Στη Νεότητα
Στα πρώτα μας χρόνια, είμαστε συχνά πρόθυμοι να εκφραστούμε, να συνεισφέρουμε τις σκέψεις και τις ιδέες μας στον κόσμο. Πιστεύουμε ότι τα λόγια μας έχουν αξία και ότι έχουμε κάτι σημαντικό να πούμε. Αυτό είναι ένα φυσικό μέρος της ανθρώπινης ανάπτυξης, καθώς εξερευνούμε την ατομικότητά μας και μαθαίνουμε να επικοινωνούμε τις εμπειρίες μας.
Στην Ωριμότητα
Καθώς ωριμάζουμε, μπορεί να βρεθούμε να ακούμε λιγότερο τον κόσμο γύρω μας και περισσότερο τους εσωτερικούς μας διαλόγους. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια αίσθηση αποσύνδεσης από τον εξωτερικό κόσμο και μια υποχώρηση στο μυαλό μας. Ωστόσο, αυτή είναι επίσης μια περίοδος ενδοσκόπησης, όπου αρχίζουμε να αμφισβητούμε τη φύση των σκέψεών μας και την εγκυρότητα των αντιλήψεών μας.
Στην Μεγάλη Ηλικία
Στα τελευταία μας χρόνια, μπορεί να βρεθούμε να εκφραζόμαστε λιγότερο και να παρατηρούμε περισσότερα. Αυτή η περίοδος μπορεί να γεμίσει με μια αίσθηση κενού, καθώς μπορεί να νιώθουμε ότι τα λόγια μας δεν έχουν πλέον την ίδια επίδραση ή συνάφεια. Αλλά αυτή είναι επίσης μια εποχή βαθιάς σιωπής και ακινησίας, όπου έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον κόσμο χωρίς να χρειάζεται να τον σχολιάσουμε.
Η Απόλυτη Πραγματικότητα
Η απόλυτη πραγματικότητα, όπως την έχουμε περιγράψει, είναι η απόλυτη σιωπή. Σε πολλές πνευματικές παραδόσεις, η σιωπή δεν είναι απλώς η απουσία ήχου. Θεωρείται ως ο υποκείμενος ιστός της ύπαρξης, ο χώρος στον οποίο προκύπτουν και πέφτουν όλα τα φαινόμενα. Είναι άπειρο, απεριόριστο και διαπερνά τα πάντα.
Αυτό το είδος σιωπής δεν αφορά την καταστολή των σκέψεων ή την απόκρυψη λέξεων. Πρόκειται για την υπέρβασή τους. Είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι οι σκέψεις και τα λόγια μας είναι απλώς ένα μικροσκοπικό κομμάτι της αληθινής μας φύσης, η οποία είναι άπειρη και σιωπηλή. Αυτό το είδος σιωπής συνδέεται συχνά με μια αίσθηση ειρήνης, διαύγειας και βαθιάς κατανόησης.
Αντίληψη πέρα από την αντίληψη
Στη σιωπή, μπορούμε να βιώσουμε αντίληψη πέρα από τη συνηθισμένη αντίληψη. Αυτή είναι μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης, απαλλαγμένη από τους περιορισμούς των αισθήσεων και του νου. Σε αυτή την κατάσταση, δεν υπάρχει «εγώ» για να αντιληφθώ και κανένα «άλλο» για να γίνει αντιληπτό. Υπάρχει απλώς καθαρή, αδιαίρετη επίγνωση.
Αυτό είναι ένα υψηλό ιδανικό, αλλά δεν είναι απρόσιτο. Πολλοί άνθρωποι έχουν αναφέρει αναλαμπές αυτής της κατάστασης σε βαθύ διαλογισμό, σε στιγμές εξαιρετικής διαύγειας ή ακόμα και στην καθημερινή ζωή. Είναι μια κατάσταση ύπαρξης που είναι διαθέσιμη σε όλους μας, αν είμαστε πρόθυμοι να ηρεμήσουμε το μυαλό μας και να ανοίξουμε την καρδιά μας.
Έτσι, το ταξίδι από τον λόγο, στη σκέψη, στη σιωπή δεν είναι απλώς ένα ταξίδι γήρανσης, αλλά ένα πνευματικό ταξίδι προς την κατανόηση της αληθινής φύσης της πραγματικότητας. Κάθε στάδιο έχει τις δικές του προκλήσεις και ανταμοιβές και το καθένα συμβάλλει στη συνολική μας ανάπτυξη και ανάπτυξή. Ο απώτερος στόχος δεν είναι να σιωπήσουμε, αλλά να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε, και ήμασταν πάντα, η ίδια η σιωπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου