Για ποιο λόγο είναι καλό να καλλιεργούμε μέσα μας όσο περισσότερα είδη αγάπης μπορούμε; Προφανώς, επειδή υπάρχουν ατυχίες στην αγάπη και κάθε φορά που έρχεται μια τέτοια απώλεια, μας κυριεύει η θλίψη και η απόγνωση για τις αγάπες που χάνουμε.
Πότε έρχεται μια τέτοια θλίψη; όταν μια αγάπη χάνεται λόγω θανάτου ενός αγαπημένου προσώπου μας, λόγω του τέλους μιας μακράς σχέσης από ανθρώπινες αδυναμίες και λάθη. Κι αν γνωρίζουμε πως δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω τους δείκτες του χρόνου για να τα διορθώσουμε, δυσκολευόμαστε να ξεπεράσουμε αυτή την απώλεια και θλίψη. Έτσι, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι στη ζωή μας η αγάπη είναι παρούσα σε διάφορες παραλλαγές.
Μερικές φορές, η γνώση ότι υπάρχουν περισσότερα από ένα είδη αγάπης μπορεί να μετριάσει τη στενοχώρια της απώλειας. Ένα αγαπημένο μας πρόσωπο μπορεί να φύγει από κοντά μας, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να υπάρχει ένα πολύ ιδιαίτερο πρόσωπο που να μας παρέχει με πολλά διαφορετικά είδη αγάπης ταυτόχρονα. Ο σκοπός είναι να αναγνωρίσουμε πως υπάρχει αγάπη στη ζωή μας σε διάφορες μορφές και να μην απογοητευόμαστε. Όπως συμβαίνει κι όταν κάποιος χάνει το αγαπημένο ψηλό δέντρο του κήπου του, αυτό ίσως τον βοηθά να δώσει περισσότερη προσοχή στα λουλούδια και στα υπόλοιπα φυτά που υπάρχουν ακόμα γύρω του.
Η ταυτοποίηση των διαφορετικών ειδών αγάπης έγινε για πρώτη φορά από τους αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι ανέπτυξαν ρεαλιστικά τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα από τα λογοτεχνικά τους έργα.
1.Ο Έρωτας
Μία από τις πιο κοινές μορφές της αγάπης που μας έρχεται εύκολα στο μυαλό όταν σκεφτόμαστε την πιο ρομαντική εκδοχή της αγάπης είναι ο Έρωτας. Εκφράζει το σεξουαλικό πάθος και την ερωτική επιθυμία και οφείλει την ονομασία του στον ομώνυμο Έλληνα θεό της γονιμότητας. Είναι αυτό το μαγικό συστατικό το οποίο εκφράζει τη χημεία που πυροδοτεί την αρχή μιας σχέσης και την ατέλειωτη αναζήτηση του ζευγαρώματος.
2. Το Φλερτ
Είναι αυτό το συναίσθημα που μας κάνει να νοιώθουμε πως πετάνε πεταλούδες στην καρδιά μας. Αυτό το είδος αγάπης είναι το πιο αθώο και παιχνιδιάρικο. Μπορεί να υπάρχει στην παρέα με ένα ρομαντικό σύντροφο που μας αρέσει και περνάμε καλά, αλλά μπορεί επίσης να είναι μια παιχνιδιάρικη αγάπη με έναν φίλο που δεν περιλαμβάνει την ερωτική έλξη και επιθυμία.
3. Η Αδελφική Φιλία
Μιλώντας για φίλους, υπάρχει ένα ειδικό είδος αγάπης που εκφράζει μια βαθιά φιλία και ονομάζεται αδελφική φιλία. Είναι αυτοί οι φίλοι που τους αισθάνεστε σαν Αδελφές Ψυχές. Οι φίλοι που αν κι ο χρόνος μπορεί να πέρασε και να τους χάσατε για μεγάλο χρονικό διάστημα, όταν τους ξανασυναντήσετε θα αρχίσετε ακριβώς εκεί που σταματήσατε πριν απομακρυνθείτε. Μια βαθιά αγάπη που σχηματίζει ένα σταθερό δεσμό. Είναι ο φίλος ή η φίλη που διαφέρει από τη ρομαντική σχέση ή μπορεί να εξελιχθεί σε μια τέτοια.
4. Η Πραγματιστική Αγάπη
Είναι το είδος της αγάπης που υποψιάζομαι ότι ο καθένας επιθυμεί βαθιά μέσα του, ακόμα κι αν δεν συνειδητοποιεί ότι αποτελεί αυτό που στην ουσία αναζητά. Αποτελεί μια μακροχρόνια πιο ορθολογικού τύπου αγάπη. Είναι η αγάπη που εκφράζεται από τη φράση “ζήσανε αυτοί καλά και μεις καλύτερα” στα παραμύθια. Η συζυγική αγάπη που έρχεται με τα χρόνια είναι μια έκφανσή της.
5. Η Στοργή
Ακόμα πιο βαθιά αγάπη είναι η στοργή, η οποία εκφράζει την οικογενειακή αγάπη και δίνεται άνευ όρων στα μέλη της οικογένειας μεταξύ τους περιλαμβάνοντας τις ανάγκες εξάρτησης των ανήλικων μελών της και τους συγγενικούς οικογενειακούς δεσμούς, ανεξάρτητα από την προσωπικότητά τους.
6. Η Αλτρουιστική Αγάπη
Είναι η καθολική αγάπη που εκφράζουμε σε όλους ανεξαρτήτως χωρίς ιδιοτέλεια. Υπήρχε στα τραγούδια του 60′, της εποχή των χίπις με σύνθημα “κάντε έρωτα και όχι πόλεμο”. Ο Ιησούς την περιέγραψε στο χρυσό κανόνα του «Φερθείτε στους άλλους έτσι όπως θα θέλατε να φέρονται αυτοί σε σας». Επίσης, υπάρχει και στις ανατολικές θρησκείες στην έννοια της συμπόνιας και πιο συγκεκριμένα στο χαιρετισμό «Namaste» που σημαίνει “Υποκλίνομαι στη θεότητα μέσα σου”. Είναι μια δοτική αγάπη χωρίς να περιμένουμε ανταλλάγματα Η αγάπη που δε ζητά να επιστραφεί.
7. Η Φιλαυτία
Υπάρχει η φιλαυτία ,η οποία είναι η αγάπη για τον εαυτό μας. Δεν πρέπει να συγχέεται με τον εγωισμό ή το ναρκισσιτικό είδος αγάπης που συνδέεται με την αυτοϊκανοποίηση και την ιδιοτέλεια. Έχω διαπιστώσει ότι αυτό το είδος αγάπης είναι και το πιο δύσκολο να καλλιεργηθεί και να εξερευνηθεί από το άτομο. Είναι η αγάπη για τον εαυτό μας που αφουγκράζεται και σέβεται τα ατομικά συναισθήματα και το εσωτερικό μας ένστικτο. Μας βοηθά να μην πέφτουμε στην παγίδα της αυτοταπείνωσης και της αυτολύπησης. Παραδόξως, όταν συμπεριφερόμαστε άσχημα στον εαυτό μας και τον καταπιέζουμε, τείνουμε να επικρίνουμε και να ελέγχουμε και τις ζωές και των άλλων. Ενώ όταν συγχωρούμε και συμπεριφερόμαστε όμορφα στον εαυτό μας, τείνουμε να συμπάσχουμε με τους άλλους, να τους κατανοούμε καλύτερα και να τους συγχωρούμε.
8. Η Συγχώρεση
Η συγχώρεση οποιουδήποτε μας έχει βλάψει προϋποθέτει μια αγάπη, που όχι μόνο δεν ζητά ανταλλάγματα, αλλά εκφράζει και μια καθολικότητα έξω από τις ανθρώπινες πράξεις. Αυτός που μπορεί να συγχωρεί βρίσκεται σε ένα υψηλότερο επίπεδο αυτογνωσίας και η αγάπη μέσα του υπάρχει σε μια υγιή ισορροπία.
9. Η Πίστη
Η πίστη εκφράζει το είδος της αγάπης προς το άγνωστο και το υπέρλογο, την αιτία και την αρχή της ύπαρξης και του υπερφυσικού. Δείχνει ότι η ζωή αυτή δεν είναι το τέλος και ότι κάτι μεγαλύτερο υπάρχει που δεν μπορεί να εξηγηθεί σε αυτό τον κόσμο. Μπορούμε να πούμε με λίγα λόγια πως είναι η αγάπη για τον Θείο Έρωτα.
ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ....ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΖΕΙΣ....ΜΑΚΡΥΑ ΤΟΥ !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή