Κι όσα αστέρια κι αν έπεσαν, το φεγγάρι ποτέ δεν έμεινε μόνο

Κάθομαι και χαζεύω τα αστέρια, στην εξοχή φαίνονται τόσα πολλά συγκριτικά με την Αθήνα! Άλλα μικρά, άλλα μεγάλα, άλλα πιο αδύναμα, άλλα πιο φωτεινά. Το καθένα μοναδικό.

Μοναδικό όπως και οι άνθρωποι που περνάνε από τη ζωή μας. Με αστέρια μοιάζουν. Έχουν κι αυτοί μια συγκεκριμένη διάρκεια ζωής. Άλλα μεγαλύτερη και άλλα μικρότερη. Έρχονται να δώσουν λίγο φως στη ζωή σου, μια διαφορετική οπτική και έπειτα από λίγο άλλοι φεύγουν, άλλοι “σβήνουν”, άλλοι απλώς χάνονται από το οπτικό σου πεδίο.

Ξαφνικά κοιτώντας τον ουρανό πέφτει ένα αστέρι και συνειδητοποιώ πως τελικά οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σχεδόν ίδιες με τα πεφταστέρια. Όταν κάνουν τον κύκλος τους σβήνουν και χάνονται. Σε αυτή τη ζωή τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Μόνοι ερχόμαστε και μόνοι φεύγουμε. Το θέμα είναι το μεσοδιάστημα να το γεμίσουμε με όμορφες στιγμές διαλεγμένες μία προς μία.

Σαν τα πεφταστέρια λοιπόν και οι άνθρωποι, άλλοι σε φωτίζουν για καιρό και “λάμπουν” πάντα εκεί για σένα, ακόμα και από μακριά και άλλοι έχουν σύντομη ημερομηνία λήξης καθώς το φως τους δεν μπορεί να φωτίσει κανέναν άλλο πέρα από τους ίδιους.

Κι άλλο αστέρι έπεσε. Νομίζω πως αρχίζω να μελαγχολώ. Με κάθε αστέρι που πέφτει αντί να κάνω μία ευχή, όπως όλοι, μετράω απώλειες. Μετράω χαμένες σχέσεις. Μετράω χαμένο χρόνο. Μετράω βράδια που ήμουν μόνη μου, όπως σήμερα, παρέα μόνο με τα αστέρια. Με κάθε αστέρι που πέφτει φέρνω στο νου μου το αύριο. Σκέφτομαι τι μπορεί να φέρει.

Τα αστέρια πέφτουν το ένα μετά το άλλο και έχω αρχίσει να φοβάμαι πως στο τέλος δεν θα μείνει κανένα καρφιτσωμένο στον ουρανό να κάνει παρέα στο φεγγάρι. Ο συνειρμός που κάνω δεν μου αρέσει.

Αν δεν μπορούν τα αστέρια να μείνουν δίπλα στο φεγγάρι για πάντα που είναι κάθε μέρα μαζί, πως ελπίζουμε να μείνουν οι άνθρωποι δίπλα μας; Κι αν τελικά μείνουμε τελείως μόνοι;

Δεν μου αρέσει αυτή η σκέψη.

Κοιτάζω το φεγγάρι του χαμογελάω και υπόσχομαι πως στο επόμενο αστέρι που θα πέσει, αντί να μετρήσω τις απώλειες θα κάνω μία ευχή. Μία ευχή όλα τα πεφταστέρια να είναι άνθρωποι που τους στέλνει το φεγγάρι δίπλα μας να μας κάνουν παρέα. Άνθρωποι που είναι γραφτό να γνωρίσουμε κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον.

Καληνύχτα λοιπόν φεγγαράκι μου και μην ανησυχείς, έχει πολλά αστέρια εκεί πάνω. Δεν θα μείνεις μόνο.