Μετάνοια ένα από τα πιο απόκρυφα κλειδιά για την Μεταμόρφωση

Η λέξη μετανιώνω έχει μεγάλη σημασία. Ολόκληρος ο ανθρωπισμός βασίζεται στη μετάνοια. Κα­μιά άλλη θρησκεία δεν έχει εξαρτηθεί τόσο από τη μετάνοια. Η μετάνοια είναι όμορφη, όταν προέρχεται από την καρδιά, όταν καταλαβαίνεις ότι, “ναι, σπαταλήσαμε τη ζωή μας.” Αυτή η σπατάλη είναι η αμαρτία, όχι η δήθεν αμαρτία τού Αδάμ.

 
Αμαρ­τία είναι η σπατάλη τής ζωής, της πιθανότητας, της δυνατότητας, της ευκαιρίας να μεγαλώσεις και να γίνεις σαν το θείο. Αμαρτία είναι η σπατάλη του χρόνου με επουσιώδη πράγματα, το μαζεύεις άχρηστα σκουπίδια. Και, όταν το συνειδητοποιήσεις, θα μετανιώσεις. Και, αν αυτή η μετάνοια βγει από την καρδιά, θα σε εξαγνίσει. Τίποτα δεν εξαγνίζει όπως η μετάνοια. Αυτό είναι ένα από τα πιο όμορφα πράγματα στον ανθρωπισμό.

Στον ινδουισμό δεν υπάρχει μετάνοια. Δεν έχουν χρησιμοποιήσει αυτό το κλειδί καθόλου. Αυτό είναι αποκλειστικότητα του ανθρωπισμού. Αν μετανιώσεις ολοκληρωτικά, αν βγει από την καρδιά σου, αν κλάψεις με την ψυχή σου, αν ολόκληρη η ύπαρξή σου αισθανθεί ότι σπαταλούσες την ευκαιρία που σου έδωσε η φύση, ότι δεν ήσουν ευγνώμων, ότι έκανες σφάλματα, ότι μεταχειρίστηκες άσχημα την ίδια σου την ύπαρξη, αν αισθάνεσαι την αμαρτία και μετανιώσεις...

Αυτή είναι η αμαρτία. Όχι το να σκοτώσεις ή το να κλέψεις, αυτά δεν είναι τίποτε. Αυτά είναι μικρά σφάλματα, που προέρχονται από την αρχική αμαρτία: ότι είσαι μεθυσμένος. Ανοίγεις τα μάτια σου, η καρδιά σου γεμίζει μετάνοια και τότε μια κραυγή, ένα κλάμα, βγαίνει από την ύπαρξή σου.

Δεν χρειάζονται λόγια, δεν χρειάζεται να πεις, ‘μετάνιωσα, συγχώρεσέ με.’ Δεν χρειάζεται. Ολόκληρη η ύπαρξή σου γί­νεται μετάνοια. Ξαφνικά, έχεις ξεκαθαρίσει από όλο σου το παρελθόν. Αυτό είναι ένα από τα πιο απόκρυφα κλειδιά, στον κόσμο.

Οι ζαϊνιστές, λένε πως είναι απαραίτητο να εξελιχτείς και πως αυτό απαιτεί μεγάλη διαδικασία, γιατί πρέπει να ακυρώσεις οτιδήποτε έχεις κά­νει στο παρελθόν. Αν έχεις κάνει ένα σφάλμα στο παρελθόν, πρέπει να το ακυρώσεις. Είναι μαθηματικά: Αν έχεις κάνει μια αμαρτία, πρέπει να κάνεις κάτι άλλο, για να έρθει ισορροπία. Και οι ινδουιστές λένε πως έχεις κάνει τόσες αμαρτίες, βρίσκεσαι σε τέτοια άγνοια, έχεις κάνει τόσα μέσα στην άγνοια σου και το παρελθόν είναι τόσο απέραντο, που δεν είναι εύ­κολο να το ξεπεράσεις. Χρειάζεται ακόμη πολλή δουλειά. Και, μόνο τότε θα καθαρίσεις το παρελθόν.

Ένα πολύ όμορφο κλειδί, λέει: “Φτάνει να μετανιώσεις και ολόκληρο το παρελθόν σου έχει ξεκαθαρίσει!” Φαίνεται απίστευτο, γιατί πώς μπορεί να συμβεί; Και αυτή είναι η διαφορά μεταξύ των ινδουιστών, των βουδιστών, των ζαϊνιστών και του ανθρωπισμού. Οι ινδουιστές, οι βουδιστές και οι ζαϊνιστές δεν μπορούν ποτέ να πιστέψουν ότι είναι δυνατό να συμβεί μόνο με τη μετάνοια, αφού δεν γνωρίζουν τι είναι μετάνοια. Ο ανθρωπισμός το αποκρυπτογράφησε. Είναι ένα από τα παλαιότερα κλειδιά.

Πρέπει, όμως, να καταλάβεις τι σημαίνει μετάνοια. Δεν συμβαίνει με τα λόγια ούτε αρκεί να μετανιώνεις με μισή καρδιά. Όταν ολόκληρη η ύπαρξή σου μετανιώνει, πάλλεται και αισθάνεται σε κάθε πόρο, σε κάθε ίνα της πως έχεις σφάλλει -και έχεις σφάλλει γιατί ήσουν μεθυσμένος- ξαφνικά, γίνεται μια μεταμόρφωση. Το παρελθόν εξαφανίζεται και η προ­βολή τού μέλλοντος μέσα από το παρελθόν παύει να υπάρχει. Βρίσκεσαι στο εδώ και τώρα, βρίσκεσαι μέσα στην ίδια σου την ύπαρξη. Και, για πρώτη φορά, αισθάνεσαι το εσωτερικό κενό. Δεν είναι ένα αρνητικό κενό, συμβαίνει απλώς επειδή ο ναός είναι τόσο απέραντος, σαν το σύμπαν...

 
Συγχωρείσαι, συγχωρείσαι αν μετανιώσεις.

Μετανοήστε, γιατί η μέρα τής κρίσεως πλησιάζει! Αυτό ήταν ολόκληρο το μήνυμά. Ήταν ένας πολύ ατίθασος άνθρωπος, ο Ιωάννης ο Βαφτιστής, ένας μεγάλος επαναστάτης. Και πήγαινε από την μια άκρη τής χώρας στην άλλη, με ένα μήνυμα μόνο: “Μετανοήστε! Η μέρα τής κρίσεως είναι πολύ κοντά!” Γι’ αυτό οι χριστιανοί εγκατέλειψαν τελείως τη θεωρία τής μετενσάρκωσης. Όχι ότι δεν είχε επίγνωση της μετενσάρκωσης. Ήξερε, ήξερε πολύ καλά ότι υπάρχει ένας συνεχής κύκλος γεννήσεων, εγκατέλειψε, όμως, αυτή την ιδέα εντελώς, για να δώσει ολοκληρωτική έμφαση στη μετάνοια.

Μην αναβάλλεις περισσότερο, γιατί θα χαθείς Έτσι, δίνουν έμφαση στο γεγονός.

Αν, ξαφνικά, σας πω ότι αυτή πρόκειται να είναι η τελευταία μέρα κι ότι αύριο ο κόσμος πρόκειται να εξαφανιστεί, πρόκειται να πέσει η ατομική βόμβα κι ύστερα πω, “Μετανοήστε”, τότε ολόκληρη η ύπαρξή σου θα συγκροτηθεί, θα κεντραριστεί, θα βρεθείς στο εδώ και τώρα.

Και τότε θα βγει μια κραυγή, ένα κλάμα, μια άγρια κραυγή θα βγει από μέσα σου. Δεν θα είναι με λόγια, θα είναι κάτι βαθιά υπαρξιακό. Θα προέρχεται από την καρδιά. Όχι μόνο τα μάτια σου, μα και η καρδιά σου θα γεμίσει με δάκρυα. Ολόκληρη η ύπαρξή σου θα γεμίσει με δάκρυα, γιατί έχασες. Αν συμβεί αυτή η μετάνοια, αποκτάς εγρήγορση και ολόκληρο το πα­ρελθόν καθαρίζει. Δεν χρειάζεται να το ακυρώσεις, αφού δεν ήταν ποτέ πραγματικό, ήταν όνειρο. Δεν χρειάζεται να το ακυρώσεις, απλώς ξύπνα. Και μόλις ξυπνήσεις, εξαφανίζεται και ο ύπνος και τα όνειρα και οι εφι­άλτες. Καταρχήν, ποτέ δεν υπήρξαν στην πραγματικότητα. Ήταν απλώς οι σκέψεις σου.

Και, μην είσαι τεμπέλης, γιατί για πολλές ζωές αναβάλλεις. Μπορείς να αναβάλλεις για πολλές ζωές ακόμη. Η αναβολή είναι ελκυστική για το νου. Ο νους λέει πάντα αύριο. Πάντοτε! Το αύριο είναι το καταφύγιο για όλες τις αμαρτίες. Οι αρετές όμως, γεννιούνται μόνο αυτή την στιγμή.