"Είμαστε βίαιο είδος, όχι τόσο από τη φύση μας, όσο από δική μας επιλογή"
Έχουμε εθιστεί πλέον τόσο πολύ στη βία από τόσες πολλές πηγές (ειδήσεις, ταινίες κλπ) που πλέον δεν είμαστε ικανοί να διαπιστώσουμε τον εθισμό μας σε αυτήν.
Έχουμε φτάσει να διασκεδάζουμε με τη βία....
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσες ταινίες βίας έχετε δει για... διασκέδαση και χαλάρωση;
Κάθε μέρα οι ειδήσεις μας φέρνουν τη βία του πολέμου μέσα στα σαλόνια μας, εισβάλλοντας στον προσωπικό μας χώρο… έτσι απλά! Μέχρι και ωμές εκτελέσεις μας δείχνουν για… «ενημέρωση».
Πολλές φορές επικοινωνούμε μεταξύ μας με τη βία: είτε κάνοντας βίαιες πράξεις ή ασκώντας λεκτική βία. Δεν έχει βγει τυχαία η παροιμία «Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει»…
Καθημερινά αυξάνονται σε όλο τον κόσμο τα θύματα της βίας. Από τα θύματα της παιδικής βίας και της συζυγικής κακοποίησης ως τους αστέγους και τα θύματα της οικονομικής βίας εν γένει. Στα σχολεία η βία που ασκούν οι μεγαλύτεροι στους μικρότερους κλπ.
Και αυτή είναι μόνο η ορατή βία!
Άραγε πόση διαφορά έχει η λέξη βιάζομαι με τη λέξη βιά-ζομαι; Έχετε σκεφτεί πόσο βιάζουμε τον εαυτό μας καθημερινά; Πόση πίεση και βία του ασκούμε;
ΠΡΟΣΟΧΗ!
Οι θύελλες μέσα μας, καταστρέφουν και το πνεύμα και το σώμα μας.
Όταν η «ενέργεια» της βίας διεισδύει στο ανθρώπινο ενεργειακό σύστημα συντελεί στην ανάπτυξη ασθενειών στο σώμα, γιατί επηρεάζει ολόκληρο το ορμονικό και το ενδοκρινικό σύστημα.
Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο ανθρώπινος οργανισμός ΔΕΝ μπορεί να κάνει διάκριση κατά πόσον η βία είναι αληθινή ή όχι. Δηλαδή, κατά τη διάρκεια μιας βίαιης σκηνής (πχ στην τηλεόραση) ο οργανισμός θα δώσει μήνυμα στους αδένες μας να εκκρίνουν τις ορμόνες που «σημαίνουν συναγερμό». Εκκρίνονται αδρεναλίνη, επινεφρίνη, κορτιζόλη κλπ, για να μπορέσει ο οργανισμός να αντέξει, να τρέξει να σωθεί κλπ.
Γιατί, όμως, να ζούμε συνεχώς σε «κατάσταση συναγερμού» και να αναγκάζουμε τον οργανισμό μας να στρεσάρεται και να υπερλειτουργεί;;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου