Ένας άθλιος από κάποιον άθλιο, διαμέσου ενός αθλίου σε κάποιον άθλιο

Ο στωικός Διονύσιος αναφέρει ότι ύστερα από τη μάχη της Χαιρώνειας ο Διογένης συνελήφθη και οδηγήθηκε στον Φίλιππο. Όταν αυτός τον ρώτησε ποιος ήταν, εκείνος του απάντησε πως ήταν «κάποιος που παρατηρεί την απληστία σου».

Στην Χαιρώνεια, μια μικρή πόλη της Βοιωτίας, ο Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας (ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου) το 338 π.Χ. νίκησε τους Θηβαίους και τους Αθηναίους. Η ήττα στην Χαιρώνεια σηματοδότησε το τέλος των ελεύθερων πόλεων-κρατών και την συνένωση της Ελλάδας κάτω από τον μακεδονικό ζυγό, αλλά και την απαρχή του κοινού ελληνιστικού πολιτισμού.

Η ειλικρινής αυτή απάντηση εντυπωσίασε τον Φίλιππο και τον άφησε αμέσως ελεύθερο.

Όταν κάποτε ο Αλέξανδρος έστειλε μια επιστολή στον Αντίπατρο στην Αθήνα, με κάποιον που ονομαζόταν Άθλιος, ο Διογένης που παρευρισκόταν εκεί, είπε: «Ένας άθλιος από κάποιον άθλιο, διαμέσου ενός αθλίου σε κάποιον άθλιο».

Ο Αντίπατρος ήταν στρατηγός του Φιλίππου της Μακεδονίας και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Καθ’ όλη τη διάρκεια της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ασία παρέμεινε αντιβασιλέας και επιμελητής του κράτους της Μακεδονίας.

Όταν ο Περδίκκας απείλησε πως αν δεν πήγαινε ο Διογένης σ’ αυτόν θα τον σκότωνε, εκείνος απάντησε: «Δεν είναι δα αυτό και κανένα κατόρθωμα, θα μπορούσε να το κάνει κι ένα σκαθάρι ή μια φαρμακερή αράχνη». Πιο σοβαρό θα θεωρούσε αν ο Περδίκκας έλεγε πως «ζώντας και χωρίς εμένα, θα ζούσε ευτυχισμένα».

Ο Περδίκκας ήταν ένας από τους σημαντικούς στρατηγούς του Μεγάλου Αλεξανδρου, και μετά τον θάνατό του ανέλαβε επίτροπος και διαχειριστής του κράτους.