«Το βασικό αυτό υπόστρωμα της μοναχικότητας ή ανεξαρτησίας που ανέκαθεν διέκριναν μέσα μου όσοι με περιέβαλαν, γεννήθηκε μαζί μου. Ήταν το ορατό μου στίγμα, αυτό καθόρισε την ανάπτυξή μου. Είμαι, από την ίδια μου τη φύση, ο ευλογημένος ή ο καταραμένος να μην μπορώ να προσκολληθώ πουθενά. Αυτό το υπόστρωμα είναι εκείνο που δεν μ’άφησε να ζήσω μια φυσιολογική ανθρώπινη ζωή. Ο πρώτος μου και ύστατος στόχος ήταν πάντα να ανακαλύψω το νόημα και το σκοπό της ζωής, δηλαδή να βρω το βασικό, ανεξάρτητο, ελεύθερο και φωτεινό βάθος μου. Αυτή υπήρξε η βασική μου διαφορά από τους φίλους μου, από την πλειονότητα των ανθρώπων που έχω συναντήσει, από τους ανθρώπους που έχω αγαπήσει. Κανένας τους δεν ένιωθε ωθήσεις από μια βαθιά παραχωμένη αίσθηση ανεξαρτησίας και ελευθερίας. Όλοι τους ήταν οπαδοί της εξάρτησης, της μονιμότητας, της τελμάτωσης. Τώρα βλέπω ότι δεν ήταν ελεύθερες ψυχές.»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου