Ιλιάς, Θ`, 199- 300.
Η Ήρα θύμωσε και ταράχτηκε με τα προκλητικά λόγια του Έκτορα. Καθώς κορυφώθηκε ο θυμός της ταρακουνήθηκε στο θρόνο της και αυτό το ταρακούνημα πέρασε σαν σεισμός σ` ολόκληρο τον μέγα Όλυμπο που τραντάχτηκε δυνατά.
200. Είπε στον Ποσειδώνα:« Ποσειδώνα αδελφέ, τρανέ κοσμοσείστη, δε σε νοιάζει καθόλου που οι Αχαιοί αποδεκατίζονται από τους Τρώες; Ξέχασες τα δώρα που σου προσφέρουν σε αφθονία, στις Αιγές και στην Ελίκη; Μπορούμε να συνασπισθούμε υπέρ των Ελλήνων και έτσι να μείνει μόνος ο Δίας να συνδράμει τους αδικητές Τρώες».
Απάντησε ο Ποσειδών στην αδελφή του Ήρα: «Η γλώσσα σου είναι φωτιά και όρια δεν έχει, τα σκέφτηκες τα λόγια σου που είπες για τον Δία; Μπορούμε εμείς να δράσουμε κόντρα στον μέγα Δία; Εγώ ποτέ δεν θα `κανα τέτοια ανοησία».
Την ίδια ώρα που έλεγαν αυτά οι θεοί, οι Τρώες με τα όπλα τους και τα άρματα τους μαζεύτηκαν γύρω από το χαντάκι που προστάτευε τα τείχη των Αχαιών. Μπροστάρης και αρχηγός ο ισάξιος του Άρη, ο ατρόμητος και εμπνευσμένος Έκτωρ. Το σχέδιο και το στρατήγημα του ήταν να περάσουν το χαντάκι να τσακίσουν τα τείχη, να σκοτώσουν όλους όσους θα τους αντισταθούν και να φτάσουν στα καράβια να τα πυρπολήσουν. Η Ήρα όμως έβαλε στο νου του Αγαμέμνονα την ιδέα να σπεύσει να εμψυχώσει τους άντρες του. Καθώς έτρεχε ανέμιζε ο μέγας πορφυρός χιτώνας του. Στάθηκε κοντά στο μελανό πλοίο του Οδυσσέα στη μέση του στόλου, για να ακούγεται σε όλες τις θέσεις του στρατεύματος. Με φωνή πολύ δυνατή είπε:
«Αιδώς Αργείοι όμορφοι και θαυμαστοί στα κάλλη. Είστε δειλοί και άχρηστοι στη δύσκολη την ώρα. Στις καυχησιές είστε καλοί τώρα γιατί φοβάστε; Τα λόγια σας είναι πολλά κι οι πράξεις σας ολίγες. Καμάρι είχατε εσείς πως ένας σας νικάει διακόσιους Τρώες μάχιμους κι άξιους στρατιώτες. Αυτά δεν λέγατε εσείς στη Λήμνο στο τραπέζι που πίνατε γλυκό κρασί και τρώγατε μεζέδες;
Τώρα σας θέλω. Με τα κούφια λόγια τα βάζετε με εκατό και διακόσιους όπως λέτε. Αλλά τώρα δεν χρειάζεται να τα βάλετε με εκατό και διακόσιους. Με έναν βάλτε τα. Το Έκτορα που ετοιμάζεται να μας αφανίσει και να κάψει τα καράβια μας κι εμάς μαζί.
Δία πατέρα λυπήσου μας. Ήμουν πάντα ευσεβής απέναντι σου. Σε όλους τους βωμούς που βρήκα στο δρόμο μου μέχρι εδώ, σου πρόσφερα λαμπρές θυσίες. Βοήθα μας τρανέ θεέ μη μας εγκαταλείπεις».
Ο Δίας συγκινήθηκε κι άλλαξε αμέσως γνώμη. Δεν ήθελε πια τον χαμό για όλους τους Αργείους. Δάκρυσε μάλιστα γι` αυτούς και για τον αρχηγό τους τον μέγα Αγαμέμνονα τον έμπιστο Ατρείδη. Σημάδι μέγα έστειλε με τον χρυσαετό του που είχε στα ακράνυχα ένα μεγάλο ελάφι. Πέταξε και το άφησε δίπλα στον μέγα Ατρείδη εκεί επάνω στο βωμό έτοιμο για θυσία.
250. Σαν είδανε οι Αχαιοί τον αετό του Δία αμέσως αναθάρρησαν και όρμησαν στους Τρώες. Ο Διομήδης κτύπησε πρώτος απ` τους Αργείους τον Φραδμονίδη Αγέλαο που έστρεφε τους ίππους για να γλυτώσει την οργή του γίγαντα Τυδείδη. Όμως τον βρήκε ο θάνατος και έπεσε απ` το άρμα και τ` άρματα του βρόντηξαν σαν βγήκε η ψυχή του.
Στη σύγκρουση που ακολούθησε ενεπλάκησαν οι: Αγαμέμνων, Μενέλαος, οι δυο Αίαντες, οι κρητικοί Ιδομενέας και Μηριόνης, ο Ευρύπυλος, ο Ευαιμονίδης και ένατος στη σειρά ο Τεύκρος με το φονικό του τόξο που όποιον σημάδεψε τον έστειλε στον Άδη. Ο Αίας ο Τελαμώνιος προστάτευε τον αδελφό του, τον τοξότη Τεύκρο με την τεράστια ασπίδα του. Τα θύματα του τρομερού τοξότη ήταν οι σπουδαίοι: Ορσίλοχος, Χρομίος, Λυκοφόντης, Δαίτωρ, Όρμενος, Οφελέστης, Αμοπάων Πολυαιμονίδης, Μελάνιππος.
Ο Αγαμέμνων θαύμασε τον μέγιστο τοξότη που με σειρά αφάνιζε τις φάλαγγες των Τρώων. Πήγε κοντά και μίλησε στον σιδερένιο άντρα: «Ω Τεύκρο Τελαμώνιε ανίκητε τοξότη συνέχισε ακάθεκτος τους Τρώες να σκοτώνεις κι όλοι εμείς περήφανοι θα ήμαστε για σένα όπως και ο πατέρας σου ο μέγας Τελαμώνας. Σου δίνω την υπόσχεση πως αν την Τροία πάρω, με του Διός τη δύναμη και της Παλλάδας χάρη, τρίποδα θα σου δώσω εγώ ή άρμα με δυο ίππους ή μια πανέμορφη κυρά συντρόφισσα να έχεις»
Ο Τεύκρος του απάντησε: «Άκουσε Αγαμέμνονα, Ατρείδη δοξασμένε, οκτώ τρανούς πολεμιστές ξαπόστειλα στον Άδη με τα γοργά τα βέλη μου που έχω στη φαρέτρα. Όμως τον Έκτορα ζητώ τη ζήση να του πάρω και να τον στείλω στη στιγμή στου Άδη τα παλάτια».
300. Είπε κι αμέσως τράβηξε ακόμα ένα βέλος και σκόπευσε τον Έκτορα τον αρχηγό των Τρώων. Όμως το βέλος σκότωσε τον διπλανό τον άντρα που `ταν κι αυτός ένα παιδί του βασιλιά Πριάμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου