Η Καμπάλα είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο μονοπάτι, όπως όλα τα αληθινά πνευματικά μονοπάτια άλλωστε, για πολλούς λόγους. Στην πραγματικότητα πέρα από κάποιες βασικές γνώσεις, που μπορεί να βρει κάποιος και σε βιβλία, και στο δίκτυο (σήμερα), η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΜΠΑΛΑ παραμένει άγνωστη, επειδή η Παράδοση ήταν πάντα προφορική, πάντα μέσα σε κλειστούς κύκλους μυημένων, και κυρίως γιατί το Καμπαλιστικό Έργο ήταν πάντα καθαρά πρακτικό, που έπρεπε να κατανοήσεις, να διαχειριστείς και να πραγματοποιήσεις. Αν και δεσμευόμαστε με όρκο σιωπής θα πούμε κάποια πράγματα, για να αποδείξουμε ακριβώς αυτό που λέμε, χωρίς βέβαια να προσβάλουμε τα Μυστικά της Παράδοσης.
Η Πραγματική Διδασκαλία και Πρακτική παραμένει καλά φυλαγμένη. Μάλιστα, επίτηδες, δίνονται σε βιβλία και στο δίκτυο κάποιες «λανθασμένες πληροφορίες» και παραπλανητικές περιγραφές και διαγράμματα…. Έτσι αυτοί που γνωρίζουν κι αναγνωρίζονται μεταξύ τους να βλέπουν ότι κάποιος δεν κατέχει την Αληθινή Γνώση αλλά την πλαστή γνώση. Θα πρέπει κάποιος ή να μπει (αν βρει) σε κάποια Καμπαλιστική Ομάδα ή να βρει μόνος του (πράγμα πολύ δύσκολο) την Αλήθεια. Αυτός όμως που πραγματικά Αναζητά την Αλήθεια, θα την Βρει… θα του Αποκαλυφτεί.
Υπάρχουν κάποιες Βασικές Αρχές στην Καμπαλιστική Διδασκαλία που κάποιος πρέπει να έχει υπόψη του.
1. Ο Θεός Ανήκει σε άλλη Οντολογική Περιοχή, από αυτήν της Δημιουργίας.
2. Ανάμεσα στον Θεό, στην Δημιουργία, στο Ον (και στον άνθρωπο) υπάρχει Αναλογία και Πλήρης Αντιστοιχία.
3. Στο Δένδρο της Ζωής υπάρχει όλη η Θεωρητική και Πρακτική Γνώση.
4. Όλα Υπάρχουν Εξ’ αρχής Μέσα στον Θεό, σαν Δυνατότητες, και Εκδηλώνονται μόνο όταν η Συνείδηση Κατέρχεται στους Κόσμους.
5. Η Δημιουργία Ακολουθεί Κυκλική Πορεία.
6. Η Γνώση Οδηγεί στην Κυριαρχία των Κόσμων, αλλά Υπέρτατος Σκοπός είναι ο Θεός.
7. Η Επιστροφή στον Θεό σημαίνει ακριβώς την Υπέρβαση του ατομικού και Κοσμικού Πνεύματος κι Ένωση (Συγχώνευση) με το Απεριόριστο.
Σύμφωνα με την Παράδοση το ΥΠΕΡΤΑΤΟ (που Ανήκει σε άλλη Οντολογική Περιοχή από αυτήν που λειτουργούμε εμείς σαν όντα, στην παρούσα φάση) δεν έχει Ιδιότητες, τίποτα να «συλλάβεις», να χαρακτηρίσεις, να κατανοήσεις, είναι ένα απόλυτο κενό, είναι το ΜΗΔΕΝ, Τίποτα (το «ΕΙΝ»)… Ταυτόχρονα, Αυτό το Χωρίς Ιδιότητες, Είναι ΠΑΡΟΥΣΙΑ, Πέρα από τον Χρόνο και την Μεταβολή, κι έτσι Αποτελεί την ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ «ΕΙΝΑΙ» (το «ΕΙΝ ΣΟΦ»)… Σαν ΠΑΡΟΥΣΙΑ, Εκδηλώνεται σαν Συνείδηση, Κατανόηση, Γνώση, Θέληση, σαν ΦΩΣ που Ουσιαστικοποιεί Ό,τι Συλλαμβάνει (το «ΕΙΝ ΣΟΦ ΑΟΥΡ»).
Είναι από το ΑΠΕΙΡΟ ΦΩΣ που Γεννιέται η Δημιουργική Κίνηση (σε «άλλο» Οντολογικό Πεδίο), που θα Φέρει σε Ύπαρξη τα Πάντα. Είναι η ΑΡΧΗ (το ΚΕΤΕΡ) που Δραστηριοποιείται Φανερώνοντας Όλες τις Δυνατότητες της Ύπαρξης που συγκεκριμενοποιούνται σε Δέκα Θεϊκές Δυνάμεις (Σεφιρότ, Σφαίρες, Χώροι Εκδήλωσης, Ύπαρξης, Ζωής).
Στο Ανώτερο Απόλυτο Πεδίο, του Αληθινού Θεϊκού Κόσμου (ΑΤΣΙΛΟΥΤ) οι Δυνάμεις (Σεφιρότ) Εκδηλώνονται, Υπάρχουν, Πλήρεις κι Ενεργές.
Οι Δέκα Δυνάμεις είναι:
ΚΕΤΕΡ, Χοχμά και Μπινά
(ΝΤΑΑΤ, η Άβυσσος, το Διαχωριστικό Όριο ανάμεσα στον Θεϊκό Κόσμο και τους Κατώτερους Κόσμους)
ΤΙΦΕΡΕΤ, Χέσεντ και Γκεβουρά
ΓΙΕΣΟΝΤ, Νέτσαχ και Οντ
ΜΑΛΚΟΥΤ
Είναι ακριβώς οι Τέσσερις Κύριες Σεφιρότ, ΚΕΤΕΡ, ΤΙΦΕΡΕΤ, ΓΙΕΣΟΝΤ, ΜΑΛΚΟΥΤ, που Δραστηριοποιούνται δημιουργώντας τα Τέσσερα Πεδία, Κόσμους.
Το ΚΕΤΕΡ Δημιουργεί τον Κόσμο του Απόλυτου Πνεύματος, ΑΤΣΙΛΟΥΤ.
Μεσολαβεί η ΝΤΑΑΤ, η Άβυσσος.
Το ΤΙΦΕΡΕΤ Δημιουργεί τον Νοητικό Κόσμο της Δημιουργίας, ΜΠΕΡΙΑ.
Το ΓΙΕΣΟΝΤ Δημιουργεί τον Κόσμο της Ζωής, ΓΙΕΤΣΙΡΑ.
Το ΜΑΛΚΟΥΤ Δημιουργεί τον Κόσμο του Εξωτερικού Φαινομενισμού, ΑΣΙΓΙΑ.
Το Δένδρο των Σεφιρότ, (Ότζ Χαίμ), το Δένδρο της Ζωής, Εκδηλώνεται έτσι και στους Τέσσερις Κατώτερους Κόσμους. Αλλά πως σχετίζονται οι Δυνάμεις στα Διάφορα Πεδία είναι Μυστικό που αποκαλύπτεται μόνο στους μυημένους. Στα βιβλία υπάρχουν (επίτηδες) λανθασμένες περιγραφές κι αναπαραστάσεις.
Στην πραγματικότητα, σε κάθε Πεδίο, ή Κόσμο, Πραγματικά Δραστήρια είναι μόνο η Σεφιρότ που σχετίζεται μαζί του και τον Δημιουργεί, που αποτελεί την Ουσία του. Οι Ανώτερες Σεφιρότ είναι «ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ» και οι Κατώτερες δεν έχουν Δραστηριοποιηθεί, είναι «ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ».
Στον Κόσμο της ΑΣΙΓΙΑ (που ζούμε) Πραγματικά Δραστήρια είναι μόνο το ΜΑΛΚΟΥΤ. Όλες οι Ανώτερες Σεφιρότ είναι ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ. Το τι σημαίνει αυτό το γνωρίζουν μόνο οι μυημένοι.
Στους Τέσσερις Κόσμους, οι Υπάρξεις, τα Όντα, εκδηλώνονται με Φορείς (Σώματα).
Στον Κόσμο του ΑΤΣΙΛΟΥΤ το ΚΟΣΜΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ (ΡΟΥΑΧ), (Κατ’ εικόνα της Μοναδικότητας του Πνεύματος), Μεταβαίνει στην Κατάσταση του Ατομικού Πνεύματος (Ρούαχ)… Αλλά η πραγματική πολλαπλότητα των όντων πραγματοποιείται στον Κόσμο του ΜΠΕΡΙΑ, της ΝΟΗΣΗΣ, όπου τα όντα έχουν σαν φορέα το Νέσαμαχ, τον νοητικό πυρήνα… Στον Κόσμο της Εσώτερης Ζωής, του ΓΙΕΤΣΙΡΑ, τα όντα χρησιμοποιούν σαν φορέα το Φωτεινό Νέφες, το «αστρικό» σώμα… Στον κόσμο των Φαινομένων, του ΑΣΙΓΙΑ, τα όντα ενδύονται ένα υλικό σώμα («είναι ο «δερμάτινος χιτώνας» του Αγιογραφικού Συμβολισμού), το Γκωφ.
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ, το Ρούαχ, το Νέσαμαχ, το Νέφες, είναι τα αόρατα σώματα, οι αόρατες εσωτερικές δυνάμεις που ενσωματώνονται όλες στο υλικό σώμα, Γκωφ.
Το Ταλμούδ κι η Παλαιά Διαθήκη δέχονται την κατάταξη που αναφέραμε. Το «Σεφέρ Χα Ζοχάρ», η «Βίβλος της Λαμπρότητας», ένα από τα σημαντικότερα Καμπαλιστικά Κείμενα, του 13ου αιώνα, θεωρεί το Νέσαμαχ σαν Πνεύμα και το Ρούαχ σαν Νόηση, αλλά λίγη σημασία έχουν οι όροι, από την στιγμή που διευκρινίζουμε το περιεχόμενο των λέξεων.
Το Ουσιαστικό στην Καμπαλιστική Σύλληψη της Πραγματικότητας είναι ότι ανάμεσα στον Θεό, στην Δημιουργία (του Θεϊκού Κόσμου ΑΤΣΙΛΟΥΤ) και στο Ον (και στον Άνθρωπο, τις Δυνάμεις του Ανθρώπου) υπάρχει Πλήρης Αντιστοιχία.
Ακριβώς η Αληθινή Γνώση, η Πλήρης «Πληροφόρηση» κι η Ορθή Πρακτική Χρήση αυτών που αναγνωρίζουμε, μπορεί να μας Οδηγήσει Πίσω, στον Υπέρτατο Σκοπό, στο Θεό. Έχουμε Προέλθει από τον Θεό, Είμαστε Κατ’ Εικόνα και Ομοίωση του Θεού, και στον Θεό Πρέπει να Επιστρέψουμε. Το «Καμπαλιστικό Έργο» έχει αυτόν ακριβώς τον Σκοπό.
Όταν Εισερχόμαστε στην ΟΔΟ αντιλαμβανόμαστε ότι, όταν στρεφόμαστε μέσα μας, προς τις Εσωτερικές Δυνάμεις μας, κι ανυψωνόμαστε στις διάφορες Ανώτερες Αρχές μας (και λειτουργούμε σε Ανώτερα Επίπεδα), ταυτόχρονα ανυψωνόμαστε στα αντίστοιχα Κοσμικά Πεδία (πάντα μέσα στον «διαλογισμό»… Καβανά, εσωτερική προσοχή, κλπ.) μέχρι να έχουμε ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, (ντεβεκούτ).
1. Στο Εξωτερικό Επίπεδο (αντίστοιχο Πεδίο του ΜΑΛΚΟΥΤ) δραστηριοποιούμαστε στο σώμα, Γκωφ, κι έχουμε να κάνουμε μόνο με εξωτερικές δραστηριότητες. Ο Ορθός Προσανατολισμός, η «απόρριψη» του φαινομενικού κόσμου, των απατηλών φαινομένων, είναι η Είσοδος στο ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
2. Στο Εσωτερικό Επίπεδο (αντίστοιχο Πεδίο του ΓΙΕΣΟΝΤ) δραστηριοποιούμαστε στο Νέφες, κι εδώ υπάρχουν δύο επίπεδα εργασιών που πρέπει να γίνουν, ένα εξωτερικό που αφορά τις προσκολλήσεις μας στα εξωτερικά πράγματα, κι ένα εσωτερικό που αφορά τις βαθύτερες επιθυμίες και πάθη, που χαράζουν την μνήμη και μας κρατούν δέσμιους στους εξωτερικούς κόσμους.
3. Στο Ανώτερο Νοητικό Επίπεδο του Νέσαμαχ (αντίστοιχο Πεδίο του ΤΙΦΕΡΕΤ) υπάρχουν τρία επίπεδα εργασιών που αναφέρονται στην Δραστηριότητα της Νόησης στον εξωτερικό κόσμο, στην Μνήμη, των συσσωρευμένων γνώσεων, εμπειριών, πεποιθήσεων, κλπ., και στην Καθαρά Διανοητική Δραστηριότητα… Όλα αυτά πρέπει να «ελεγχθούν», να «απαλειφθούν», για να ανυψωθούμε πάνω από κάθε νοητική διαδικασία, στον Αληθινό Κόσμο του Πνεύματος.
4. Στο Εσώτατο Πεδίο του Ρούαχ (αντίστοιχο Πεδίο του ΚΕΤΕΡ) υπάρχουν Τέσσερις Εργασίες που πρέπει να γίνουν, Τέσσερα Επίπεδα Εμπειρίας που πρέπει να Βιώσουμε και να «ξεπεράσουμε».
Στο Πρώτο Επίπεδο έχουμε ακόμα αντίληψη του εξωτερικού κόσμου, αλλά μέσα από την Απελευθερωμένη Διευρυμένη Αντίληψη της Ενότητας της Ύπαρξης (όπου έχει ξεπερασθεί το εγώ κι ο διαχωρισμός εγώ-κόσμος), αλλά οι Τρεις Ανώτερες Καταστάσεις είναι Τελείως Εσωτερικές, και Σχετίζονται με την «Μετάβαση» από το Ατομικό στο Παγκόσμιο Πνεύμα που «Καθρεφτίζει» τον Θεό (αλλά χωρίς να «Είναι» Θεός).
5. Ο Αληθινός Θεός Βρίσκεται πέρα όλων Αυτών, είναι το Χωρίς Όρια, Περιορισμούς… είναι η Αβυθομέτρητη Παρουσία, η Πνευματική Άβυσσος όπου όλα Διαλύονται στο ΠΑΝ και στο ΤΙΠΟΤΑ.
Αν παρατηρήσει κάποιος προσεκτικά στην παραπάνω περιγραφή θα διαπιστώσει ότι όσο πιο Βαθιά Εισχωρούμε στην Φύση μας, όσο πιο ψηλά ανυψωνόμαστε στις Εσωτερικές Αρχές μας, και στα Αντίστοιχα Κοσμικά Πεδία, τόσο αυξάνονται τα επίπεδα δραστηριότητάς μας και Πνευματικής Δράσης μας, γιατί σχετίζονται ακριβώς με τις Εσωτερικές Λειτουργίες μας και με τους Εσωτερικούς Κόσμους, των οποίων αποκτάμε επίγνωση, έλεγχο και κυριαρχία. Στο Ανώτερο Επίπεδο (κι Αντίστοιχο Πεδίο) έχουμε Πλήρη Επίγνωση των κατωτέρων Επιπέδων (κόσμων).
Το «ΠΩΣ» όμως «λειτουργούν» όλα αυτά στο Κοσμικό Δέντρο της Ζωής και Μέσα μας, «πως» σχετίζονται, «πως» αναγνωρίζονται, και πως «διαχειριζόμαστε» τις «Δυνάμεις», είναι όπως είπαμε καθαρά πρακτικό ζήτημα.
Στην Καμπάλα χρειάζεσαι οπωσδήποτε έναν «οδηγό», δεν μπορείς να προχωρήσεις ούτε μέσα από θεωρητικές περιγραφές, ούτε μέσα από βιβλία, ούτε μόνος σου, γιατί κινδυνεύεις να εκλάβεις για αλήθεια κάτι που είναι ελλιπές ή παραποιημένο, να εκλάβεις σαν πλήρη γνώση την ημιμάθεια και σαν πραγματική πρόοδο την ενασχόληση με άσχετες εξωτερικές ή κατώτερες δραστηριότητες. Χρειάζεται Προσοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου