Πνευματικές Εμπειρίες

Φώτιση

Όταν πριν 25 αιώνες ο Σιντάρτα Γκοτάμα έλεγε ότι τα πάντα είναι οδύνη, δεν αναφερόταν, ούτε σε μία προσωπική διάθεση, ούτε στην κατάσταση της Ινδίας εκείνης της εποχής... αναφερόταν στην ανθρώπινη κατάσταση διαχρονικά.

Όλα όσα μπορούμε να αντιληφθούμε, υλικά πράγματα, αισθήσεις, αντιλήψεις, νοητικές διαδικασίες, συνείδηση του εγώ, είναι εξελικτικές διαδικασίες, που ρέουν συνεχώς. Η εμμονή σε αυτά μπορεί να διατηρήσει την ροή τους (και την ψευδαίσθηση μίας προσωπικής ύπαρξης) μέχρι την φυσική τους εξάντληση (που μπορεί να διαρκέσει εκατοντάδες ζωές, στον υλικό, και σε άλλους κόσμους).

Η Αλήθεια όμως (σαν Υπερβατικό Βίωμα της Πραγματικότητας, κι όχι σαν νοητική σύλληψη), δεν μπορεί να βρεθεί σε όλες αυτές τις εξωτερικές δραστηριότητες. Η Άπειρη Πραγματικότητα αποκαλύπτεται όταν σβήσουν όλα αυτά. Κι αυτό (το νιρβάνα, το σβήσιμο της ροής μίας προσωπικής ύπαρξης), μπορεί να συμβεί ενόσω ζούμε. Η Βίωση λοιπόν της Υπερβατικής Πραγματικότητας (εφόσον πραγματοποιείται εν ζωή) σημαίνει την πραγματοποίηση μίας «ανώτερης επίγνωση» κι όχι εξαφανισμό της ύπαρξης.

Τι είναι λοιπόν, Φώτιση; Από την άποψη της «βουδιστικής ορθοδοξίας» το να μιλάμε για «Φώτιση» είναι ανόητο. Δεν υπάρχει «κάποιος» να φωτισθεί, δεν υπάρχει «κάτι» να πραγματοποιηθεί. Τότε λοιπόν; Είμαστε όλοι φωτισμένοι, και δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα; Όχι ακριβώς. Στην πραγματικότητα, όλα τα πλάσματα, ήδη, κάνουν κάτι, είναι σε διαδικασία, σε τροχιά σύγχυσης (μεταφυσικής άγνοιας)... Δεν χρειάζεται λοιπόν να φτάσουμε στην Φώτιση, να πραγματοποιήσουμε κάτι, χρειάζεται μόνο να σταματήσουμε τις διαδικασίες σύγχυσης... Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε, ο τρόπος που σκεφτόμαστε, ο τρόπος που διαχωρίζουμε το εγώ από τον κόσμο, όλα αυτά οδηγούν στην παραποίηση της τελικής αντίληψης που έχουμε για τον κόσμο. Όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν... Να βλέπουμε «αυτό που είναι πραγματικά», να μην «σχολιάζουμε» διανοητικά, να «αναφέρουμε «ό,τι συμβαίνει» στην «επίγνωση» κι όχι στο «εγώ»... Αυτό είναι στάση ζωής, εσωτερική εργασία, διαλογισμός, (πείτε το όπως θέλετε)... Το νήμα προς την Αλήθεια, την έξοδο από τον «λαβύρινθο της σκέψης», θα τον βρούμε μέσα μας, ούτε σε δασκάλους, ούτε σε ειδήμονες, ούτε σε εξωτερικές δραστηριότητες, ούτε σε εξωτερικές ασκήσεις, ούτε πληρώνοντας κάποιους, να κάνουν τη «δουλειά» για μας...

Αλλά ποιος νοιάζεται για την Απώτερη Πραγματικότητα; Είμαστε τόσο άρρωστοι κι αγαπάμε τόσο πολύ την αρρώστια μας που είμαστε ευχαριστημένοι μέσα στην δυστυχία μας. Κι οι μεταφυσικοί προβληματισμοί μας δεν πάνε ποτέ πέρα από την περιστασιακή περιέργεια...

Ποιος νοιάζεται για την Φώτιση;

Μη-Νους

Ο Λάο-Τσε ήταν ένας κινέζος Σοφός (ή ηλίθιος, κατά τα λεγόμενά του: Ταό Τε Κινγκ, 20), που δεν «έκανε» τίποτα, κι «άφηνε» τα πράγματα να τραβούν το δρόμο τους... Αν νομίζετε πως αυτό είναι εύκολο, δοκιμάστε! Δοκιμάστε να καθίστε ήσυχα και να μην κάνετε τίποτα, και να αφήσετε το νου να «ρέει» ελεύθερα, χωρίς να αρπάζεστε από πουθενά, χωρίς να καθυστερείτε πουθενά. Θα δείτε ότι είναι αδύνατο!

Κατ’ αρχήν ο νους είναι όχι απλά αρπαγμένος, αλλά «φρεναρισμένος», σε μία ηλίθια αντίληψη περί εαυτού, γύρω από την οποία συγκεντρώνεται ένα πλήθος από ψυχολογικά συμπλέγματα, αντιλήψεις, δραστηριότητες, συνήθειες. Μετά ο νους αρπάζεται και καθυστερεί σε διάφορες αντιλήψεις, σε ανθρώπους, σε σχέδια, σε δραστηριότητες, στο παρελθόν, στο μέλλον...

Το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο, τελικά, είναι να αφήσουμε το νου να ρέει ελεύθερα, να ανυψωθεί, χωρίς τα φορτία της έγνοιας, της μνήμης, των δεσμεύσεων, στον ελεύθερο ουρανό του Τώρα, που δεν γνωρίζει προέλευση, δεν γνωρίζει προορισμό, όπου είσαι ελεύθερος να πας όπου θες, όπου όλοι οι ορίζοντες είναι δικοί σου...

Κι όμως Εδώ βρίσκεται η Αλήθεια, Εδώ Αποκαλύπτεται η Πραγματικότητα... Όταν ο νους σκαλώνει η Πραγματικότητα παραμορφώνεται και δημιουργούνται επιπλοκές... όλο το σύμπαν πηγαίνει κουτρουβαλώντας.

Το να είσαι Ελεύθερος δεν είναι απλά το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο, φαίνεται να είναι και τρομερά δύσκολο! Και που είναι η δυσκολία; Μόνο στην εμμονή μας στον «εαυτό», στην φαντασία μας... Περίεργο πράγμα ο νους... Οι ανόητοι νομίζουν ότι με την σκέψη θα πετύχουν κάτι, και το μόνο που πετυχαίνουν είναι να μπλέκονται όλο και πιο πολύ στα δίχτυα της σκέψης... Και το να είσαι σοφός, όπως ο Λάο-Τσε, ή ηλίθιος κατά τους ανθρώπους του κόσμου, ελεύθερος, τελείως ελεύθερος από όλα, έχει πλάκα.. Τόσο που μπορεί να σε δουν να χορεύεις μόνος κάτω από τον ουρανό, ή να πηγαίνεις στο δρόμο χοροπηδώντας, ή να απαγγέλεις ποίηση στο φως των αστεριών... Ηλίθιος είσαι, ό,τι θέλεις κάνεις...

Η Βασιλεία των Ουρανών

Πριν δύο χιλιάδες χρόνια ο χριστιανισμός μιλούσε για την «βασιλεία των ουρανών»...

Δύο χιλιάδες χρόνια μετά, ελάχιστοι «εισήλθαν» σε αυτή την πνευματική κατάσταση της «Ένωσης με τον Θεό», της «θέωσης»... Κι αμφιβάλλουμε, αν σήμερα, ανάμεσα στα εκατομμύρια των ονομαζόμενων χριστιανών (από τους πατριάρχες μέχρι τους απλούς χριστιανούς του χωριού) μπορεί κάποιος να το ισχυριστεί...

Η «Βασιλεία των Ουρανών», εκτός χώρου και χρόνου, είναι Εδώ, σε απόσταση αναπνοής. Δεν έρχεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο... Εμφανίζεται διά μιας, ξαφνικά «μέσα μας» όταν... Όταν;

Νοιάζεται κανείς; Νομιμοποιείται κάποιος, όταν απλά «ισχυρίζεται» ότι εκπροσωπεί το «Χριστό», ή ότι είναι οπαδός του, αλλά δεν έχει πραγματοποιήσει την «Ένωση με τον Θεό»; την «θέωση»; Όλοι αυτοί είναι οι «πρώτοι» που μπροστά στο Θεό αποκαλύπτονται «έσχατοι»...

Η «Βασιλεία των Ουρανών», σαν Κατάσταση, σαν «Ένωση με τον Θεό», σαν Βίωση μίας υπερβατικής κατάστασης, είναι μία πνευματική κατάσταση, και δεν έχει σχέση ούτε με θρησκευτικούς οργανισμούς, ούτε με «θείες έδρες», ούτε με «επισκοπικούς θρόνους», ούτε με ομολογίες, ούτε με ναούς, ούτε με τελετουργίες, ούτε με τίποτα εξωτερικό...

Ο Θεός Είναι Ζωντανός! Είναι Παρών! Γιατί συμπεριφερόμαστε σαν να Είναι Απών; Μήπως τον νοιώθουμε Απόντα; Έτσι μπορούμε να ψευδόμαστε ότι Τον εκπροσωπούμε, ότι είμαστε οπαδοί Του, να κάνουμε άλλα από αυτά που Εκείνος «εντέλλεται»! Δεν είναι αυτό βλαστήμια; Γιατί όλοι οι κατ’ όνομα χριστιανοί είναι βλάσφημοι;

Η «ουσία» του Μηνύματος είναι αυτή: «Εισέλθετε στην βασιλεία των ουρανών. Βιαστείτε»!... Όλα τα άλλα είναι ανοησίες. Δύο χιλιάδες χρόνια ανοησίες...