στη πρωτεΐνη)
45. Η ζάχαρη μπορεί να επηρεάσει την απορρόφηση της πρωτεΐνης.
46. Η ζάχαρη προκαλεί διατροφικές αλλεργίες.
47. Η ζάχαρη μπορεί να συμβάλλει στον διαβήτη.
48. Η ζάχαρη προκαλεί τοξαιμία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
49. Η ζάχαρη μπορεί να συμβάλλει στο έκζεμα σε παιδιά.
50. Η ζάχαρη προκαλεί καρδιαγγειακές παθήσεις
51. Η ζάχαρη μπορεί να επηρεάσει την δομή του DNA.
52. Η ζάχαρη μπορεί να αλλάξει την δομή των πρωτεϊνών.
53. Η ζάχαρη μπορεί να γεράσει το δέρμα μας αλλάζοντας τη δομή του κολλαγόνου.
54. Η ζάχαρη προκαλεί καταρράκτη.
55. Η ζάχαρη προκαλεί εμφύσημα.
56. Η ζάχαρη προκαλεί αθεροσκλήρωση.
57. Η Ζάχαρη μπορεί να προωθήσει την ανύψωση των λιποπρωτεϊνών χαμηλής πυκνότητας (LDL)
58. Η υψηλή πρόσληψη ζάχαρης μπορεί να επηρεάσει την φυσιολογική ομοιόσταση πολλών συστημάτων του σώματος.
59. Η Ζάχαρη μειώνει την ικανότητα των ενζύμων να λειτουργήσουν.
60. Η πρόσληψη Ζάχαρης είναι υψηλότερη σε άτομα με την νόσο του Πάρκινσον.
61. Η ζάχαρη προκαλεί μόνιμη αλλαγή του τρόπου που οι πρωτεΐνες δρουν στο σώμα.
62. Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει το μέγεθος του ήπατος, κάνοντας τα κύτταρα του ήπατος να διαιρούνται.
63. Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει την ποσότητα του λίπους του ήπατος.
64. Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει το μέγεθος των νεφρών και να επιφέρει παθολογικές αλλοιώσεις στα νεφρά.
65. Η ζάχαρη μπορεί να καταστρέψει το πάγκρεας.
66. Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει την κατακράτηση υγρών του σώματος.
67. Η ζάχαρη είναι εχθρός #1 της κινητικότητας του εντέρου.
68. Η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει μυωπία.
69. Η ζάχαρη μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τα τοιχώματα των τριχοειδών αγγείων.
70. Η ζάχαρη μπορεί να κάνει τους τένοντες περισσότερο εύθραυστους.
71. Η ζάχαρη προκαλεί πονοκεφάλους, συμπεριλαμβανομένης της ημικρανίας.
72. Η ζάχαρη διαδραματίζει έναν ρόλο στον καρκίνο του παγκρέατος στις γυναίκες.
73. Η ζάχαρη μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τους βαθμούς των παιδιών στο σχολείου και να προκαλέσει μαθησιακές διαταραχές.
74. Η ζάχαρη προκαλεί μια αύξηση στα δέλτα, άλφα και θήτα κύματα του εγκεφάλου.
75. Η ζάχαρη προκαλεί κατάθλιψη.
76. Η ζάχαρη αυξάνει τον κίνδυνο του καρκίνου του στομάχου.
77. Η ζάχαρη προκαλεί δυσπεψία.
78. Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας.
79. Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα της γλυκόζης σε μία δια του στόματος εξέταση ανοχής γλυκόζης ,μετά από την κατάποση σύνθετων υδατανθράκων.
80. Η ζάχαρη μπορεί να αυξήσει την ανταπόκριση ινσουλίνης σε ανθρώπους που έχουν μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, σε σύγκριση με δίαιτες χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη.
81. Η εξαιρετικά εξευγενισμένη ζάχαρη στην διατροφή μειώνει την ικανότητα μάθησης.
82. Η ζάχαρη προκαλεί λιγότερο αποτελεσματική λειτουργία δύο πρωτεϊνών του αίματος, της αλβουμίνης, και των λιποπρωτεΐνών, οι οποίες μπορεί να μειώσουν την ικανότητα του σώματος να χειριστεί τα λίπη και την χοληστερόλη.
83. Η ζάχαρη μπορεί να συμβάλει στην νόσο του Αλτσχάιμερ.
84. Η ζάχαρη προκαλεί συγκόλληση στα αιμοπετάλια.
85. Η ζάχαρη προκαλεί ορμονικές διαταραχές κάποιες ορμόνες υπολειτουργούν και άλλες γίνονται υπερκινητικές.
86. Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό λίθων στα νεφρά..
87. Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει τον υποθάλαμο στο να γίνει ιδιαίτερα ευαίσθητος σε μια μεγάλη ποικιλία ερεθισμάτων.
88. Η ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει σε ζαλάδες.
89. Διατροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη μπορεί να προκαλέσουν τις ελεύθερες ρίζες και το οξειδωτικό στρες.
90. Διατροφή υψηλή σε σακχαρόζη, σε άτομα με περιφερική αγγειακή νόσο αυξάνει σημαντικά την συγκόλληση των αιμοπεταλίων.
91. Δίαιτα υψηλή σε ζάχαρη μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο των χοληφόρων οδών.
92. Η ζάχαρη τρέφει τον καρκίνο.
93. Η υψηλή κατανάλωση ζάχαρης στην εφηβική εγκυμοσύνη σχετίζεται με διπλάσια αυξημένο κίνδυνο για την γέννηση ενός μικρού σε μέγεθος βρέφους.
94. Υψηλή κατανάλωση ζάχαρης μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μείωση της διάρκεια της κύησης στις εφήβους.
95. Η ζάχαρη επιβραδύνει το χρόνο διέλευσης της τροφής μέσω της γαστρεντερικής οδού.
96. Η ζάχαρη αυξάνει τη συγκέντρωση των χολικών οξέων στα κόπρανα και των βακτηριακών ένζυμων στο κόλον.
97. Η ζάχαρη αυξάνει την οιστραδόλη (η πιο ισχυρή μορφή φυσικών οιστρογόνων) στους άνδρες.
98. Η ζάχαρη συνδυάζει και καταστρέφει το ένζυμό φωσφατάση, πράγμα το οποίο καθιστά τη διαδικασία της πέψης πιο δύσκολη.
99. Η ζάχαρη μπορεί να είναι ένας παράγοντας κινδύνου για καρκίνο της χοληδόχου κύστης.
100. Η ζάχαρη είναι εθιστική ουσία.
101. Η ζάχαρη μπορεί να είναι τοξική και μεθυστική, παρόμοια με το αλκοόλ.
102. Η ζάχαρη μπορεί να επιδεινώσει το PMS (προεμμηνορροϊκό σύνδρομο).
103. Η ζάχαρη που δίνεται σε πρόωρα βρέφη μπορεί να επηρεάσει την ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα που παράγουν.
104. Η αύξηση στην λήψη ζάχαρης μπορεί να αυξήσει την συναισθηματική αστάθεια.
105. Το σώμα μεταβάλει τη ζάχαρη σε 2 έως 5 φορές περισσότερο λίπος, στην κυκλοφορία του αίματος από ότι μεταβάλει το άμυλο.
106 Η ζάχαρη μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα των παιδιών με Διαταραχή Ελλειμματικής προσοχής (ADHD).
107. Η ζάχαρη επηρεάζει αρνητικά την σύνθεση ηλεκτρολυτών στα ούρα.
108. Η ζάχαρη μπορεί να επιβραδύνει την ικανότητα λειτουργίας των επινεφριδίων.
109. Η ζάχαρη έχει τη δυνατότητα να προκαλεί ανώμαλες μεταβολικές διεργασίες σε ένα φυσιολογικό υγιές άτομο και να προωθεί χρόνιες εκφυλιστικές ασθένειες, I.Vs (ενδοφλέβια σίτιση) νερού με ζάχαρη μπορεί να αποκόψει το οξυγόνο στον Εγκέφαλο.
110. Η υψηλή λήψη ζαχάρου μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για τον καρκίνο του πνεύμονα.
111. Η ζάχαρη αυξάνει τον κίνδυνο πολιομυελίτιδας.
112. Η υψηλή λήψη ζάχαρης προκαλεί επιληπτικές κρίσεις.
113. Η ζάχαρη προκαλεί υψηλή πίεση του αίματος σε παχύσαρκα άτομα.
114. Σε μονάδες εντατικής θεραπείας: Ο περιορισμός της ζάχαρης σώζει ζωές.
115. Η ζάχαρη προκαλεί κυτταρικό θάνατο.
116. Η ζάχαρη μπορεί να βλάψει την φυσιολογική ομοιόσταση πολλών συστημάτων στους ζωντανούς οργανισμούς.
117. Σε κατασκηνώσεις αποκατάστασης ανηλίκων, όταν τα παιδιά είχαν τεθεί σε μια δίαιτα χαμηλή σε ζάχαρη, υπήρξε μία πτώση της τάξης του 44% στην αντικοινωνική συμπεριφορά.
118. Η ζάχαρη προκαλεί καρκίνο του στομάχου.
119. Η ζάχαρη αφυδατώνει τα νεογέννητα.
120. Η ζάχαρη προκαλεί ασθένειες των ούλων.
121. Η ζάχαρη αυξάνει την οιστραδιόλη σε νέους άνδρες.
122. Η ζάχαρη προκαλεί γέννηση μωρών χαμηλού βάρους.
***
References
Sanchez, A., et al., Role of Sugars in Human Neutrophllic Phagocytasts, American Journal of Clinical Nutrition. Nov 1973;261:1180-1184. Bernstein, J., etal., Depression of Lymphocyte Transformation Following Oral Glucose Ingestion. American Journal of Clinical Nutrition. 1997;30:613.
Couzy, E, et al. “Nutritional Implications of the Interaction Minerals,” Progressive Food and Nutrition Science 17;1933:65-87.
Goldman, J., et al., Behavioral Effects of Sucrose on Preschool Children. Journal of Abnormal Child Psychology 1986;14(4):565-577.
Scanto, S. and Yindkin, J. The Effect of Dietary Sucrose on Blood Lipids, Serum Insulin, Platelet Adhesiveness and Body Weight in Human Volunteers, Postgraduate Medicine Journal. 1969; 45:602-607.
Ringsdorf, W, Cheraskin, E. and Ramsay R Sucrose, Neutrophllic Phagocytosis and Resistance to Disease, Dental Survey. 1976;52(12):46-48.
Ceraml, A., Vlassara, H., and Brownlee, M. “Glucose and Aging.” Scientific American. May 1987:90. Lee, A.T and Cerand, A. The Role of Glycation in Aging. Annals of the New York Academy of Science; 663:63-67.
Albrink, M. and Ullrich I. H. Interaction of Dietary Sucrose and Fiber on Serum Lipids in Healthy Young Men Fed High Carbohydrate Diets. American Journal of Clinical Nutrition. 1986;43:419-428. Pamplona, R., etal., Mechanisms of Glycation in Atherogenesis. Med Hypotheses. Mar 1993;40(3):174-81.
Kozlovsky A., et al., Effects of Diets High in Simple Sugars on Urinary Chromium Losses. Metabolism. June 1986;35:515518.
Takahashi, E., lbhoku University School of Medicine, Wholstic Health Digest. October 1982:41:00.
Kelsay, J., etal., Diets High In Glucose or Sucrose and Young Women. American Journal of Clinical Nutrition. 1974;27:926-936. Thomas, B.J., et al., Relation of Habitual Diet to Fasting Plasma Insulin Concentration and the Insulin Response to Oral Glucose, Human Nutrition Clinical Nutrition. 1983; 36C(l ):49-51.
Fields, M., et al., Effectof Copper Deficiency on Metabolism and Mortality in Rats Fbd Sucrose or Starch Diets, Journal of Clinical Nutrition. 1983;113:1335-1345.
Lemann, J. Evidence that Glucose Ingestion Inhibits Net Renal Tubular Reabsorption of Calcium and Magnesium. Journal of Clinical Nutrition. 1976;70:236-245.
Acta Ophthalmologima Scandinavica. Mar 2002;48;25. Tub. H. Ed. Sugar Weakens Eyesight, VM Newsletter; May 1986:06:00.
Sugar, White Flour Withdrawal Produces Chemical Response. The Addiction Letter. July 1992:04:00.
Dufty, William. Sugar Blues. (New York: Warner Books, 1975).
Jones, T W , et al., Enhanced Adrenomedullary Response and Increased Susceptibility to Neuroglygopenia: Mechanisms Underlying the Adverse Effect of Sugar Ingestion In Children. Journal of Pediatrics. Feb 1995;126:171-7.
Lee, A.T. and Ceraml A. The Role of Glycation in Aging. Annals of the New York Academy of Science. 1992;663:63-70.
Abrahamson. E. and Peget. A. Body, Mind and Sugar. (New York Avon, 1977. )
Glinsmann, W, Irausquin, H., and Youngmee, K. Evaluation of Health Aspects of Sugar Contained in Carbohydrate Sweeteners. FD.A. Report of Sugars Task Force. 1986:39:00 Makinen K.K., et al., A Descriptive Report of the Effects of a 16-month Xylitol Chewing-gum Programme Subsequent to a 40-month Sucrose Gum Programme. Caries Research. 1998; 32(2)107-12.
Keen, H., etal., Nutrient Intake, Adiposity, and Diabetes. British Medical Journal. 1989; 1: 00 655-658
Persson PG., Ahlbom, A., and Hellers, G. Epidemiology. 1992;3:47-52.
Yudkin, J. New York: Sweet and Dangerous : Bantam Books : 1974:129
Darlington, L., Ramsey N.W and Mansfield, JR Placebo Controlled, Blind Study of Dietary Manipulation Therapy in Rheumatoid Arthritis, Lancet. Feb 1986; 8475 (1):236-238.
Powers, L. Sensitivity: You React to What You Eat- Los Angeles Times. (Feb. 12, 1985). Cheng, J., et al., Preliminary Clinical Study on the Correlation Between Allergic Rhinitis and Fbod Factors. Lin Chuang Er BI Yan Hou Ke Za Zhi Aug 2002;16(8):393-396.
Crook, WJ.. The Yeast Connection (TN: Professional Books, 1984).
Heaton. K. The Sweet Road to Gallstones. British Medical Journal. Apr 14, 1984; 288:00:00 1103-1104. Misciagna, G., et al., American Journal of Clinical Nutrition. 1999;69:120-126.
Yudldn, J. Sugar Consumption and Myocardial Infarction. Lancet. Feb 6,1971:1(7693):296-297. Suadicani, P, et al. Adverse Effects of Risk of Ischaemic Heart Disease of Adding Sugar to Hot Beverages in Hypertensives Using Diuretics. Blood Pressure. Mar 1996;5(2):91-71.
Cleave, T The Saccharine Disease (New Canaan, CT: Keats Publishing, 1974).
Erlander, S., “The Cause and Cure of Multiple Sclerosis, the Disease to End Disease.” Mar 3, 1979; 1(3):59-63. Cleave, T The Saccharine Disease (New Canaan, CT: Keats Publishing, 1974.)
Cleave, T and Campbell, G. (Bristol, England : Diabetes, Coronary Thrombosis and the Saccharine Disease: John Wright and Sons, 1960).
Behall, K. Influence of Estrogen Content of Oral Contraceptives and Consumption of Sucrose on Blood Parameters. Disease Abstracts International. 1982;431437.
Glimmann, W, Irausguin, H., and K Youngmee. Evaluation of Health Aspects of Sugar Contained in Carbohydrate Sweeteners. FD.A. Report of Sugars Task Force. 1986;39:36-38.
Tjaderhane, L. and Larmas, M. A High Sucrose Diet Decreases the Mechanical Strength of Bones In Growing Rats. Journal of Nutrition. 1998:128:1807-1810.
Appleton, N. New York: Healthy Bones. Avery Penguin Putnam 1989.
Beck-Nielsen H., Pedersen O., and Schwartz S. Effects of Diet on the Cellular Insulin Binding and the Insulin Sensitivity in Young Healthy Subjects. Diabetes. 1978; 15:289-296.
Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism. Aug 2000
Gardner, L. and Reiser, S. Effects of Dietary Carbohydrate on Fasting Levels of Human Growth Hormone and Cortisol. Proceedings of the Society for Experimental Biology and Medicine. 1982;169:36-40.
Reiser, S. Effects of Dietary Sugars on Metabolic Risk Factors Associated with Heart Disease. Nutritional Health. 1985;203-216.
Hodges, R, and Rebello, T. Carbohydrates and Blood Pressure. Annals of Internal Medicine. 1983:98:838-84 1.
Behar, D., et al., Sugar Challenge Testing with Children Considered Behaviorally Sugar Reactive. Nutritional Behavior. 1984;1:277-288.
Furth, A. and Harding, J. Why Sugar Is Bad For You. New Scientist. Sep 23, 1989;44.
Simmons, J. Is The Sand of Time Sugar? Longevity. June 1990:00:00 49-53.
Appleton, N. New York: Lick the Sugar Habit. Avery Penguin Putnam :1988. allergies
Sucrose induces Diabetes in Cat. Federal Protocol. 1974;6(97). diabetes
Cleave, T. : The Saccharine Disease: (New Canaan Ct: Keats Publishing, Inc., 1974).131.
Vaccaro O., Ruth, K. J. and Stamler J. Relationship of Postload Plasma Glucose to Mortality with 19-yr Follow-up. Diabetes Care. Oct 15,1992;10:328-334. Tominaga, M., et al, Impaired Glucose Tolerance Is a Risk Factor for Cardiovascular Disease, but Not Fasting Glucose. Diabetes Care. 1999:2(6):920-924.
Lee, A. T and Cerami, A. Modifications of Proteins and Nucleic Acids by Reducing Sugars: Possible Role in Aging. Handbook of the Biology of Aging. ( New York: Academic Press, 1990.).
Monnier, V M. Nonenzymatic Glycosylation, the Maillard Reaction and the Aging Process. Journal of Gerontology 1990:45(4 ):105-110.
Dyer, D.G., et al-, Accumulation of Maillard Reaction Products in Skin Collagen in Diabetes and Aging. Journal of Clinical Investigation. 1993:93(6):421-22.
Veromann, S., et al. “Dietary Sugar and Salt Represent Real Risk Factors for Cataract Development.” Ophthalmologica. 2003 Jul-Aug; 217(4):302-307.
Monnier, VM. Nonenzymatic Glymsylation. the Maillard Reaction and theAgingProcess.JournalofGerontology. 1990:45(4):105-110.
Pamplona, R, etal., Mechanisms of Glycation inAtherogenests. Medical Hypotheses. 1990:00:00 174-181.
Lewis, G.F and Steiner. G. Acute Effects of Insulin in the Control of Vldl Production in Humans. Implications for The insulin resistant State. Diabetes Care. 1996 Apr;19(4):390-3 R. Pamplona, M.. J., et al. Mechanisms of Glycation in Atherogenesis. Medical Hypotheses. 1990;40:174-181.
Ceriello, A. Oxidative Stress and Glycemic Regulation. Metabolism. Fbb2000; 49(2 Suppl 1):27-29.
Appleton, Nancy. New York; Lick the Sugar Habit- Avery Penguin Putnam, 1988 enzymes.
Hellenbrand, W Diet and Parkinsons Disease. A Possible Role for the Past Intake of Specific Nutrients. Results from a Self administered Food-frequency Questionnaire in a Case-control Study Neurology. Sep 1996;47(3):644-650.61 Cerami, A., Vlassara, H., and Brownlee, M. Glucose and Aging. Scientific American. May 1987:00:00 90.
Goulart, F S. Are You Sugar Smart? American Fitness. March-April 1991:00:00 34-38.
Yudkin, J., Kang S. and Bruckdorfer, K. Effects of High Dietary
Sugar. British Journal of Medicine. Nov 22,1980:1396.
Goulart FS. Are You Sugar Smart? American Fitness. March-April 1991:00:00 34-38. Milwakuee, WI : damage pancreas
Nash, J. Health Contenders. Essence. Jan 1992; 23:00 79-81. Grand, E. Food Allergies and Migraine. Lancet. 1979:1:955-959. Michaud, D. Dietary Sugar, Glycemic Load, and pancreatic
Cancer Risk in a Prospective Study J. Natl Cancer Inst. Sep 4, 2002 ;94(17):1293-300.
Schauss, A. Diet Crime and Delinquency. (Berkeley CA; Parker House, 1981.)
Christensen, L. The Role of Caffeine and Sugar in Depression. Nutrition Report. Mar 1991;9(3):17-24.
Cornee. J., et al., A Case-control Study of Gastric Cancer and Nutritional Factors in Marseille. France. European Journal of Epidemiology. 1995; 11:55-65.
Yudkin, J. Sweet and Dangerous. (New York : Bantam Books, 1974) 129.
Relser, S., et al., Effects of Sugars on Indices on Glucose Tolerance to Humans. American Journal of Clinical Nutrition. 1986:43;151-159.
Relser, S., et al., Effects of Sugars on Indices on Glucose tolerance in Humans. American Journal of Clinical Nutrition. 1986;43:151-159.
Molten L R., et al., A High-fat, Refined Sugar Diet Reduces Hippocampal Brain-derived Neurotrophic Factor. Neuronal Plasticity, and Learning. Neuroscience. 2002;112(4):803814.
Monnier, V, Nonenzymatic Glycosylaton. the Maillard Reaction and the Aging Process. Journal of Gerontology 1990;45:105Ill.
Frey J. Is There Sugar in the Alzheimer’s Disease? Annales De Biologie Clinique. 2001; 59 (3):253-257.
Yudkin , J. Metabolic Changes Induced by Sugar in Relation to Coronary Heart Disease and Diabetes. Nutrition and Health 1987;5(1-2):5-8.
Blacklock, N.J., Sucrose and Idiopathic Renal Stone. Nutrition and Health. 1987;5(1-21:9- Curhan, G., et al., Beverage Use and Risk for Kidney Stones in Women. Annals of Internal Medicine. 1998:28:534-340.
Journal of Advanced Medicine. 1994;7(1):51-58.
Ceriello, A. Oxidative Stress and Glycemic Regulation. Metabolism. Feb 2000:49(2 Suppl 1):27-29.
Postgraduate Medicine. Sept 1969:45:602-07.
Moerman, C.J., et al., Dietary Sugar Intake in the Etiology of Biliary Tract Cancer. International Journal of Epidemiology Ap 1993;.2(2):207-214.
Quillin, Patrick, Cancer’s Sweet. Tooth, Nutrition Science News. Ap 2000 Rothkopf. M. Nutrition. July/Aug 1990;6(4).
Lenders, C.M. Gestational Age and Infant Size at Birth Are Associated with Dietary Intake among Pregnant Adolescents. Journal of Nutrition. Jun 1997;1113-1117.
Bostick. R.M., et al., Sugar, Meat, Fat Intake and Non-dietary Risk Factors for Colon Cancer Incidence in Iowa Women. Cancer Causes & Control. 1994:05:00:38-53.
Kruls, W. et al. Effects of Diets Low and High in Refined Sugars on Gut Transit, Bile Acid Metabolism and Bacterial Fermentation. Gut 1991;32:367-370. Ludwig, D.S., et al., High Glycemic Index Foods, Overeating, And Obesity Pediatrics. Mar 1999; 103(3):26-32.
Yudkin, J and Elsa, 0. Dietary Sucrose and Oestradiol Concentration in Young Men. Annals of Nutrition and Metabolism. 1988:32(2):53-55.
Lee, A. T and Ceraml A. The Role of Glyeation in Aging. Annals of the New York Academy of Science. 1992; 663:63-70.
Moerman, C., et al., “Dietary Sugar Intake in the Etiology of Biliary Tract Cancer.” Intemational Journal of Epidemiology Ap 1993; 22(2):207-214.
Sugar, White Flour Withdrawal Produces Chemical Response. The Addiction Letter. July 1992:04:00 Colantuoni, C., et al., Evidence That Intermittent, Excessive Sugar Intake Causes Endogenous Opioid Dependence. Obes Res. Jun 2002; 10(6):478-488. Annual Meeting of the American Psychological Society, Toronto, June 17, 2001.
The Edell Health Letter. Sept 1991;7:1.
Sunehag, A. L., et al. Gluconeogenesis In very Low Birth Weight Infants Receiving Total Parenteral Nutrition Diabetes. 1999; 48 7991-800.
Christensen L., et al., Impact of A Dietary Change on Emotional Distress. Journal of Abnormal Psychology. 1985;94(4):56579.
Nutrition Health Review. Fall 85 changes sugar into fat faster than fat.
Ludwig, D.S., et al., High Glycemic Index Foods. Overeating and Obesity. Pediatrics. March 1999;103(3):26-32.
Pediatrics Research. 1995;38(4):539-542. Berdonces, J.L. Attention Deficit and Infantile Hyperactivity Rev Enferm. Jan 2001;4(1)11-4.
Blacklock, N.J. Sucrose and Idiopathic Renal Stone. Nutrition Health. 1987;5(1 & 2):9-17.
Lechin, F, et al., Effects of an Oral Glucose Load on Plasma Neurotransmitters in Humans. Neurophychobiology. 1992;26(1-2):4-11.
Fields, M. Journal of the American College of Nutrition. Aug 1998;17(4):317-321.
Arieff, A.I. Veterans Administration Medical Center in San Francisco. San Jose Mercury; June 12/86. IVs of sugar water can cut off oxygen to the brain.
De Stefani, E. “Dietary Sugar and Lung Cancer: a Case-control Study In Uruguay” Nutrition and Cancer. 1998;31(2):132-7.
Sandler, Benjamin P Diet Prevents Polio. Milwaukee, WI : The Lee Foundation for Nutritional Research, 1951.
Murphy, Patricia. The Role of Sugar in Epileptic Seizures. Townsend Letter for Doctors and Patients. May, 2001 Murphy Is Editor of Epilepsy Wellness Newsletter, 1462 West 5th Ave., Eugene, Oregon 97402.
Stern, N. & luck, M. Pathogenesis of Hypertension in Diabetes Mellitus. Diabetes Mellitus, a Fundamental and Clinical lest 2nd Edition, (Philadelphia; A;LippIncott Williams & Wilkins, 2000)943-957.
Christansen, D. Critical Care: Sugar Limit Saves Lives. Science News. June 30, 2001; 159:404.
Donnini, D. et al., Glucose May Induce Cell Death through a Free Radical-mediated Mechanism. Biochem Biohhys Res Commun. Feb. 15, 1996:219(2):412-417.
Ceriello, A. Oxidative Stress and Glycemic Regulation. Metabolism. Feb 2000;49 (Suppl 1):27-29.
Schoenthaler, S. The Los Angeles Probation Department Diet Behavior Program: Am Empirical Analysis of Six Institutional Settings. Int J Biosocial Res 5(2):88-89.
Cornee, J., et al. A Case-control Study of Gastric Cancer and Nutritional Factors m Marseille, France. European Journal of Epidemiology 11 (1995):55-65.
Gluconeogenesis in Wry Low Birth Weight Infants Receiving Total
Parenteral Nutrition. Diabetes. 1999 Apr; 48(4):791-800.
Glinsmann, W , et al., Evaluation of Health Aspects of Sugar Contained in Carbohydrate Sweeteners.” FDA Report of Sugars Task Force-1986 39 123 Yudkin. J. and Eisa, O. Dietary Sucrose and Oestradiol Concentration in young Men. Annals of Nutrition and Metabolism. 1988;32(2):53-5.
Lenders, C. M. Gestational Age and Infant Size at Birth Are Associated with Dietary Intake Among Pregnant Adolescents. Journal of Nutrition 128 (1998):1807-1810.